Tegen de tijd dat ze weer beneden was en zich had opgefrist, was de bar niet langer de ruimte waar het gebeurde. De mannen waren naar de kamer ernaast vertrokken, voor zover ze niet boven waren. Meiden liepen door het gezelschap heen. Sanne zag de tweeling, die blijkbaar al klaar waren met hun klant. Hem zag ze nergens. Misschien was hij naar huis, al moest het nog halftien worden. Achter de piano zat een oudere man in een smoking. Sanne had hem nog nooit gezien, de andere keren was de piano bemand geweest door een blond meisje dat niet in de Soixante Neuf werkte, maar eruitzag alsof dat heel goed mogelijk was geweest. Het was meer dan eens gebeurd dat een van de mannen dacht dat alle vrouwen in de club, dus ook de pianiste, te krijgen waren. Het had tot ongemakkelijke situaties geleid.
Ze begreep waarom Barbino de man had ingehuurd in plaats van de vaste pianiste. Zijn spel was vele malen beter. Hij leek nauwelijks te merken waar hij was, hij ging op in zijn instrument en het stuk dat hij aan het spelen was. Ze bleef even staan kijken. De passie spatte ervan af. Wat dat betreft paste hij prima in het plaatje, al stak zijn smoking een beetje vreemd af bij de uniformen van de medewerksters en de nogal casual kleding van de mannen.
Ze speurde de ruimte af. Er waren nog zo’n vijftien mannen en ze telde zeven meisjes. Weldra zouden er weer een paar naar beneden komen, die ongetwijfeld meteen opnieuw aan de bak moesten. Ze zag twee vaste klanten van Xaviera en een man die altijd om Lisa vroeg.
Haar blik bleef hangen op een figuur een meter of vijf bij haar vandaan. Even stokte haar adem.
Ricardo.
Meteen begon het te kriebelen in haar buik, en verder naar onder. Haar mond werd droog. Ze slikte moeizaam, nam een slok wijn, maar het gevoel verdween niet. Beelden kwamen terug. Ze voelde het weer in haar hele lichaam. Hij draaide zich om, alsof hij wist dat ze naar hem keek. Langzaam, zelfverzekerd. Hij hield een masker voor zijn gezicht. God, wat was hij sexy.
Hij had haar gezien, herkend. Ze opende haar mond een stukje. Zag zijn interesse. Hij maakte zich los van de groep. Barbino stond tegenover hem en keek vluchtig, om zich daarna op de andere twee mannen te concentreren. Sanne zag hen nauwelijks. Ze keek naar de figuur die op haar afliep. Soepel, atletisch. Ze herinnerde zich zijn lichaam, zijn handen, zijn geur. Het gevoel kwam in alle hevigheid terug. De pianomuziek klonk harder, of misschien waren haar zintuigen scherper.
Hij was haar genaderd tot een armlengte afstand. Stak zijn hand naar haar uit. ‘Sandy’, zei hij, en even wenste ze dat ze echt zo heette, om de manier waarop hij het uitsprak.
‘Ricardo.’ Haar stem was schor.
Hij verspilde niet veel woorden. ‘Kom mee.’ Hij pakte haar hand en trok haar achter zich aan. Ze gingen naar de hal. Even dacht ze dat hij meteen naar boven ging.
Maar hij liep de trap voorbij, passeerde de voordeur en vond de kleinere deur. Ze was vergeten dat hier ook een uitgang was, maar toen hij hem opende, wist ze wat hij van plan was. De jacuzzi’s.
Ricardo sloot de deur achter hen en bleef staan. Hij trok haar naar zich toe. Zijn eigen masker was al gesneuveld, nu schoof hij dat van haar omhoog. Hij trok het af en liet het vallen. Hij liet zijn vinger over haar wang glijden en daarna over haar lippen. Ze sloot haar ogen en kreunde licht.
Hij boog naar haar toe. Toen zijn lippen die van haar raakten, voelde ze een warme gloed door haar lichaam gaan. Zijn tong verkende haar mond. Hij legde zijn handen op haar heupen, liet zijn duimen rondjes draaien. Ze kreunde, fluisterde dat ze meer wilde. Hij trok zijn tong terug en grijnsde. ‘Straks’, beloofde hij. Het schoot door haar heen dat ze zich niet gedroeg als een callgirl, maar Ricardo vond het kennelijk niet vreemd.
Hij pakte opnieuw haar hand en nam haar mee. Er was niemand bij de jacuzzi’s. De baden waren als sfeervol verlichte poelen in een donker landschap. Ze hoorde het zachte ruisen van het water, het rook vaag naar chloor. Ricardo bleef staan en hief zijn hand. Zijn vinger ging over haar wang. Via het kuiltje in haar hals ging hij naar haar borsten. Even speelde hij met het koordje dat het jurkje op die plek bij elkaar hield, daarna trok hij het los. Hij streek het leer aan de kant en liet haar borsten ontsnappen. Hij nam ze in zijn handen, wreef met zijn duimen over haar tepels tot die hard waren. Daarna stroopte hij het jurkje verder af, het bleef om haar heupen hangen.
Hij zoende haar en liep intussen achteruit in de richting van het dichtstbijzijnde bad. Met ontbloot bovenlijf liet ze zich door hem leiden. Met één hand maakte ze de knoopjes van zijn overhemd open. Haar hand gleed door het haar op zijn borst en zette koers naar beneden, over de aangespannen spieren van zijn buik naar de rand van zijn spijkerbroek. Ze liet haar vingers erachter glijden en voelde hoe hard hij was. Hij kreunde licht, beet in haar onderlip, zoog eraan.