‘Misschien,’ zegt hij, het beste wat hij nu kan doen.
Ze staat met haar hand voor haar mond als Joubert bij het Soutrivier-pakhuis het slot van nummer 37B opent, zich bukt en de deur omhoogtrekt.
Er staat iets in het donker daarbinnen, in de ruimte die iets groter is dan een garage. De voorkant van een auto.
Joubert ziet een lichtschakelaar aan de muur en drukt die in.
Tanja staat nog steeds buiten en staart sprakeloos naar de grijs met rode auto die met zijn neus naar hen toe geparkeerd staat, de twee koplampen als ogen. Hij herkent het merk, maar loopt er eerst naartoe en kijkt door de ramen of er iets in ligt.
Alleen de sleutels zitten in het contact.
‘Is daar iets?’ vraagt ze. ‘Nee.’
Ze komt binnen en strekt haar hand uit naar de auto.
‘Porsche,’ leest ze de naam van het rood met zwarte logo op de neus.
‘Het is een 911 Carrera. Raak hem niet aan, ik ga handschoenen pakken.’ Hij loopt naar zijn auto, hij heeft vanochtend zijn moordtas achterin gezet.
Ze staat bij het portier aan de bestuurderskant en kijkt met een eigenaardige uitdrukking op haar gezicht, een blik van verwondering en verlies.
‘Danie,’ zegt ze. ‘Danie, wat heb je gedaan?’
94
Om tien over halftwaalf zit hij bij Margaret in de keuken, en terwijl zij de lendebiefstuk braadt, vertelt hij met een glas rode wijn in de hand over zijn eigenaardige dag.
‘Hij heeft die Porsche gekocht van een zekere Mark Marshall in de Sweet Valleystraat in Bergvliet, zijn naam stond in het onderhoudsboek in het dashboardkastje. Daar lag ook de Nokia-telefoon met drie sms’jes van Absa dat hij op de internetbankservice was ingelogd. Ik denk dat hij daarvoor die extra telefoon had. Voor de bankrekening.’
‘En zij wist er niets van?’
‘Niets.’ Hij eet met zijn handen van de sla op zijn bord, zijn honger gewekt door de geuren van de biefstuk. Het is een ritueel waarmee ze zijn begonnen toen de kinderen nog thuis woonden. Als hij laat van zijn werk komt, biefstuk ‘because you deserve it’, en gesprekken in de keuken zodat ze een uur of twee samen hebben.
‘En hoe nam ze het op?’
‘Niet goed. Ze... Ik denk dat ze in december al het rouwproces heeft doorlopen. Nu moet ze weer. Ze ging vanavond van ontkenning via schuld naar woede. Ik wist niet hoe ik het... het probleem is dat het bij de politie een ongeschreven wet is dat je afstand bewaart tot de nabestaanden, dat je niet emotioneel betrokken raakt. Als rechercheur hou je je altijd afzijdig, je kunt het slechte nieuws overbrengen en in je auto stappen en doorgaan met je werk. Maar nu ligt het anders. Ze betaalt, dus heeft ze het recht erbij te zijn...’
‘Nu moet je ook nog troosten,’ zegt ze terwijl ze het warme bord met een pannenlap uit de oven haalt.
‘Ik vind het moeilijk.’
Ze schept de biefstuk op het bord en zet het voor hem neer. ‘It’s because you care.’
‘Ik zal een manier moeten vinden om ermee om te gaan.’
Ze trekt een stoel bij en gaat tegenover hem zitten, schuift zout en peper naar hem toe. ‘Dus hij heeft ergens geld te pakken gekregen en een Porsche gekocht...’
‘Het is een model uit 1984, meer dan 200.000 kilometer op de teller. Redelijke conditie. Opnieuw bekleed. Waarschijnlijk het beste wat hij voor dat geld kon kopen. Egoïstisch, maar het klopt met de rest.’
‘O?’
Hij neemt eerst een grote hap biefstuk. ‘Heerlijk, dank je. Als je ziet hoe Tanja het grootste deel van hun geld aan hem heeft gespendeerd. Hij was... “zorgeloos”, dat is misschien het beste woord. Enig kind. Misschien ook een beetje verwend door zijn moeder. Ik was vandaag bij haar... Ik weet het niet, ik heb gewoon het idee dat zij... er is iets oppervlakkigs, materialistisch... Je weet wel, van die huizen waar alles bedoeld is om te laten zien: “wij hebben geld”. En... Ik zal je mijn theorie voorleggen: ik denk dat die moeder een beetje manipulatief was. Ik denk dat ze een van die vrouwen was die haar man heeft gedwongen een groter huis en een duurdere auto te kopen, zodat ze aanzien kregen. Status. Dat moet invloed hebben gehad op het kind, om te zien hoe zijn vader werkte, en hoe zijn moeder geld uitgaf. Misschien heeft Danie daarom het geld voor zichzelf gehouden, al wist hij van hun financiële situatie... Hoe kun je een Porsche kopen als je weet dat je vrouw het zwaar heeft? Dat zegt iets over hem. Dat zegt iets over de oorsprong van het geld. Ik weet alleen nog niet wat.’
‘Eet eerst eens,’ zegt Margaret met haar hand zachtjes op zijn arm. ‘Je steak wordt nog koud.’
Hij rookt al zeker tien jaar niet meer, maar als hij het bord wegschuift en het laatste slokje rode wijn neemt, komt het verlangen opeens terug, helder en sterk. Hij weet dat het door de vermoeidheid en de stress komt.