‘Dat zou ik erg op prijs stellen.’
‘Zijn we nu klaar?’
‘We zijn klaar.’
Hij weet dat hij ooit terug zal moeten naar kantoor, maar hij hoopt dat Philander snel toestemming loskrijgt om de drmp-video’s door te vlooien, zodat hij een excuus heeft.
Hij loopt naar de Langstraat, blijft bij Clarke’s voor de kast met sciencefiction staan, maar vindt niets wat hij wil lezen. Fantasy is tegenwoordig in de mode, en hij heeft het geprobeerd, maar weet niet wat hij ermee aan moet.
Inspecteur Fizile Butshingi belt hem even over elven. ‘Niets waar we iets aan hebben. Ik heb alles gecheckt. Overvallen op geldtransporten zijn de enige mogelijkheden. Maar die kloppen niet.’
Joubert bedankt hem.
‘Nog nieuws aan jouw kant?’ vraagt Butshingi.
‘Niet echt. Ik laat het je weten.’ Maar dan gaat hem opeens een lichtje op en hij zegt snel voordat de inspecteur ophangt: ‘Inspecteur, kun je me vertellen of er overvallen op geldtransporten ten noorden van de N1 zijn geweest?’ Hij bedenkt zich en maakt het gebied groter: ‘En ten westen van de N7. Of op de N7. Montague Gardens, Milnerton, Richwood, helemaal tot Atlantis.’
‘Waarom daar?’
‘Daar liepen de busroutes van Flint.’
‘Het is wel vergezocht,’ zegt Butshingi.
Misschien wel. Maar Joubert zegt alleen: ‘Ik wil alle mogelijkheden openhouden.’
‘Ik bel je zo terug.’
Zeven minuten later gaat zijn mobiel weer. Het lijkt op het nummer van Bessie Heese. Hij neemt op.
‘Meneer Joubert, u spreekt met François Eckhardt. Ik ben de operational manager van abc. Hebt u een ogenblik?’
‘Natuurlijk.’
‘Meneer Joubert, ik hoop dat u het me niet kwalijk neemt, maar ik zal eerlijk zijn. We hebben tot nu toe gedaan wat we konden om u van dienst te zijn. Omwille van mevrouw Flint. Maar nu ben ik op een punt gekomen dat ik rekening moet gaan houden met het belang van het bedrijf en de andere werknemers. Vooral als het om de drmp-opnamen gaat, moet ik de vertrouwelijkheid van de prestatie-informatie van de buschauffeurs in acht nemen, en heel omzichtig te werk gaan, om onze overeenkomst met de vakbond niet op het spel te zetten. We kunnen ons niet nog een staking permitteren. Ik hoop dat u dat begrijpt.’
‘Ik begrijp het,’ maar de moed zinkt hem in de schoenen.
‘We kunnen u toegang geven tot het systeem, maar dan zult u een vertrouwelijkheidsovereenkomst met het bedrijf moeten ondertekenen. Er mogen geen opnamen ons pand verlaten, er mag geen informatie openbaar gemaakt worden. Behalve met mijn schriftelijke toestemming. Ik moet zeggen dat ik denk dat het tijdverspilling is, het systeem mist niets, maar als u ook maar de geringste aanwijzing vindt van wangedrag van abc-personeel, moet u dit onmiddellijk en persoonlijk aan mij overdragen. Ik zal u mijn mobiele nummer ter beschikking stellen.’
Hij overweegt de implicaties. ‘Zelfs al onderteken ik... Als er bewijzen voor misdaad zijn, zullen we die aan de politie moeten overhandigen. Zo is de wet.’
‘Meneer Joubert, alle misdaden die door het systeem aan het licht zijn gekomen, zijn al aan de saps beschikbaar gesteld. Dat is geen factor. Bent u bereid te tekenen?’
Hij vraagt zich af of het de moeite waard is, en beseft dat hij ten einde raad is. En zich misschien iets te krampachtig vastklampt aan zijn theorie dat het geld en Flints werk iets met elkaar te maken hebben. Maar hij is het aan Tanja verschuldigd om grondig te zijn, om de statistieken en een vaag vermoeden tot het bittere eind te volgen.
‘Ja.’
Nog voordat hij in de abc-remise is, meldt Butshingi: er is een geldtransport beroofd in Flints regio. ‘Maar valt Century City daar ook onder?’
‘Ik weet het niet zeker. Heb je details?’
‘19 september, tien uur ’s ochtends, op Century Boulevard...’
Joubert voelt een scheutje adrenaline. Het past precies in zijn tijdlijn.
‘... tussen Waterford Boulevard en Waterhouse Boulevard. Zeven man, twee auto’s. Meer dan 800.000 rand cash buitgemaakt. De chauffeur is vermoord.’
‘Dank je, inspecteur. Ik zal zien of ik iets kan vinden.’
‘Maar wat is het verband met Flint? Het was een zwarte bende.’
‘Ik weet het niet. Maar ik heb niets anders.’
‘Oké.’
Hij tekent het gefaxte vertrouwelijkheidsdocument in Philanders kantoor en gaat dan samen met hem achter Danie Flints computer zitten.
‘Ik zal je laten zien hoe het drmp-systeem werkt. Maar hou me ten goede, ik heb maar een kwartier.’
‘Baie dankie. Dan wil ik meteen even vragen: maakte Century City deel uit van Danies routes?’
‘Absoluut. Hoezo?’
Joubert moet zijn nieuwe hoop verbergen. ‘Ik wil gewoon het complete plaatje.’