‘Maar wat wil je doen? Naar de krant stappen?’
‘We zullen met de commissaris van politie moeten praten en hem in vertrouwen nemen.’
‘Dan kun je net zo goed naar de krant gaan.’
‘Mevrouw, we kunnen niet niets doen.’
‘Wat wil je dan, Tau?’
‘De Supreme Committee oppakken. Ze uit de circulatie halen, ze verstrikken in rechtszaken, zulke felle schijnwerpers op ze zetten dat de hele boel wordt schoongebrand.’
‘Nee,’ zegt ze.
‘Waarom niet?’ vraagt Masilo.
Ze ergert zich. ‘Omdat we dan voor gek komen te staan, Tau. Jij bent hier de jurist, jij zou dat moeten weten. Wat doen we als de rechter de zaak seponeert, want dat zal hij doen, dat weet je. Waar blijven we dan mee zitten? Met bijzonder ongelukkige vrienden in het Midden-Oosten, met een president die alle vertrouwen in ons kwijt is, en met moslimextremisten die nog dieper ondergronds gaan. Is dat wat je wilt?’
‘Ik wil de aanslag voorkomen, de veel grotere schade van een terreuractie.’
‘Op een idiote manier?’
‘Dat is niet eerlijk...’
‘Als jouw mensen hun werk hadden gedaan, zaten we nu niet in deze positie.’
‘Mijn mensen doen hun best...’
‘Hun best? Jammer van dat bloedbad, meneer de president, jammer van de gênante situatie en van de schande, maar we hebben ons best gedaan. En smelt ons nu maar samen, want we zijn net zo waardeloos als de Nationale Geheime Dienst.’
‘Is dat waar het om gaat?’
‘Mag ik wat zeggen?’ vraagt Raj. Hij heeft de onverstoorbare Masilo nog nooit zo gezien. Hij wordt er zenuwachtig van.
‘Wat insinueer je, Tau?’ vraagt Mentz.
‘Ik insinueer niets, ik vraag me af...’
‘Ik heb een idee...’ zegt Rajkumar.
‘Wat vraag je je af?’
‘Ik vraag me af waarover we ons het meest zorgen maken.’
‘We kunnen de schepen traceren,’ zegt Rajkumar.
‘Je bedoelt...’ Ze kijkt opeens naar Rajkumar. ‘Wat zei je?’
‘We kunnen de vissersschepen van Consolidated Fisheries traceren. In Walvisbaai.’
‘Hoe?’
‘We hebben een beetje in hun systemen rondgekeken, hun digitale beveiliging is tamelijk rechttoe rechtaan, wat ook niet zo gek is, ik bedoel, tenslotte vangen ze vis...’
‘Raj.’
‘Ze gebruiken Lloyd’s miu, om precies te zijn de Automatic Identification System Fleet Tracker, oftewel ais. Het is een realtimesysteem, ze loggen in met een wachtwoord op de website van Lloyd’s om te zien waar hun schepen zich op een bepaald moment bevinden. Het gaat per satelliet, een soort gps-spoorzoeken voor volwassenen, erg geavanceerd en nauwkeurig. Als we daarin kunnen komen, kunnen we zien waar die schepen zijn geweest, waar ze op een bepaald moment zijn, en hopelijk ook bedenken waar ze naar op weg zijn. Natuurlijk moeten we het wachtwoord hebben. En dan maskeren we gewoon ons IP-adres of we gebruiken het hunne.’
‘Hoe komen we aan het wachtwoord?’
‘Dan moeten we een keylogger implanteren. Maar ik denk dat we meer moeten doen. Ik bedoel, met alle respect, we hebben daar nu zes operators, maar geen garanties. Laten we alles uit de kast halen. Zorgen dat we toegang tot hun systeem krijgen. Zodat we het hele plaatje kunnen zien.’
Mentz denkt lang na. Uiteindelijk knikt ze. ‘Oké.’
Rajkumar glimt.
Vlak voor ze weglopen zegt ze tegen de advocaat: ‘Ik zal met de minister praten. Over 12 oktober.’
50
(25 september 2009. Vrijdag.)
Operatie Shawwal
Transcriptie: afluisteren J. Shabangu, mobiel gesprek
Datum en tijd: 25 september 2009. 12.45 uur
(Onbekende): Mhoroi, Inkunzi, hoe gaat het?
JS: Zeg jij het maar.
(Onbekende): Ik heb groot nieuws, Inkunzi.
JS: Ja?
(Onbekende): Het is niet het Krugerpark, Inkunzi, het is Musina, en het gebeurt morgen, Inkunzi, misschien morgennacht...
JS: Geen misschien, ik wil geen misschien, ik wil zekerheid.
(Onbekende): Inkunzi, ze komen morgenochtend uit Kwekwe, dat is zeker, in een oude Bedford-truck. Kolonel Van Jaarsveld, een Zuid-Afrikaan, is de smokkelaar. Mijn contact is de bijrijder, hij zegt dat ze secundaire wegen moeten nemen, ze moeten wegversperringen vermijden, dus het zal een hele dag kosten om de grens te bereiken. Ze kunnen er op zijn vroegst om vijf uur zijn.
JS: En ze komen over de grens bij Musina? Beitbridge?
(Onbekende): Nee, Inkunzi, ze zijn aan het smokkelen, ze gaan beslist niet via de grenspost. Mijn contact zegt een of andere illegale overgang, ergens tussen Beitbridge en de grens met Botswana, we denken Mapungubwe National Park, dat ligt het meest voor de hand.
JS: Jullie denken? Jullie denken? Fuck.
(Onbekende): Alstublieft, Inkunzi, die kolonel heeft mijn contact niet verteld waar. Maar aan jullie kant zijn niet veel wegen waar een grote truck overheen kan. Kijk maar op de kaarten.