Op dat moment vindt ze de moed.
2
(1 augustus 2009. Zaterdag.)
Transcriptie: Ondervraging van Ismail Mohammed door A.J.M. Williams. Safehouse, Tuine, Kaapstad.
Datum en tijd: 1 augustus 2009, 17.52 uur.
M: Ik wil in het programma, Williams. Nu meteen.
W: Dat begrijp ik, Ismail, maar...
M: Niks te maren. Die klootzakken wilden me doodschieten. En dat zullen ze blijven proberen.
W: Relax, Ismail. Zodra we je gedebrieft hebben...
M: Hoe lang duurt dat?
W: Hoe sneller je kalmeert en met me praat, hoe sneller het achter de rug is.
M: En dan zetten jullie me in de getuigenbescherming?
W: Je weet dat we voor onze mensen zorgen. Laten we bij het begin beginnen, Ismail. Hoe is het gebeurd?
M: Ik hoorde ze praten...
W: Nee, hoe zijn ze erachter gekomen dat je voor ons werkt?
M: Ik weet het niet.
W: Je moet toch een vermoeden hebben.
M: Ik... Misschien zijn ze me gevolgd...
W: Naar de drop?
M: Misschien. Ik ben voorzichtig geweest. Met alles. Met de drop heb ik drie switchbacks gedaan, ik ben twee keer in een andere trein gestapt, maar...
W: Maar wat?
M: Nee, ik... you know... Na de drop... ik dacht... ik weet niet... misschien dat ik iemand heb gezien. Maar later...
W: Een van hen?
M: Zou kunnen. Misschien.
W: Waarom verdachten ze jou?
M: Hoe bedoel je?
W: Laten we veronderstellen dat ze je volgden. Daar moet toch een reden voor zijn geweest? Je moet iets hebben gedaan. Te veel vragen gesteld? Op het verkeerde moment op de verkeerde plek?
M: Het is jullie schuld. Als ik met een mobieltje had kunnen rapporteren was ik daar nog.
W: Mobiele telefoons zijn gevaarlijk, Ismail, dat weet je best.
M: Ze kunnen niet alle fucking telefoons in de Kaap afluisteren.
W: Nee, Ismail, alleen de interessante. Wat hebben mobieltjes daarmee te maken?
M: Elke keer dat ik moest rapporteren, moest ik weg. Voor de drop.
W: Wat gebeurde er na de drop?
M: Mijn laatste drop was maandag, en dinsdag begon de shit, toen hing er zo’n onopvallende stilte. Eerst dacht ik dat het een ander soort spanning was. Misschien over die shipment. Toen, gisteren dus, kreeg ik het in de gaten, nee, ze worden alleen zo als ik in de buurt ben. Subtiel, weet je wel, heel subtiel, ze probeerden het te verbergen, maar het was er. Toen begon ik bang te worden, dus dacht ik, laat ik mijn oren openhouden, er is iets mis. En gisteren dus, toen zat Suleiman bij de vergadering en zeiden ze dat ik in de keuken moest wachten, samen met Rayan...
W: Suleiman Dolly. De ‘Sjeik’.
M: Ja.
W: En Rayan?
M: Baboo Rayan. Een loopjongen, een chauffeur. Net als ik. We werkten samen. Anyway, Rayan zei geen woord tegen me, wat echt raar is. En toen riepen ze Rayan ook binnen, voor het allereerst, ik bedoel, hij is een loopjongen, net als ik, wij worden niet binnengeroepen. Toen dacht ik, laat ik bij de deur gaan luisteren, want er is iets aan de hand. Dus ik liep de gang in en toen ik daar stond hoorde ik de Sjeik... Suleiman... hoorde ik hem zeggen: ‘We kunnen geen risico lopen, er staat te veel op het spel.’
W: ‘Te veel op het spel.’
M: Ja. Toen zei de Sjeik tegen Rayan: ‘Vertel de raad eens hoe Ismail steeds verdwijnt.’
W: Ga door.
M: Er valt niets door te gaan. Want toen betrapten ze me.
W: Hoe?
M: De imam betrapte me bij de deur. Hij hoorde binnen te zijn. Ze hoorden allemaal binnen te zijn.
W: En toen ben je weggerend.
M: Ja, toen ben ik weggerend, en die klootzakken hebben op me geschoten, ik zal je zeggen, die mensen zijn wreed. Heftig.
W: Oké. Laten we teruggaan naar maandag. Bij de drop had je het over ‘veel plotselinge activiteit...’
M: De laatste twee weken, ja. Er broeit iets.
W: Hoe bedoel je?
M: De Committee kwam maandenlang één keer per week bij elkaar. En nu is het opeens drie, vier keer per week. Dan is het toch duidelijk?
W: Maar je weet niet waarom.
M: Het moet de shipment zijn.
W: Vertel nog eens van dat telefoongesprek. Suleiman en Macki.
M: Afgelopen vrijdag. Macki belde de Sjeik. Toen stond de Sjeik op, liep weg en ging in de gang staan, dus ik kon niet alles horen.
W: Hoe wist je dat het Macki was?
M: Doordat de Sjeik zei: ‘Hallo Sayyid.’
W: Sayyid Khalid bin Alawi Macki.
M: Die ja. De Sjeik vroeg toen hij wegliep aan Macki: ‘Any news on the shipment?’ En toen zei hij: ‘September.’ Alsof hij dat wilde bevestigen.
W: Is dat alles?
M: Dat is alles wat ik van hun gesprek heb gehoord. Toen kwam de Sjeik terug en zei tegen de anderen: ‘Slecht nieuws.’
W: Slecht nieuws. Weet je wat dat betekent?
M: Hoe moet ik dat weten? Misschien is de shipment klein. Of de timing verkeerd. Het kan van alles zijn.
W: En toen?
M: Toen gingen ze weg, de Sjeik en de twee leden van de Supreme Committee. Ze gingen naar beneden, naar de kelder. En dan weet je dat het top secret is.