Het bleef even stil. Toen zei ze: 'Nu komt alles goed.'
'Ik dacht echt dat Ellis het had gedaan,' zei hij. 'Ik kwam terug omdat ik vastbesloten was mijn gelijk eindelijk te bewijzen - en bijna heb ik je dochter en kleindochter laten vermoorden.'
'Maar dat is niet gebeurd. Besef je wel dat we nog steeds de waarheid niet zouden kennen als je niet was teruggekomen uit San Francisco? Dan zou Holly nog steeds onschuldige mensen belagen.'
Caleb glimlachte. Die gedachte bood hem werkelijk troost. Hij vond het vreselijk dat hij niet in staat was geweest haar vroegere slachtoffers te redden, maar door zijn terugkeer naar Seattle waren eventuele toekomstige slachtoffers gered. 'Dank je.'
'Heb je nog iets van Danny vernomen?' vroeg ze.
'Nee.'
'Ik zou hem eigenlijk moeten bellen.' Ze zuchtte. 'Niemand mag hem graag, maar per slot van rekening is hij de vader van Brianna. Hij heeft toch het recht om te weten wat er allemaal gebeurd is.'
Caleb grinnikte. 'Denk je dat hij echt van plan is Madison weer voor de rechtbank te slepen om de voogdij te krijgen?'
'Misschien wel. Daar dreigt hij vaak mee. Maar na wat Madison voor haar dochter heeft gedaan, denk ik niet dat er een rechter bestaat die Brianna bij haar weg zal halen.'
'Dat hoop ik dan maar,' zei hij.
'Zeg, ik heb kippensoep voor jullie gemaakt. Ik wilde laten weten dat ik er zo aan kom.'
'Het zal goed voor Madison zijn je te zien - en Brianna.'
'Ze vraagt naar haar moeder - maar ook naar jou,' vertelde Annette. 'Het schijnt dat ze aardig aan je gehecht geraakt is.'
'Misschien kun je haar beter zeggen dat...' Hij wilde Annette vertellen dat hij zeer binnenkort naar San Francisco terug wilde keren, zoals hij van plan was geweest. Maar op dat moment riep Madison hem, en opeens leek San Francisco mijlenver weg.
'Laat maar.' Hij wist niet zeker of hij er opnieuw in zou slagen Madisons vertrouwen te winnen. Hij had haar vertrouwen beschaamd en haar onwetend in gevaar gebracht. Maar hij had het huurcontract van het huisje nog. En de huurtermijn verstreek pas over vijf maanden.
24
Madison bekeek Caleb aandachtig toen hij in de deuropening van haar kamer kwam staan. Hij droeg een grijze polo met een spijkerbroek en een honkbalpet van de Giants. De donkere schaduw op zijn kaken wees erop dat hij zich deze ochtend niet had geschoren. Wel zag hij er net zo goed uit als anders: sterk, mannelijk en vol zelfvertrouwen.
'Hoe gaat het met je?' vroeg hij. Zijn armspieren spanden zich toen hij zijn vingers om de deurpost boven zijn hoofd haakte.
'Nog steeds moe,' antwoordde ze.
'Wil je nog wat slapen? Of heb je al zin in iets te eten?'
Ze werkte zich overeind in een zittende houding. 'Ik wil graag praten.'
Hij trok een wenkbrauw op alsof hij zich er zorgen over maakte wat ze te zeggen zou hebben.
'Ik wil weten wat er gebeurd is,' zei ze.
Hij liet de deurpost los en kwam naar haar toe.
Ze schoof wat op zodat hij op de rand van het bed kon zitten.
'Holly heeft het gedaan,' zei hij zodra hij zat.
'Holly?' vroeg ze verbijsterd. 'Wat heeft Holly gedaan?'
'Alles,' zei hij. Toen ze hem niet-begrijpend aan bleef staren, voegde hij eraan toe: 'Holly is de Sandpoint Strangler, Maddy.'
'Maar dat kan toch niet? Je wilt toch niet zeggen dat ze haar eigen zus heeft vermoord?'
Hij zuchtte. 'Ze is duidelijk niet goed bij haar hoofd. Ik kwam hier net nadat de politie haar had gearresteerd. Toen was ze volslagen hysterisch. Ze vervloekte alles en iedereen en gaf mij overal de schuld van. Ik kon geen enkel samenhangend antwoord uit haar krijgen. Later heb ik vanuit het ziekenhuis inspecteur Gibbons gebeld, en hij kon het een en ander verduidelijken.'
Caleb was dus met haar meegegaan naar het ziekenhuis terwijl hij eindelijk de moordenaar had naar wie hij al zo lang op zoek was geweest? 'Wat had de inspecteur te zeggen?' vroeg ze.
'De dag voor Susans dood kregen Susan en Lance, die kerel met wie ze uitging, ruzie. Susan verdacht Lance ervan dat hij van twee walletjes at, wat inderdaad zo bleek te zijn. Hoe dan ook, ze was overstuur en kwam onverwacht midden in de nacht bij Holly binnen vallen om erover te kunnen praten. Holly was niet thuis en de deur zat op slot, maar Susan kon toch binnenkomen door een raampje dat Holly open had laten staan. Toevallig ontdekte Susan in het keukenkastje een paar pillen rohypnol, verstopt in een flesje tylenol.'
'Wat voor pillen zijn dat?'
'Zo'n verkrachtingsdrug.'
'Hoe wist ze wat dat was?'
'Dat staat op de pillen, en ze zijn niet zo zeldzaam als je misschien denkt. Susan was een feestbeest. Ze heeft ze vast wel eerder gezien. Het zat haar natuurlijk niet lekker dat ze die dingen bij Holly thuis aantrof. Ze begon rond te neuzen en vond een jack dat van de vrouw was geweest die kort daarvoor in Spokane was vermoord. De politie was op zoek naar dat jack, want...'
'Haar initialen waren op de voorkant geborduurd,' zei Madison. 'Dat heb ik iemand op het werk horen vertellen.'