Ze kijkt snel de eerste resultaten door. Er is er maar één interessant: Babur Kruisraket Pakistan: De Babur-kruisraket (Babur betekent leeuw in het Chaghatai, een Turkse taal; er wordt ook gesuggereerd dat de kruisraket genoemd is naar de eerste Mogolkeizer Babur) is de eerste kruisraket die in het veld is gebracht door Pakistan. De Babur kan zowel conventionele als kernkoppen vervoeren en zou een bereik hebben van...
Maar dan gaat er opeens een nieuw venster open op haar beeldscherm, waar de website achter verdwijnt: Command Prompt. Running e-mail decryption script.
Ze ziet de witte letters tegen de zwarte achtergrond, regels met codes die snel verschijnen, de ene na de andere, en dan gaat het venster automatisch dicht.
Een kleine aanwijzing, onderaan rechts. New Mail Message.
E-mail. De computer moet automatisch e-mail hebben binnengehaald omdat hij nu met internet verbonden is.
Ze activeert Microsoft Outlook.
Helemaal bovenaan staat een nieuwe boodschap, van Macki.
Ze opent hem.
Allahu Akbar, amir al-bahr.
We zijn het eens met uw oordeel. Aankomst van The Madeleine en Haidar nu 24 uur eerder, om 2.00 uur (gmt+2) op zondag 22 Shawwal 1430 A.H.
Ze hebben de aankomst van het schip een dag vervroegd. En dan dringt het tot haar door. Dat is vannacht. Morgenochtend. Benauwd kijkt ze op haar horloge. Zeven minuten over zeven ’s avonds. Over minder dan zeven uur...
Dan hoort ze buiten een autoportier dichtslaan. Lukas, ze moet het hem meteen vertellen. Ze springt overeind, loopt naar de voordeur en doet hem open. Ze ziet de Golf geparkeerd staan, met open kofferbak, Lukas is daarachter bezig. Ze loopt naar buiten, naar hem toe.
Een beweging die haar blik trekt, rechts, verder op de weg. Mannen die aan komen rennen, vanaf het hek, op tweehonderd meter afstand.
Dan ziet ze de vuurwapens in hun handen.
‘Lukas!’
Hij verschijnt meteen om de hoek van de Golf en ziet hoe ze de weg af wijst. Hij kijkt met een ruk die kant uit.
‘Naar binnen, Milla!’
Ze aarzelt, vastgenageld, haar blik op de jonge kleurlingen die nu harder gaan rennen, het zijn er vijf, zes, zeven. Lukas haalt iets achter uit de Golf.
Hij heeft een geweer in zijn handen, kort en hoekig. ‘Naar binnen!’
Ze ziet hoe de mannen hun wapens richten en hoe Lukas het zijne overhaalt. Schoten, er slaat iets tegen de Golf, glas breekt achter haar. Ze blijft staan, vastgenageld, een schreeuw in haar keel. Lukas schiet. Twee van de mannen vallen, de anderen slaan scherp af naar rechts en zoeken de beschutting van geparkeerde auto’s.
‘Jissis, Milla!’
Deze keer reageert ze, draait zich om en rent terug naar de voordeur, met zware benen.
Schoten donderen vanachter de auto’s, een kogel slaat in het kozijn voor haar.
Dan is ze binnen.
Janina Mentz zit achter in de Operations Room en luistert naar de radioverbinding tussen Quinn en majoor Tiger Mazibuko.
‘eta five minutes.’
‘Roger.’
Ze zal wachten. Tot Mazibuko persoonlijk bevestigt dat ze Becker en de computer hebben. Pas dan zal ze Masilo laten weten dat hij de Amerikanen op de hoogte kan stellen.
Ze staat op, loopt naar Quinn, gaat naast hem staan en zegt zacht en beslist: ‘Tiger heeft toestemming om alle benodigde slagkracht te gebruiken. We willen alleen de computer onbeschadigd hebben.’
Quinn knikt en activeert de radiomicrofoon.
Ze staat met bonzend hart in de woonkamer, haar ademhaling is oppervlakkig, haar handen beschermen instinctief haar hoofd, ze weet dat dit Osmans mensen moeten zijn. Lukas komt binnenrennen, het korte geweer in de ene hand, een vuile canvas tas in de andere.
Hij draait zich om, steekt het wapen door de deur naar buiten en vuurt een salvo af.
‘Kom, Milla.’ Hij is bij haar, met een strak gezicht, grijpt haar arm en trekt haar naar de slaapkamer.
‘Pak de rugzak.’ Hij wijst met de loop van het geweer naar zijn rugzak die naast het bed staat, rukt dan de schuifdeur van de slaapkamer open.
Ze pakt de rugzak en haar handtas. Hij is al buiten en kijkt om naar haar. ‘Kom!’
Ze rent.
Voor hen is een afrastering, hoog. Daarachter een hoog zandduin, dichtbegroeid.
Hij gooit de vuile canvas tas er met moeite overheen, trekt zijn rugzak uit haar hand en gooit die erachteraan. ‘Klim,’ zegt hij met verbeten gezicht.
Ze gooit haar tas. Niet hard genoeg, hij raakt de bovenkant van de afrastering en valt terug.
‘Fok,’ zegt hij, en hij pakt hem op en gooit hem over het hek. ‘Klimmen.’
Schoten achter hen in het appartement.
Ze klautert door adrenaline gedreven tegen het gaas op, ietwat verbaasd dat ze haar handen niet bezeert en zo snel vordert. Dan is ze boven, zwaait haar been eroverheen en laat zich vallen, zodat ze aan de andere kant in een dicht groen bos belandt, opeens de geur van hout en bladeren in haar neus, scherpe stekels die haar prikken. Heel even is ze gedesoriënteerd en probeert overeind te komen, haar blouse scheurt.