Ik kon geen woord uitbrengen. Ik stortte in een warme gloed op het bed in elkaar. Mijn huid reageerde op de geringste luchtstroom of beweging in de kamer.
‘Je hebt één minuut pauze,’ zei hij, ‘en dan ga ik verder.’
Ik zweeg even tot ik in staat was te antwoorden.
‘Wie ben jij, mijn personal trainer?’
‘Als dat nodig is. Ik geloof dat jij heel wat hebt in te halen.’
Hij begon zachtjes mijn billen te strelen en liet zijn nagels over mijn huid gaan.
Viggo hield woord. Binnen een minuut, maar het voelde alsof het slechts een paar seconden waren, was het vibrerende gezoem van de toverstaf in de kamer zo luid dat het ongetwijfeld te horen was op het feestje op de verdieping eronder.
Viggo duwde de top van het speeltje tegen me aan en binnen de kortste keren kolkte een tweede orgasme door mijn lichaam. Deze keer was het genot bijna te intens. Ik schoot omhoog en stootte in mijn ontsnappingspoging bijna mijn hoofd tegen de muur.
‘Blijf stil liggen, anders bind ik je vast.’ Zijn stem klonk vrolijk, maar er zat een stalen randje aan.
‘Ik meen het,’ smeekte ik, ‘ik kan er niet meer tegen.’
‘Dat kun je wel. Hou je aan het hoofdeinde vast.’
Ik klemde mijn kiezen op elkaar en klampte me aan de wit metalen rand vast die rond het hoofdeinde liep. Hij bond me niet vast, maar de kracht van zijn bevel en mijn buitengewone trots waardoor ik hem de winst niet gunde, maakten dat ik mezelf in toom hield terwijl hij me keer op keer liet klaarkomen.
Toen hij me eindelijk rust gunde trilde ik als een espenblad en waren mijn schaamlippen gezwollen en beurs. Ik was bezweet en plukken haar zaten op mijn gezicht geplakt. Ik werd overmand door uitputting. Buiten werd het al licht. Viggo had geen gordijnen in zijn witte slaapkamer, zodat hij van het licht kon genieten. Een karmijnroze zon kwam op. Het moest ongeveer zeven uur zijn. We waren al vijf uur bezig, en hadden nog geen minuut geslapen. Fran werd normaal gesproken rond deze tijd wakker – ze was altijd een ochtendmens geweest – maar sinds ze achter de bar stond was ze iets nachtelijker geworden. De rest van de bandleden waren vleermuizen: ze bleven ’s nachts wakker en sliepen overdag. We hadden dus nog een paar uur om te slapen voordat men ons verwachtte.
Viggo lag naast me en streelde teder met zijn vinger over de aanzet van mijn oorlel, mijn kaak en vervolgens over mijn halslijn. Hij bleef treuzelen bij mijn keel en voerde de druk van zijn vingertoppen op alsof hij mijn hartslag inspecteerde. Onwillekeurig sidderde ik. De reis van zijn handen ging verder. Hij streelde over mijn borsten, rond mijn tepels. Zijn aanraking was zo licht dat hij nauwelijks contact maakte met mijn huid, maar ik was zo geladen door onze eerdere uitspattingen dat het geringste contact me al deed kronkelen. Uiteindelijk kwam hij bij mijn navel uit, het verste punt dat hij vanuit zijn liggende positie kon bereiken. Hij nestelde zich tegen mijn rug en trok me tegen zich aan. Zijn pik was nog steeds hard en drukte tegen mijn onderrug. Ik wilde me naar hem toe draaien.
‘Sorry,’ zei ik. ‘Hier moet ik nodig iets aan doen.’
‘Daar is later nog genoeg tijd voor,’ antwoordde hij. ‘Dit was nog maar een opwarmertje.’ Zijn stem ging over in een zucht, en ik voelde hoe zijn pik geleidelijk slapper werd. Het volgende moment sliep hij.
Kort daarna volgde ik hem naar dromenland, maar niet voordat ik vanuit mijn ooghoek spiedend gegluurd had naar het zakmes, dat op de vloer bij de deur lag. Het lemmet was terug in het heft geschoven, en de zilverkleurige achterkant van het mes blonk op in het licht. Het zag er onschuldig genoeg uit; een mooi, verlaten wapen. Toch waren mijn laatste gedachten voor ik in slaap viel duister van aard, en een paar uur later werd ik wakker met de stellige overtuiging dat er iets niet in de haak was.
Mijn telefoon ging, in de zak van mijn spijkerrokje. Die lag in een prop naast mijn topje en kapotgesneden panty, die ik samen met mijn laarzen had uitgedaan voordat we in slaap vielen.
Ik had sms’jes van Fran en Chris.
Van Chris: ‘Ben je al wakker? We maken pannenkoeken.’
Van Fran: ‘Wakker worden, slettebak!’
Beide sms’jes toverden een glimlach op mijn gezicht.
Ik stapte uit bed en opende een paar deuren tot ik de badkamer vond. Viggo lag nog luidruchtig te slapen, met zijn schoenen aan en zijn skinny spijkerbroek halverwege zijn benen. Zijn verwarde donkere haren lagen om zijn hoofd uitgespreid als een donker aura.
Fris gedoucht schoot ik weer in mijn kleding van de avond ervoor, maar nu zonder panty. Ik liep naar beneden, de keuken in, waar het rook naar gebakken boter.
Dagur stond boven een bakpan vakkundig pannenkoeken in de lucht te keren om ze aan beide zijden te laten bruinen. Vervolgens legde hij ze op een bord, waar al een flinke stapel pannenkoeken lag. Hij had geen shirt aan en ging gekleed in een spijkerbroek met gerafelde randen onder beide bilhelften. Telkens als hij vooroverboog werd een stukje blote huid zichtbaar, waar ik uit opmaakte dat hij daaronder naakt was. Hij had een tatoeage op zijn rug van een prachtig en nogal vrouwelijk paardenhoofd; een verfijnd kunstwerk dat in schril contrast stond met zijn dikke, donkere, gespierde lichaam. Hij was afgetraind. Dat had ik de avond ervoor niet gezien. Geen wonder dat mijn zus hem aantrekkelijk vond.