Quinn geeft Mentz de kans om dit allemaal in zich op te nemen.
‘De belangrijkste intrige van ons toneelstuk is Chitepo’s verlangen om de diamanten te verkopen, en Macki’s standpunt dat de steentjes eigenlijk van hem zijn, of dat hij er minstens een aandeel van vijftig procent in heeft, volgens de oorspronkelijke overeenkomst. Macki heeft op de een of andere manier lucht gekregen van Chitepo’s plannen, en hij is vast van plan de zending te onderscheppen. De zogenaamde “shipment”. Zijn probleem is dat hij geen vrienden meer heeft in Zimbabwe, hij zit daar helemaal boven in Oman. Dus wat kan hij doen? Zijn enige uitweg is praten met zijn contacten die het dichtst bij de actie zitten: zijn moslimbroeders.’
‘De Supreme Committee,’ zegt Janina Mentz.
‘Hier in onze schone Kaap,’ zegt Masilo.
‘Precies,’ zegt Quinn. ‘Daarom heeft Macki de eerste bijrolspeler op het toneel geroepen. Suleiman Dolly, de voorzitter van de Supreme Committee.’
‘Het gesprek dat onze mol Ismail Mohammed heeft afgeluisterd.’
‘Inderdaad. Macki weet dat Dolly en de Supreme Committee dringend fondsen nodig hebben, voor het project waar ze mee bezig zijn.’
‘Het lokale project, dat volgens Ismail Mohammed het binnensmokkelen van wapens is.’
‘En nu komt onze tweede bijrolspeler op, Julius “Inkunzi” Shabangu. Mijn vermoeden is dat Macki Shabangu heeft aanbevolen. Vergeet niet, Macki is een geldwitwasser. En door de Mozambikaanse autodiefstalsyndicaten moet hij op zijn minst van Shabangu hebben gehoord, maar hij heeft mogelijk al direct of indirect zaken met hem gedaan...’
‘We weten ook,’ zegt Tau Masilo, ‘dat Inkunzi Shabangu een stelletje Zimbabwanen voor zich heeft werken in Gauteng. Autokapers.’
‘Precies,’ beaamt Quinn. ‘En volgens de dossiers van de Schorpioenen wordt hij ook verdacht van het leveren van valse paspoorten aan Zimmers en Nigerianen. Dus moet hij goede contacten in Harare hebben... Hoe dan ook, toen Macki met Suleiman Dolly praatte, heeft hij ongetwijfeld Inkunzi aanbevolen als mogelijke vennoot in het hele verhaal. En toen stuurde Dolly een van zijn Supreme Committee-leden om met Inkunzi te gaan overleggen: Osman, in het guesthouse in Johannesburg. Inkunzi zal Macki graag tevreden willen houden, maar hij is vooral een zakenman. Hij zal een percentage van elke transactie nemen. Osmans samenwerkingsvoorstel was voor hem volkomen aanvaardbaar.’
‘Mmm,’ zegt Janina Mentz.
‘Inkunzi en zijn eigenaardige nieuwe vennoot, de Supreme Committee, willen Chitepo’s zending diamanten onderscheppen,’ zegt Tau Masilo.
‘De “shipment”,’ zegt Quinn.
‘En Inkunzi moet uitvinden welke route die gaat volgen. Welke Zuid-Afrikanen erbij betrokken zijn.’
De twee mannen kijken naar haar. Ze schuift haar bril omhoog en staat op.
‘Ik denk dat dit een heel interessant rapport kan opleveren,’ zegt Tau Masilo. ‘Voor de president.’
Mentz aarzelt. De twee mannen wachten in spanning.
‘Jullie maken een cruciale fout,’ zegt Mentz. ‘Met jullie rolverdeling. Het rapport mislukt totaal als jullie Chitepo en Macki als hoofdrolspelers opvoeren.’
Masilo is snel van begrip. ‘Voor onze doeleinden wordt de hoofdrol vertolkt door de Supreme Committee en hun wapentransactie.’
10
(7 september 2009. Maandag.)
Milla in haar zwarte jurk en laarzen, en het korte blauwe spijkerjasje. Ze voelt zich op haar gemak, alsof ze bezig is een eigen stijl te ontwikkelen, de werkende vrouw, aangepast aan de informaliteit van het Rapportageteam. Ze zit achter haar computer, om kwart voor negen, haar eerste News This Week te lezen met nieuwtjes uit Limpopo en Mpumalanga. In het kantoor hangt een afwachtende sfeer. Theunie, een van de twee kale knarren, heeft gezegd dat er iets groots aankwam, want Bigfoot heeft Moeder bij zich geroepen, een duidelijk voorteken.
Theunie met zijn bijnamen. ‘Moeder’ is mevrouw Killian. ‘Bigfoot’ verwijst naar Rajkumar, de dikke Indiër, die hij ook ‘V.S.’ noemt, een afkorting voor ‘Verschrikkelijke Sneeuwman’, of ‘de Incredible Bulk’, of soms alleen ‘de Bulk’.
Milla noemt hij ‘Carmen’, Jessica ‘Freia’ (of ‘de Godin’ als hij het in de derde persoon over haar heeft), Don MacFarland, de andere kale, noemt hij ‘Mac’ of ‘Mac the Wife’.
‘Waarom “Mac the Wife”?’ vroeg ze.
Toen gaf Don zelf antwoord: ‘Omdat ik gay ben, schat.’
Om kwart over negen komt mevrouw Killian haastig binnen en roept hen bij elkaar met een stapeltje dunne mappen in haar hand.
‘De Bulk heeft gesproken,’ zegt Theunie.