‘Er is iets gebeurd. Een mislukte aanslag op Teddy’s nieuwe pleeggezin.’
‘Wat? Alweer?’
‘De dader is het huis binnengedrongen. Toevallig was ik er.’
‘Zijn er gewonden? Hoe is het met de jongen?’
‘Er is niemand gewond, maar de dader is gevlucht. We moeten nu een veiliger onderkomen voor de jongen zien te vinden.’
‘Ik weet een veilig onderkomen. Hier.’
Jane zweeg omdat er een man van de technische recherche binnenkwam en met Frost over vingerafdrukken op de achterdeur en de vensterbank begon te praten. Ze was danig geschrokken van de aanslag en vertrouwde niemand meer, zelfs niet de mensen met wie ze werkte. Als de dader mij niet heeft geschaduwd toen ik hier naartoe reed, dacht ze, moet iemand Teddy’s schuiladres verraden hebben. Dat kan net zo goed iemand zijn die momenteel hier aan het werk is.
Ze ging naar de badkamer en deed de deur dicht voordat ze weer iets zei. ‘Vertel me hoe het daar is,’ zei ze. ‘Hoe veilig is het?’
‘Het is een afgelegen locatie. Je komt er via een privéweg. Aan het eind daarvan is een hek dat altijd op slot zit en langs de hele weg staan sensors.’
‘En de omgeving?’
‘Twaalfduizend hectare aan bosland. Theoretisch kan iemand te voet op het terrein komen, maar dan moet hij nog in het gebouw zien door te dringen. Het heeft een loodzware deur die elektronisch is beveiligd, alle ramen zitten hoog boven de begane grond, en er zijn altijd stafleden aanwezig.’
‘Stafleden? Leraren dus. Dat stelt me nou niet echt gerust.’
‘Ze hebben een boswachter die het terrein bewaakt. Hij is gewapend. De school is volkomen onafhankelijk van de buitenwereld. Ze hebben hun eigen boerderij en een generator.’
‘We hebben het evengoed over onderwijzers. Niet over bo dyguards.’
‘Ja, maar ze zijn allemaal lid van de Mefisto Club.’
Daar werd Jane even stil van. Anthony Sansone’s bizarre organisatie hield zich bezig met gewelddaden. Ze analyseerden gewelddaden om te zien of ze patronen konden vinden en waren voortdurend op zoek naar bewijsmateriaal dat het kwaad bestond en dat het hele mensdom erdoor werd bedreigd. ‘Waarom heb je me niet verteld dat die school van hen is?’
‘Omdat ik dat zelf nu pas heb gehoord.’
‘Die mensen zijn aanhangers van complottheorieën. Ze zoeken overal iets achter.’
‘Misschien hebben ze ditmaal gelijk.’
‘Begin jij nou ook al?’
‘Ik heb het niet over demonen. Er is iets aan de hand waar wij geen uitleg voor hebben, iets wat verband houdt met deze kinderen. De schoolpsycholoog weigert me iets te vertellen. Ze verschuilt zich achter de vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt. Maar uit wat Lily Saul me over Claire en Will heeft verteld, is me duidelijk geworden dat er sprake is van een patroon. Evensong zou best eens de enige plek kunnen zijn waar deze drie kinderen beschermd kunnen worden.’
‘Een school die wordt beheerd door leden van een paranoïde organisatie.’
‘Daarom zijn ze juist zulke goede bewakers. Ze hebben deze afgelegen locatie gekozen omdat die te verdedigen is.’
Iemand klopte op de deur van de badkamer. ‘Rizzoli?’ Het was Frost. ‘Er is een maatschappelijk werkster om de jongen op te halen.’
‘Nee! Ze mag hem niet meenemen!’
‘Wat moet ik tegen haar zeggen?’
‘Ik kom eraan.’ In de telefoon zei ze: ‘Maura, ik weet niet of Sansone en zijn mensen te vertrouwen zijn.’
‘Hij heeft ons nog nooit teleurgesteld. En deze organisatie heeft veel meer geld dan het Boston PD.’
En er zou niets uitlekken, dacht Jane. Wat dat betreft was Evensong inderdaad de beste keuze als je een jongen wilde verbergen.
‘Hoe kom ik er?’ vroeg ze.
‘Het is niet makkelijk te vinden. Ik zou je een routebeschrijving moeten mailen.’
‘Doe dat. Ik bel je straks terug.’ Ze verbrak de verbinding en verliet de badkamer.
De maatschappelijk werkster zat samen met Frost op haar te wachten. ‘Rechercheur Rizzoli,’ zei de vrouw, ‘we hebben voor Teddy een ander gezin gevonden en –’
‘Ik heb voor hem al maatregelen getroffen,’ zei Jane.
De maatschappelijk werkster fronste haar wenkbrauwen. ‘Ik dacht dat hij in een ander gezin ondergebracht moest worden.’
‘Het is mogelijk dat Teddy vanavond het doelwit was. De kans is groot dat de dader opnieuw zal proberen hem te grijpen. U wilt toch niet dat er weer een pleeggezin wordt uitgemoord?’
De vrouw sloeg haar hand voor haar mond. ‘O, god. Denkt u echt…’
‘Ja.’ Jane keek nu naar Frost. ‘Kun jij ervoor zorgen dat de Inigo’s vanavond op een veilige plek onderdak krijgen? Teddy gaat met mij mee.’