Zacht schudde hij haar door elkaar. ‘Je eerste?’
Er kwam nu een heel ander soort spanning van hem af. Misschien was het niet slim geweest om te melden dat ze nog maagd was, maar ze wilde dat hij het wist. Het was beter om eerlijk te zijn en wie weet vond hij het een opwindend idee. Te oordelen naar de uitdrukking van pure paniek op zijn gezicht, was dat niet zo.
Hij liet zijn handen van haar af glijden en deed een stap naar achteren.
‘Is dat niet de fantasie van iedere man?’ vroeg ze een stuk minder zelfverzekerd.
‘Niet die van mij.’
‘Nee?’
Met opeengeklemde kaken haalde hij diep adem. ‘Nee, ik wil geen groentje dat niet weet waar ze mee bezig is, erbij ligt als een plank en verwacht dat ik al het werk doe.’
Moest dat zo bot? Chelsea had gelijk gehad. ‘Zo groen ben ik nu ook weer niet. Het daadwerkelijke ontmaagdingsdeel is nog maar een detail,’ zei ze, boos om zijn houding. Hij gedroeg zich nu wel zo afwijzend, maar ze had het verlangen in zijn lichaam gevoeld. ‘Ik weet dat je geïnteresseerd bent,’ zei ze uitdagend. ‘Ik heb gezien hoe je naar me kijkt.’
‘Hoe kijk ik dan naar je?’
‘Alsof je me wilt aanraken.’ Haar moed keerde terug toen hij niet wegliep, en verdraaid, haar waardigheid was ze toch al kwijt. Ze had niets te verliezen, dus begon ze niet alleen weer te flirten, ze was ook schaamteloos. ‘Ik weet wel hoe ik je moet aanraken. Ik zou er niet bij liggen als een koud stuk steen.’
‘Is dat zo?’
Ze knikte, hoopte dat hij niet merkte dat ze haar zenuwen maar nauwelijks de baas was. Hij zag er zo onverzettelijk uit.
‘Bewijs het,’ mompelde hij zonder een spier te vertrekken.
Een deel van haar wilde zeggen dat hij de boom in kon omdat hij zo moeilijk deed, maar ze was ook in een overwinningsroes. Ja, ze had gelijk gehad. Ze was nog maagd, maar niet gek. Hij wilde haar, en nu zou ze hem laten boeten, omdat hij haar had vernederd.
Langzaam liet ze haar blik over zijn lichaam gaan, net zo openlijk en brutaal als hij eerder bij haar had gedaan. Toen kwam ze dichterbij tot haar gezicht vlak bij zijn hals was. Ze hield haar hoofd schuin en blies heel zacht op het plekje onder zijn kaak waar ze zijn hartslag als een gek tekeer zag gaan. Hij kromp ineen. Heel lichtjes streek ze met haar vingers over zijn onderarm, voelde de hitte van zijn huid, zijn gespannen spieren. Ze likte langs haar lippen en duwde haar mond vervolgens heel zacht tegen zijn zoute huid.
Hij stond erbij als een standbeeld. Een erg heet en hard standbeeld.
‘Ik heb een vriend gehad en ik weet het een en ander,’ fluisterde ze tegen zijn hals. ‘Ik heb een paar dingen gedaan…’ Haar hand ging naar zijn borst en met haar wijsvinger trok ze cirkels om de harde tepel die zichtbaar was onder zijn T-shirt. ‘…en ik wil heel graag wat nieuwe dingen leren.’
Met genoegen stelde ze vast dat zijn ademhaling zich versnelde door alleen die kleine aanraking. Toen ze haar heupen dichter naar die van hem bracht, leek hij helemaal te stoppen met ademen. Ze danste een beetje, bracht haar mond weer dichter naar zijn hals toe om hem te proeven. Dat wilde ze al zo lang. Ze sloeg een arm om zijn slanke middel, haar andere hand lag plat op zijn borst en haar vingers streelden. Toen ze zijn reactie voelde, schommelde ze met haar heupen in de richting van zijn enorme erectie. Telkens als ze er vlakbij was, schommelde ze terug.
Een snelle blik op zijn gezicht leerde haar dat hij zijn ogen stijf dichtgeknepen had. De spieren in zijn kaak tekenden zich duidelijk af. Zijn armen hingen langs zijn zij, zijn handen waren tot vuisten gebald. Het gaf haar een enorme kick om te zien hoeveel ze hem deed. Nu moest ze hem nog zover zien te krijgen dat hij zijn ijzeren zelfbeheersing verloor. Haar instinct gaf haar in haar lichaam tegen het zijne te drukken, om zich als zijde om hem heen te draperen, maar tegelijk voelde ze dat een klein beetje afstand haar zaak veel goed deed. Ze ging op haar tenen staan, streek zacht over zijn oorlel met haar tanden en fluisterde: ‘Ik zal er niet stijf bij liggen, Gabe.’ Dat zou sowieso onmogelijk zijn. Haar heupen leken een eigen leven te leiden, bewogen als vanzelf in een eeuwenoud ritme.
Ineens pakte hij haar bij haar heupen en trok haar hard tegen zich aan. Zijn vingers begroeven zich in haar huid, zijn erectie duwde tegen haar buik.
Hij hield haar zo stevig vast, dat ze niet meer kon bewegen, maar nu ze zo dicht bij hem was met alleen een laagje stof tussen hen in, wilde ze dat ook niet. Zijn hardheid, haar zachtheid. Ze deed haar hoofd naar achteren om zijn vurige blik te ontmoeten. Haar houding was onderdanig, maar haar ogen en mond plaagden.
‘Waarom nu?’ vroeg hij met opeengeklemde tanden.
‘Dit is een goede tijd.’ Dat was de waarheid.