De deur ging opnieuw open en er kwamen meer gasten binnen. De club liep aardig vol, ook al was het een doordeweekse avond. Barbino leidde zijn gasten naar de bar. Meteen schoten er meisjes op af. Xaviera stond op en wenkte haar. ‘Kom op, Barbino houdt niet van wachten.’
Sanne stond op, rechtte haar rug en liep achter Xaviera aan. Ze liet haar blik over de groep glijden. Nu moest ze echt haar eigen identiteit loslaten, ze moest zelfs vergeten dat ze undercoveragent was. Ze kreeg maar één kans voor de eerste indruk en ze was niemand anders dan Sandy G. Luxe callgirl.
Ze liet haar blik rusten op een man van eind dertig. Ze keek hem op de rug. Hij was lang, had een goed postuur en krullend haar tot in zijn nek. Net op dat moment draaide hij zich om. Zijn blik haakte zich in de hare. Ze stokte even. Ze had zich voorbereid op oude mannen, arrogante baasjes of wat sneue types. Niet op knappe mannen met een ietwat ruige uitstraling. Haar eigen type, dus.
Ze knipperde. Ze was Sandy G., ze had geen type.
Ze liep op de man af. Zijn blik gleed over haar lichaam. Ze zag goedkeuring. Er kwam een ander meisje aan. Blond, hoge hakken, veel grotere borsten. Het meisje liep uitdagend op de man af, raakte hem aan. Zo werkte het hier dus.
De man duwde haar weg. De blondine keek giftig en droop af. Sanne probeerde niet triomfantelijk te kijken. Ze bewoog extra met haar heupen en stak haar borsten vooruit. Ze was blij dat ze voor de enigszins geklede variant van de bedrijfskleding had gekozen. Het was naakt genoeg, en veel spannender.
Geen moment wendde ze haar blik af en dat gold ook voor hem. Ze naderde. Hij keek gretig. Kneep zijn ogen een beetje samen. Hij was sexy. Niet het soort man dat ze hier tot nu toe had gezien, misschien niet eens het soort man dat hier normaal gesproken kwam. Hij was bevriend met Barbino, dat moest ze niet vergeten. Dit was haar vuurdoop. Ze mocht het niet verpesten, ze moest zichzelf in de kijker spelen. Razendsnel ging ze bij zichzelf te rade. Ze moest deze man geven wat hij wilde, zonder dat hij zelf hoefde aan te geven wat dat was. Ze moest uit haar eigen ervaring putten. Ergens vanbinnen voelde ze onzekerheid aanwakkeren, maar daar was nu geen plek voor. Ze moest zichzelf overtreffen.
Nu ze recht voor de man stond, leek hij nog groter. Hij keek op haar neer, strak, gespannen. Ze plaatste haar hand op zijn borst. Hij pakte hem weg, maar hield hem in de zijne. Sanne keek naar hem op. Hij leek dwars door haar heen te kijken, alsof hij meteen had gezien dat ze niet zo was als de anderen. Ze ontwaarde ook interesse in zijn blik. Hier moest ze gebruik van maken.
‘Ik ben Sandy.’ Ze was een beetje schor. Ze wist niet of de woorden zwoel of volkomen belachelijk klonken.
Dat eerste, merkte ze toen hij antwoordde: ‘Sandy... Sandy G.?’
Ze bewoog heel licht haar hoofd.
‘Barbino heeft het over je gehad.’ Hij reikte achter zich en drukte haar een glas in handen. Sanne nam een kleine slok. Champagne.
‘En jij?’
Hij fronste.
‘Wie ben je?’
‘Ricardo.’
Ze had geen idee of dat zijn echte naam was. Hij had iets Italiaans, maar wat zei dat? Geen van de meisjes gebruikte echte namen, maar hoe zat het bij klanten? Dat had ze beter moeten uitzoeken.
‘Ricardo’, herhaalde ze, langzaam. Ze nam nog een slok champagne. Niet te veel, ze moest helder blijven. Maar de alcohol hielp haar in haar rol te groeien.
Ricardo hield haar rechterhand nog steeds vast. Ze zette haar glas aan de kant en liet de vingers van haar linkerhand over zijn bovenarm omhoog glijden. De dunne stof van zijn overhemd verhulde de spieren in zijn armen niet. Ze kneep er even in. Hij verroerde niet, bleef haar strak aankijken. Erg gewillig leek hij niet, en toch bleek uit zijn blik dat hij gefascineerd was. Sanne voelde haar zelfvertrouwen groeien onder die blik. Alsof er geen club was, geen contract, geen Barbino. Alsof hij haar wilde en haar alleen.
Ze liet haar hand over zijn borst glijden, naar beneden naar zijn buik en terug omhoog. Ze voelde hoe zijn spieren spanden. Haar hand leidde een eigen leven, terwijl de andere nog steeds door zijn vingers werd omklemd. Hij reikte achter zich en pakte de champagnekoeler met de geopende fles. Er lagen twee nieuwe glazen in.
‘Kom mee’, zei hij, zacht en donker, bijna grommend. Sanne trok haar hand terug, hij liet onwillig los. Meteen voelde ze zijn hand op haar rug. Hij duwde haar, ongeduldig. Ze rechtte haar schouders en liet zich leiden. De ruimte uit, naar de trap. Vanuit haar ooghoek zag ze Alexander bij de trap staan. Hij gaf Ricardo een sleutel en knikte even. Daarna was hij verdwenen. Sanne liep voorop de trap op. Ricardo leidde haar. Zijn Italiaanse dominantie beviel haar wel.
Hij opende de deur en trok haar naar binnen. De deur viel dicht en hij duwde haar tegen de muur, zette een been tussen haar benen en drukte zijn onderlijf tegen haar aan. Tegelijkertijd legde hij een hand in haar nek en pakte met zijn andere haar kin teder maar dwingend vast. Hij kuste haar hartstochtelijk. Ze voelde een rilling door haar lijf gaan en beantwoordde de sensuele bewegingen van zijn tong.