Home>>read Spoor free online

Spoor(152)

By:Deon Meyer


‘Ik zal eerst met mijn klant moeten praten.’

‘Goed, boetie, je weet waar je me kunt vinden.’



Zijn afspraak met Tanja Flint is pas om drie uur. Dat geeft hem de tijd om de computerhandleiding te bekijken, maar hij wil eerst thee halen voor bij zijn broodjes.

Hij staat op en loopt naar de keuken. Als hij de deur opendoet, komt Mildreds stem streng vanaf de receptie: ‘Meneer Joubert?’

Hij blijft staan.

‘Wilt u iets te drinken hebben?’

‘Thee, maar ik maak het zelf wel.’

‘Nee, meneer, ik zal het laten brengen,’ antwoordt ze op een toon die uitdrukt dat het zo hoort te gaan.

Hij loopt naar haar toe. ‘Dank je. En noem me alsjeblieft niet “meneer”.’

Geen reactie.

In zijn kantoor pakt hij de handleiding en begint te lezen. Een zwarte vrouw brengt thee op een blaadje en loopt haastig weer weg. Hij haalt zijn broodjes uit zijn tas, schenkt thee in, terwijl hij bedenkt hoe hij nu bij het provinciale team samen met de rechercheurs in de theekamer zou hebben zitten praten en spottende opmerkingen over zijn ‘gourmet sandwiches’ te verduren zou krijgen.

Hij volgt de instructies van de handleiding. Fanus Delport, hoofd van de financiële afdeling, heeft al een dossier voor Tanja aangemaakt. Het heeft een nummer. JF/Flint/02/10 en de eerste aanbetaling (Administratiekosten: R 600). Joubert maakt een snelle berekening. Zijn twee uur, plus de mogelijke kosten van 2.100 rand voor het profiel en het plotten van de mobiele telefoon, brengen de totale kosten al bijna op 4.000 rand. En dan is hij nog niet eens begonnen. Tel er de drie of vier uur bij op die hij er vandaag nog aan gaat werken en dan kom je boven de zesduizend.

Hij voelt zich beklemd. In dit tempo is haar geld op lang voordat hij de zaak heeft opgelost.

Hij moet aan de slag.



Hij rijdt eerst naar de Virgin Active in Table View en stopt op het parkeerterrein. Het politiebureau achter hem, levensgroot. Hij stapt uit, loopt om zijn Honda heen, gaat tegen de neus zitten en vouwt zijn armen over elkaar. Voor hem ligt het uitgestrekte parkeerterrein, nu halfvol, dan de sportschool daarachter. Rechts de openbare bibliotheek. Hier en daar mensen op weg naar hun auto. Een parkeerwachter in een heldergroen shirt drentelt tussen de auto’s door.

Danie Flint is op 25 november om vijf uur uit de abc-remise in Woodstock vertrokken. Afhankelijk van het verkeer om die tijd van de dag kan het zijn dat hij hier pas om zes uur was, nog daglicht, eind november gaat de zon pas tegen een uur of acht onder. Flint heeft hier ergens zijn Audi geparkeerd. Volgens Tanja is hij niet gaan trainen. Zijn sporttas lag nog op de achterbank. Heeft hij hem doelbewust daar gelaten? Alleen zijn sleutels, mobiel en portemonnee gepakt, uitgestapt en weggelopen? In een andere auto gestapt? Is hij beroofd voordat hij de tas kon pakken? Want de Audi was niet op slot. Hij stapt uit, wordt overvallen, iemand grijpt zijn sleutels, mobiel, portemonnee en rent weg?

Waar is Danie Flints lichaam dan?

Niet waarschijnlijk.

Vlak bij het politiebureau.

Waarom heeft hij zijn auto juist hier laten staan als hij wilde verdwijnen?

De enige andere mogelijkheid is ontvoering, maar waarom dan hier, vlak bij de lange arm van de wet?

Is hij slaags geraakt met iemand? Haalt zijn sleutels uit het contact, pakt zijn portemonnee en mobiel. Stapt uit en raakt met zijn portier de auto van iemand anders. Of hij ziet iets, een ruzie, een onenigheid. Met, zeg maar, een door steroïden opgefokte, agressieve spierbundel die hem te lijf gaat en zo ernstig verwondt dat Spierbundel in paniek raakt en het lichaam haastig in de kofferbak van zijn auto duwt.

Zes uur ’s middags, helder en zonnig, mensen die komen en gaan?

Nee. Dan had iemand iets moeten zien.

De sporttas op de achterbank is wat hem dwarszit. Het zegt iets. Als Danie Flint wilde verdwijnen, als hij doelbewust wilde weglopen, zou die tas nuttig zijn geweest.

Hij zucht, want hij weet dat er maar één manier is om deze klus te klaren. Stukje bij beetje. Lange uren van veldwerk. Rustig, zorgvuldig, systematisch. Degelijk. Dat is altijd zijn manier geweest, want hij heeft niet de intuïtie, het instinct, de natuurlijke flair van iemand als Bennie Griessel. Daarom heeft hij vanochtend Tanja Flint gevraagd om alles vanaf het begin te vertellen. Daarom moet hij nu naar de bibliotheek en de sportschool, om te zien of er bewakingscamera’s zijn, om te zien hoe Virgin Active eruitziet.



Buiten zijn geen camera’s.

Een vrouw met een tas over haar schouder komt langs en loopt de sportschool binnen. Joubert gaat haar achterna, door de automatische schuifdeuren. Binnen ziet hij hoe ze bij een draaihekje blijft staan, een kaartje tevoorschijn haalt en dat door een elektronisch apparaat haalt. Zo moeten ze hebben geweten dat Danie Flint die avond niet binnen is geweest: een computersysteem dat alles vastlegt.