‘Aan de slag. Sanne, ik heb een overzicht gemaakt van de zaak. Neem plaats, dan geef ik je een briefing. En sluit de deur even.’
Sanne keek een beetje verbaasd. ‘Komt er verder niemand?’
Rudi schudde zijn hoofd. ‘Voorlopig bestaat het team uit ons drieën. Natuurlijk wordt er met veel meer man aan de zaak gewerkt, en die weten ook dat er een undercoveractie wordt voorbereid, maar zij hoeven niet te weten dat jij degene bent die undercover zal gaan.’ Zijn gezicht betrok heel even. Hij keek een beetje vragend. ‘Althans...’
Sanne knikte ferm. ‘Ja, daarom ben ik hier.’
Hij knikte. Er sprak vertrouwen uit zijn blik. ‘Van start.’ Hij rommelde even op zijn laptop en op het scherm verscheen een foto van een prachtige, witte villa. De foto was genomen vanaf de straat en aan de zijkanten ervan was nog net het openstaande, gietijzeren hek te zien. Het was afgewerkt met donkergroene verf en gouden punten. De villa lag zo’n twintig meter verder het terrein op. De oprit was bedekt met wit grind. Sanne vond het protserig, maar aan alles was te zien dat het hier niet ging om een tweederangs hoerentent, maar om een luxe seksclub.
‘Precies’, zei Rudi, toen ze dat hardop zei. Hij wees naar het scherm. ‘De Soixante Neuf is een seksclub in het buitengebied van Breda. De club bestaat volgend jaar vijfentwintig jaar en is al sinds de oprichting vooral populair bij zakenlui en rijke gasten. Discretie gegarandeerd en ze bieden zelfs groepsarrangementen aan.’
Sanne fronste. ‘Groepsarrangementen?’
‘Als je een hele delegatie moet vermaken, kun je een aparte ruimte huren. Er zijn zes verschillende arrangementen. Goedkoop is het niet, maar dan heb je ook wat.’
‘Vergeet niet dat Brasschaat vlakbij is’, vulde Sander Derijcke aan. ‘Rijke mensen genoeg. Er zijn dan ook meer zo’n clubs in de omgeving. Hoewel de Soixante Neuf een van de bekendste is.’
Rudi knikte. ‘Precies. En een van de meest succesvolle. Hoewel de jaarcijfers relatief laag zijn, wat het vermoeden doet rijzen dat er veel zwart geld in omloop is.’ Hij klikte door naar de volgende sheet. ‘Laat ik zeggen dat de woning van de eigenaar te denken geeft. Hij woont riant in Brasschaat. Een optrekje dat hij met het inkomen dat hij op papier genereert, maar nauwelijks zou kunnen betalen. Tel daarbij op dat hij diverse peperdure sportauto’s tot zijn beschikking heeft en je begrijpt dat we de geldstromen natrekken.’
Sanne keek naar de eveneens witgekalkte villa, die op het eerste gezicht een kopie van de seksclub leek. Als je beter keek, zag je dat de villa kleiner was en meer verscholen lag in de bossen. Sanne was nooit in Brasschaat geweest, maar ze kon zich voorstellen dat er vele van dit soort woningen in het dorp net over de grens stonden. De Nederlanders die erheen verhuisden vanwege het gunstige Belgische belastingklimaat, deden dat immers niet omdat ze van het minimumloon moesten rondkomen.
‘Is de eigenaar een Nederlander?’ vroeg ze.
‘Ja, van Italiaanse komaf.’ Rudi klikte door naar de volgende sheet. Een geposeerde foto van een man van begin vijftig verscheen in beeld, duidelijk bedoeld om zijn succes te laten zien. Hij droeg een glimmend zwart jasje en een overhemd van een luxe merk en hij hield zijn hand precies zo, dat je de peperdure Rolex om zijn pols niet kon missen. Sanne vond het bijna lachwekkend.
Rudi wees naar het scherm. ‘Dit is Ramses Barbino, eigenaar van de Soixante Neuf. Hij heeft een Italiaanse vader en een Nederlandse moeder en is geboren in Amsterdam. Een deel van zijn jeugd heeft hij in Italië doorgebracht, waar de politie jarenlang heeft geprobeerd aan te tonen dat zijn vader zeer warme banden met de maffia had. Dat is nooit gelukt, maar we kunnen er wel van uitgaan dat kleine Ramses van vader Barbino de kneepjes van het maffiavak heeft meegekregen. Helaas maakte de oude Barbino een fout en werd hij door zijn voormalige vrienden vermoord. Ramses was toen elf en ging met zijn moeder terug naar Nederland. Later heeft hij nog een aantal jaar in Italië gewoond, waar hij zijn inmiddels ex-vrouw heeft ontmoet. Maar hij kon er geen werk vinden en kwam uiteindelijk toch terug naar Nederland.’
Rudi zweeg even en Sanne keek naar de man op het scherm. Hij had zwart krullend haar, dat de tand des tijds weliswaar qua kleur had doorstaan – tenzij hij ijdel genoeg was het te verven – maar aan de wijkende haarlijn was te zien dat Barbino de jongste niet meer was. Zijn postuur was stevig en Sanne schatte in dat hij, anders dan de meeste Italianen, een grote vent was. Op de foto deed hij duidelijk zijn best uitnodigend over te komen – waarschijnlijk omdat die was bedoeld mensen naar zijn seksclub te lokken – maar hij straalde aan alle kanten uit dat je geen ruzie met hem moest krijgen.