‘Ava.’
Ze draaide zich snel om toen ze die bekende melodieuze stem achter zich hoorde. ‘Marc…’ zei ze schuchter. Ze knipperde een paar keer met haar ogen. ‘Ik dacht…’ Haar stem stokte en zwijgend keek ze hem aan.
Hij nam haar handen in de zijne. ‘Sorry dat ik zo laat ben. Ik had iemand aan de lijn die ik niet zo snel kon ophangen.’ Hij boog en kuste haar lichtjes op elke wang. ‘Je ziet er prachtig uit.’
Haar lip trilde, maar ze slaagde erin te glimlachen. ‘H-Hoe gaat het met je?’
Hij probeerde terug te lachen, maar het voelde onecht. Zijn hart klopte in zijn keel, en hij zweette. Het leek alsof dit een eerste date was. ‘Het gaat goed. En met jou?’
‘Eh… goed. Ja… het gaat heel goed.’ Ze wendde haar blik af.
Marc voelde een ijskoude hand om zijn hart. Ze was zich aan het losmaken van hem. Ze kon hem nauwelijks in de ogen kijken. ‘Dus… je hebt geen last meer van bloedarmoede?’
‘Eh… nee,’ zei ze, hevig blozend.
Er viel een ongemakkelijke stilte.
‘Wil je misschien iets drinken aan de bar?’ vroeg hij, wensend dat het niet zo druk was. Hij wilde dat hij een rustigere plek had uitgekozen om haar te ontmoeten. Maar hij had gehoopt dat hij door zijn keuze voor het hotel hun eerste ontmoeting voorzichtig zou kunnen overdoen. Het was een nogal onhandige poging geweest het verleden te herschrijven. Dat was onmogelijk.
Ze schudde haar hoofd en richtte langzaam haar blik weer op hem. ‘Kunnen we misschien ergens anders naartoe gaan? Ergens waar het wat minder druk is?’
‘Natuurlijk.’ Hij pakte de sleutel van zijn kamer, hopend dat ze niet zou zien hoe zijn hand trilde. ‘Ik heb hier een vaste suite, dus we kunnen naar boven gaan.’ Het viel hem op hoe ongemakkelijk ze zich leek te voelen bij hem. Het viel hem zwaar om zich onder controle te houden nu ze zo dichtbij was. Hij rook haar parfum, die heerlijke mix van bloemen die hij deze maand soms uit het niets had geroken.
De afgelopen maand was vreselijk voor hem geweest. Het had hem pas goed doen beseffen hoezeer hij haar nodig had. Hij had de communicatie bewust beperkt tot twee telefoontjes per week, omdat hij wilde voorkomen dat hij haar zou smeken bij hem terug te komen. De gedachte dat hij haar nooit meer zou zien – of, erger nog, dat hij haar met een ander zou zien – had hem bijna gek gemaakt. Hij had nauwelijks geslapen en met moeite normaal kunnen functioneren.
Daarbovenop kwam nog de teleurstelling over de baby. Daar was hij nog steeds ondersteboven van. Hoe kon het toch dat hij zo snel van mening was veranderd? Sindsdien kon hij aan niets anders meer denken dan aan een kindje: een jongetje met donker haar dat op hem leek of een schattig klein blond meisje dat haar evenbeeld was. Hij keek weer naar Ava. Zijn hart deed pijn toen hij haar op haar lip zag bijten. Ze zag eruit alsof ze niet kon wachten tot het gesprek voorbij was.
De deur van de lift ging open. Hij leidde haar naar zijn penthouse. Toen ze naar binnen liep, wreef haar tengere lichaam kort langs hem. Deze lichte aanraking schudde elke cel in zijn lichaam wakker. ‘Wil je wat drinken?’
‘Marc, ik moet je iets vertellen –’ begon ze.
‘Nee,’ viel hij haar in de reden. Hij sloot de deur achter zich. ‘Ik wil eerst iets zeggen. Alsjeblieft, ik moet dit zeggen. Ik heb dit een maand lang voorbereid.’
Ze leek onzeker van haar zaak. ‘Oké…’
Hij liep naar haar toe en pakte opnieuw haar handen vast. Met zijn duim streelde hij zacht over haar vingers. ‘Allereerst moet ik je iets vertellen wat je, denk ik, niet leuk zult vinden.’
In haar grijsblauwe ogen verscheen een lichte paniek. Met het puntje van haar tong bevochtigde ze snel haar lippen. ‘Ga door…’
‘Je zus heeft destijds helemaal geen fout in de boekhouding gemaakt. Het was allemaal in scène gezet door Cole en handig verbloemd door Watterson. Cole wilde per se die deal in Dubai hebben en hij heeft een ingewikkeld plan bedacht om dat te bewerkstelligen. Hij wist van onze relatie uit de kranten. Aangezien Serena voor hem werkte, zag hij een mogelijkheid die hij niet kon laten schieten. Toen jij het met mij uitmaakte, zag hij zijn kans schoon. Door jou te chanteren om met hem te trouwen, won hij het vertrouwen van de verkoper. Hij was ineens de rijke man die geld genoeg heeft om aan zijn mooie jonge vrouw uit te geven. Een vrouw die bovendien hém boven mij had verkozen. Mijn kansen waren toen vlug verkeken.’
Met gesloten ogen nam ze de informatie in zich op. Hij voelde de spanning in haar handen. Toen ze haar ogen weer had geopend, vroeg ze met krakende stem: ‘Dus… Dus ik ben voor niets met hem getrouwd?’
Marc knikte. ‘Het spijt me. Wat er is gebeurd, kan ik nooit meer terugdraaien of goedmaken, maar ik wil tegen je zeggen dat het me vreselijk spijt dat ik niet achter je aan ben gekomen. Dat zal ik mezelf nooit vergeven. Ik heb je verschrikkelijk in de steek gelaten.’