Ze liepen langs hem heen, met Joseph als hekkensluiter, en ze keken allemaal grinnikend naar hem op. Davie, met zijn rappe tong, zei nog: 'Dat is je mooiste pak, Vin. Is er daarna nog een bal, of...'
Vincent greep zijn broertje bij zijn oor, trok hem dichterbij tot ze oog in oog stonden en zei toen: 'Nee, er is geen bal vanavond, maar ik kan je wel vertellen wat er misschien nog wel is: een bijeenkomst in de koeienstal, waarbij ik iemand zijn broek van zijn kont trek en hem ervan langs geef vanwege zijn brutale bek. Wat dacht je daarvan?'
Davie grijnsde breed. 'Schei uit, Vin. Laat me nou gaan. Straks is het water weer vuil en dan moet ik weer nieuw halen.'
'Nog even naar me luisteren,' zei Vincent kalmer. 'Denk erom dat jullie je behoorlijk gedragen aan tafel. Geen grappen en geen flauwe spelletjes als de visite er is. Begrepen?'
'Ja, Vin.'
Vincent gaf hem een zet en Davie holde achter zijn broers aan. Hij besefte dat hij aangestaard werd door Florence en Hannah en liep zonder een woord te zeggen weg.
Bij de buitendeur kruiste hij zijn vader die zei: 'Ze heeft ons vandaag vijftien liter gegeven. We mogen niet mopperen, hè?'
'Nee,' antwoordde Vincent. Hij bleef even op de drempel staan en keek het erf rond. Overal hoorde hij geluiden. Achter de deuren van de schuur zoemde de generator. Verderop was er het gedempte geknor van de varkens, het geruzie en gekakel van de hennen. Op het dak koerden duiven, in de stal loeiden de koeien. Al die geluiden samen waren voor hem even oorstrelend als een symfonie voor een muziekliefhebber.
Hij zag Kathy door het gat in de muur het erf op komen en toen ze vlakbij was vroeg hij: 'Komen ze al?' Ze schudde haar hoofd. Hij keek op zijn horloge. 'Het is nog vroeg. Net zes uur.'
'Heeft ze gezegd dat ze zou komen?'
Hij keek even onzeker. 'Ma heeft Moira gisteren naar boven gestuurd en ze kwam terug met de boodschap dat ze graag zouden komen.'
'Is ze al beneden geweest sinds... sinds die avond?'
Hij aarzelde even en zei toen: 'De volgende dag is ze naar hun flat teruggegaan en ze... was pas eergisteren weer hier.'
'Maar ma zegt dat ze bijna elke dag langskomt voor het een of ander. Gek, dat ze zich sinds die avond niet meer heeft vertoond.' Kathy stak haar kin omhoog. 'Nou, als dat haar heeft afgeschrikt dan kan ze nogal weinig hebben. Dat is alles wat ik erover te zeggen heb.'
'Dat is het niet wat haar heeft afgeschrikt.'
Kathy draaide zich om en keek op naar Vincent. Hij stond met zijn handen diep weggestopt in zijn zakken in de verte te kijken. Ze zei: 'Je... je hebt haar dat toch niet verteld?'
'Ja. Als ik het niet gedaan had, zou een ander het wel doen.'
'O, Vin. Ben gek geworden?'
'Ja, misschien wel.'
'En hoe heeft ze het opgenomen?'
'Dat weet ik niet. De jongen kwam binnen toen ik haar net de naakte feiten had verteld en dus kon ik verder niets zeggen.'
'Heb je alleen verteld...?'
'Ik heb alleen verteld dat... ik iemand heb gedood.' Hij zuchtte. 'Er was geen tijd voor meer uitleg.'
Kathy's gezicht verstrakte en ze schudde ontsteld haar hoofd. 'Het verrast me eerlijk gezegd dat ze heeft gezegd dat ze komt, Vin. O, Vin, wat ben je toch een idioot. Niemand denkt meer aan die zaak, iedereen is dat allang vergeten.'
Hij keek op haar neer en zei kalm: 'Behalve meneer en mevrouw Ridley.'
Ze keek omhoog, ging dichter bij hem staan en legde haar hoofd tegen zijn bovenarm. 'O, Vin. Blijf jezelf toch niet zo kwellen. Hij had erom gevraagd. Iedereen vond dat toen.'
'Ja, toen wel. Maar de mensen willen nog wel eens van gedachten en van mening veranderen.
Ze keek hem aan. 'Luister. Zodra er zich een gelegenheid voordoet, vertel je die mensen boven het hele verhaal.'
'Misschien.'
'Niks misschien, Vin.' Ze kneep in zijn arm. 'Je moet hem alles uitleggen. Praat met hem.'
'Met hem? O, nee!' Een beetje verrast schudde hij heftig zijn hoofd. 'Met hem valt niet te praten, niks uit te leggen. Haar wel, maar hem niet.'
'Heb je een hekel aan hem?'
'Ja. Ik heb een hekel aan hem. Vanaf het moment dat ik kennis met hem maakte. Hij heeft het hoog in zijn bol, maar hij is eigenlijk een nul.'
'Grappig. Ma vindt dat ook, net als Hannah, maar pa vindt hem wel een goede vent.'
'Ja, ik weet het. Maar pa vindt bijna iedereen aardig.' Ze keken elkaar even glimlachend aan. Hij stak zijn hand op en zei: 'Ssst. Daar komt iemand.' Aan de andere kant van de muur waren gedempte stemmen te horen en toen verschenen de gasten in de opening. Vincent stapte achteruit de bijkeuken in en Kathy slenterde de schemering tegemoet om ze te begroeten.
Ze zaten allemaal rond de tafel. Florence zat aan het ene uiteinde, Sean aan het andere. Constance zat rechts van Sean, tegenover Vin. Naast Vin zat Moira, geflankeerd door Michael en verderop zaten Kathy en Jim Stapleton. Aan Florence' linkerhand zat Hannah, en naast haar en tegenover Kathy zat Peter. Davie en Joseph zaten tussen Peter en Constance in.
Ze zagen elkaar nauwelijks omdat het vertrek slechts werd verlicht door het vuur in de haard, maar het leek alsof ze allemaal door elkaar heen praatten. Toen riep Sean boven het lawaai uit: 'Is ieders glas gevuld?'