‘Wat?’ Hij keek gepijnigd.
‘Zo bewegen.’
Hij spande en ontspande zich weer.
‘Ja, zo,’ zei ze glimlachend. ‘Dat is heerlijk.’
Voorzichtig stootte hij dieper. ‘Ja.’ Hij glimlachte terug. ‘Heerlijk.’ Zijn hand spreidde zich op haar billen, duwde haar onderlichaam tegen dat van hem tot ze het ritme te pakken had. Toen hij er zeker van was dat ze genoot, bewoog hij sneller, vloeiender, krachtiger.
Ze sloeg haar armen om hem heen en hield hem stevig vast. ‘Ik wist dat het zo zou zijn,’ mompelde ze, bijna buiten zinnen van genot.
‘Hoe dan?’ vroeg hij gejaagd.
‘Perfect.’
Hij streelde haar haar, legde zijn palm tegen de zijkant van haar gezicht en kuste haar innig. Toen keek hij in haar ogen.
Ze staarde terug, hun adem vermengde zich en hun lichamen leken hetzelfde doen. Ze had niet geweten dat het zo intens zou zijn, dat ze zich zowel fysiek als emotioneel zo verbonden met hem zou voelen. Om het adembenemende oogcontact te verbreken, drukte ze een kus op zijn schouder. Toen ze weer naar hem keek, waren zijn ogen gesloten. Het was geweldig te zien dat hij er ook van genoot. Met haar handen over zijn rug glijdend, spoorde ze hem aan.
Hij begon sneller te bewegen. ‘Oké?’ mompelde hij.
‘Zolang je maar niet stopt.’
Haar ogen ging wijd open toen het ineens tot haar doordrong dat ze hem overal kon aanraken nu. Er viel nog zoveel te ontdekken, maar tot aan dit moment had ze precies gedaan wat ze had gezegd dat ze niet zou doen, namelijk gewoon liggen. Dus sloeg ze haar benen om zijn heupen om hem gevangen te houden terwijl haar handen naar beneden gingen om zijn mannelijke geheimen te ontdekken.
‘Roxie,’ zei hij verstikt. Hij greep haar polsen en hield die vast boven haar hoofd.
‘Ik dacht dat je niet iemand wilde die er passief bij lag,’ zei ze snakkend naar adem. ‘Wil je niet dat ik je streel?’
‘Jawel, later, maar ik houd het niet vol als je me nu zo aanraakt.’
Ze kromde haar rug en gaf zich aan hem over. Op dit moment was ze helemaal van hem, maar hij zorgde zo goed voor haar. Hij bewoog heerlijk, keer op keer op keer, tot ze begon samen te trekken om hem heen en haar lichaam eindelijk zijn vervulling vond.
Gabe had er altijd op gelet dat zijn partner tijdens de seks ook aan haar trekken kwam, maar dit keer wilde hij dat het beter dan goed zou zijn. Natuurlijk zou het voor haar onvergetelijk zijn, omdat het haar eerste keer was, maar hij had gewild dat het onvergetelijk was om nog veel meer redenen. De vervelende waarheid was dat hij geen seks had gehad met Roxie, hij had de liefde met haar bedreven, een klein beetje liefde, en dat was nieuw voor hem. In haar armen had hij zich zo verbonden met haar gevoeld, dat hij alles voor haar zou hebben gedaan. Zo’n verlies van vrije wil had hij nooit eerder ervaren. Zij had haar maagdelijkheid verloren, maar hij was ook iets kwijt. Een deel van zichzelf dat nu in haar zat, en hij wist niet of hij het terug zou krijgen. Een stuk van zijn hart waarvan hij nu pas besefte dat hij het had.
Ach, hij kon vast wel zonder. Per slot van rekening had hij het net pas ontdekt, dus kon hij het niet echt gaan missen. Bovendien had hij het te druk met zich afvragen hoelang het zou duren voor ze klaar was het nog eens te doen. Of zou ze dat niet aankunnen, zowel fysiek als emotioneel niet? Hij fronste. Hij moest echt voorkomen dat ze te veel van hem wilde, buiten het fysieke om dan, want op dat vlak wilde hij maar al te graag dat ze meer wilde. Hoe in vredesnaam moest hij dat in balans houden?
‘Vind je het leuk om hier te slapen?’ verbrak ze de stilte, zich lui uitstrekkend.
‘Deze kamer had het beste uitzicht,’ zei hij zonder nadenken. Vanaf zijn bed kon hij naar buiten kijken en daar zag hij de garage en het raam van de studio erboven.
‘Heb je naar me gekeken?’
Hij hoorde de glimlach in haar stem. ‘Ik heb je een paar keer in de tuin gezien, maar dat weet je al.’
Ze rolde naar hem toe en kuste zijn schouder. ‘Ja, dat weet ik.’
Hopelijk dacht ze niet dat hij had staan kijken, omdat hij gek op haar was of zoiets. Ze droeg zo’n idioot kort sexy broekje, natuurlijk keek hij. Dat zou iedere man doen. O, verdraaid, hoe moest hij hier nu mee omgaan?
Steunend op een elleboog kwam ze overeind, en bestudeerde zijn gezicht. ‘Kijk niet zo bezorgd, Gabe. Ik zal niet verliefd op je worden,’ zei ze spottend.
Verbaasd staarde hij haar aan. Was hij zo’n open boek?
Ze glimlachte geamuseerd. ‘Ik heb het je gisteravond al verteld, ik hoef verder niets van je.’
Mooi. Want hij wilde verder ook niets van haar. Toch?
Ze leunde over hem heen, streek een losse haarstreng achter haar oren, en keek hem ernstig aan met haar blauwe ogen. ‘Je weet toch dat ik niet geïnteresseerd ben in een relatie? Hoe fantastisch het ook was en hoe geweldig jij ook bent.’