In koor riepen ze: 'Ja. Ja.' Waarop Sean zei: 'Nou, Vin, we zijn er klaar voor.'
Vin stond op om een gloeilamp uit een la van het dressoir te pakken. Hij rekte zich uit en draaide hem in een fitting die uit de muur stak.
En toen was er licht.
'Hoera! Hoera!' De jongens wipten op en neer op hun stoelen.
Sean hield zijn glas omhoog. 'Drink. Iedereen drinken!' riep hij. 'Op het wonder. Op het wonder van Vin!'
Edison zelf was waarschijnlijk niet meer bejubeld dan dit ene elektrische peertje en de man die de leiding naar het huis had getrokken.
'Het is inderdaad een wonder!' Vins antwoord klonk een beetje smalend, maar net als de anderen hief hij zijn glas. Constance keek hem voor het eerst sinds zijn woorden een nieuw gevoel in haar hadden losgemaakt recht aan en beantwoordde, zij het aarzelend, zijn glimlach.
'Ik heb liever de olielamp,' zei iemand. Iedereen zweeg en Sean vroeg: 'Wat zei je daar, Moira?'
Moira keek over haar schouder omhoog naar het peertje, vervolgens weer naar haar vader en zei: 'Ik heb liever de olielamp, pa.'
'Dat meende ik al gehoord te hebben. Je zou wel wat meer dankbaarheid kunnen tonen.'
'Het is zachter licht.'
'Je bent een ondankbare
'Ze heeft gelijk.' Vincent knikte over de tafel heen naar zijn vader. 'Ze heeft groot gelijk. Ik heb zelf ook veel liever de olielamp.'
'Het vraagt alleen maar een kapje.' Iedereen keek nu naar Constance, die glimlachend zei: 'Die grote mandfles in de bijkeuken zou een heel leuke lamp zijn als je er een kap op zet.'
'Die fles in de rieten mand, bedoelt u?' Hannah hing half over de tafel om Constance aan te kijken.
'Ja, Hannah, met die mandfles.'
'Maak het nou.'
'Ja, daar kun je prachtige lampen van maken.'
'O, nou dat is dan een idee. Doen we dat?' Hannah keek over de tafel heen naar Jim, die dankbaar gebruikmaakte van deze gelegenheid om het gesprek naar zich toe te trekken.
Hij boog zijn hoofd naar haar toe. 'Naar mijn mening is het niets voor een huis als dit.' Hij hield zijn hoofd een beetje scheef. 'Ik zou... Ik denk dat twee smeedijzeren staande lampen aan weerszijden van uw grote open haard er beter bij passen. Dat zou meer recht doen aan het karakter ervan.' Hij schonk nu Kathy een glimlach. 'Wat verkies jij, olielampen of lektriciteit?' Hij legde de klemtoon op 'lek'. Ze lachte terug naar hem en antwoordde: 'Lektriciteit op elk moment van de dag, meneer.'
Jim deed of haar repliek het geestigste was wat hij ooit gehoord had en begon overdreven hard te lachen. Peter staarde hem aan tot Hannah hem porde met haar elleboog en vroeg: 'Heb je wel eens speenvarken gegeten?'
'Speenvarken? Nee, nooit.'
'Nou, dan zul je nu eens wat proeven.' Hannah stond nu achter zijn stoel en hij sprong haast tegen het plafond toen ze brulde: 'Wie wil zijn yorkshirepudding met jus en wie met melk?'
Er ontstond gekakel onder de kinderen en ze begon te tellen wie wat wilde. Bij Joseph aangekomen hield ze op met tellen en zei: 'Moet jij nu ineens jus? Je neemt altijd melk. Jij neemt altijd hetzelfde.'
'Nou, je laat me toch kiezen?' zei hij, naar haar opkijkend.
'Dat weet ik ook wel. Maar waarom wil je nu ineens wat anders?'
'Gewoon omdat je het vroeg.'
'Ja, ik vraag het je. Ik vraag je wel vaker iets.'
Alle O'Connors lachten om het grapje dat door de gasten niet begrepen werd. Toch lachte Constance mee, net als Peter. Alleen Jim bleef onbewogen kijken.
'Weet je het nou zeker?' wilde Hannah nog eens weten. 'Lap het me niet dat je wilt veranderen als ik net heb opgediend.'
'Geef het hem nou maar, Hannah,' zei Florence. 'Hij zit je op te jutten.'
'Mij op te jutten? Ik zal hem leren als hij mij zit op te jutten.' Ze hief dreigend haar hand naar hem op.
Florence keek naar Jim en zei beleefd: 'Wilt u me even verontschuldigen?' Ze stond op en liep naar de oven, waar ze een enorme schaal uit haalde. Er lag een compleet speenvarken op, tussen gepofte aardappelen, gestoofde wortelen, uien en pastinaken. Ze zette de schaal neer voor haar man, keek naar Hannah die achter Constance stond en fluisterde: 'Misschien wil mevrouw Stapleton helemaal niets met haar yorkshire, Hannah.'
Constance had nog nooit yorkshirepudding, met of zonder jus of melk, als voorgerecht gegeten. Maar om Hannah een plezier te doen zei ze: 'Ja, ik wil er best iets op, Hannah. Wat raad je me aan? Jus?'
'Ja, het lekkerste is met jus. De kinderen hebben liever melk, sommige...' Ze keek dreigend over de tafel, wat nog meer gelach uitlokte.
'Dan neem ik jus. Dank je, Hannah.'
Hannah boog zich nu over Peter. 'En u, meneer Peter? Jus of melk?'
'Jus, alsjeblieft, Hannah.'
'En u, meneer Stapleton?'
'Dank je, ik neem niets.' Hij knikte naar de schaal die voor Sean stond. 'Ik wil genoeg ruimte overhouden.'
'O, Florence' yorkshire is helemaal niet machtig.' Toch drong ze niet bij hem aan, zoals ze bij Constance wel had gedaan, en algauw had iedereen een bord voor zich met een groot stuk yorkshirepudding erop, drijvend in melk of in jus.