Waren deze emoties echt? Hij boog zijn hoofd, en voordat ze er iets tegenin kon brengen, deed hij wat hij al had willen doen sinds ze terug waren in de villa. Hij kuste haar.
Er was geen tijd geweest om zich op deze kus voor te bereiden. Al vroeg Ava zich af of ze zich ooit had kunnen voorbereiden op de hartstochtelijke passie die op dit moment tussen hen voelbaar was.
In het begin was zijn kus dwingend, boos bijna, alsof hij zichzelf haatte omdat hij nog steeds naar haar verlangde. Met lippen die brandden van puur verlangen kuste ze hem terug, net zo boos als hij over deze onweerstaanbare aantrekkingskracht, die vijf jaar van haat teniet leek te willen doen.
De druk van zijn mond werd groter. Dwingend vroeg hij toegang tot haar mond, en ze kon niet anders dan toegeven. Haar lichaam smolt onder zijn ruwe greep. Omdat ze dreigde voorover te vallen, liet hij haar los en sloeg zijn armen in plaats daarvan om haar middel. Hij trok haar stevig tegen zijn grote gespierde lichaam aan.
Ze voelde hoe zijn erectie tegen haar buik drukte en herinnerde zich hoe krachtig hij geschapen was, hoe explosief zijn hoogtepunt kon zijn. Met zijn tong exploreerde hij haar mond. Zijn strelingen waren buitengewoon intiem. Zacht zette hij zijn tanden in haar onderlip, waardoor haar begeerte zo groot werd dat het bijna onverdraaglijk was. Toen hij haar mond verliet en zijn tong verleidelijk langs haar hals liet gaan, hapte ze naar adem. Uit de manier waarop hij zacht in haar huid beet, leek een uitnodiging te spreken – een uitnodiging voor een gevaarlijk spel.
Nu drukte Ava op haar beurt haar lippen tegen de harde stoppels in zijn nek. Zijn zilte huid was een opwindende mix van limoen met een vleugje mannelijk zweet, die haar lichter maakte in haar hoofd dan een extra sterke cocktail ooit zou kunnen bewerkstelligen.
Ze begon hem licht en speels te likken, als een kat, verleidelijk en plagerig totdat hij een diep grommend geluid maakte. Daarna beet ze hem zachtjes.
Hijgend drukte hij zijn sterke onderlichaam tegen haar aan. Zijn honger naar haar was intens en werd met de minuut harder en dwingender.
Sensueel begon ze met haar lichaam tegen hem aan te wrijven. Opnieuw beet ze hem in zijn nek, harder dit keer. Haar ruggengraat voelde aan als gesmolten was. Ze hoorde hem binnensmonds vloeken, en opnieuw ging hij hongerig op zoek naar haar mond.
Hij drukte zijn lippen met brute kracht op de hare, en Ava proefde bloed. Ze wist niet of het haar bloed was of niet, maar dat kon haar ook niet schelen. Het enige waar ze aan kon denken, was dat ze wilde dat deze kus eeuwig door zou gaan, dat Marc haar voor altijd zo stevig en gepassioneerd zou omhelzen. Het was lang geleden dat ze zich op deze manier had laten gaan. Haar lichaam leek plots tot leven te komen na vijf lange jaren van onthouding. Iedere cel in haar lichaam schreeuwde om meer.
Ze voelde zijn handen onder haar truitje, op zoek naar haar borsten. Zacht legde hij een hand op haar kanten bh, terwijl hij met de andere behendig de sluiting aan de achterkant openmaakte. Zijn handpalmen waren warm en een beetje ruw, voor Ava opnieuw een heerlijk teken van zijn mannelijkheid.
Met zijn duim en wijsvinger kneedde hij haar tepels tot ze pijnlijk hard werden van verlangen. Daarna boog hij zijn hoofd en nam haar rechtertepel in zijn mond.
Ze beefde onder zijn martelende liefkozing. De vochtige warmte van zijn mond maakte dat ze nat werd van begeerte naar hem. Haar verlangen naar meer werd zo groot dat haar benen haar nauwelijks meer konden dragen. ‘Alsjeblieft… O, a-alsjeblieft…’ kermde ze, terwijl hij zijn aandacht op de andere borst richtte. Ze voelde hem lachen rond haar tepel, alsof haar reactie hem beviel. Toen hij opnieuw hongerig aan haar borst begon te likken, maakte ze haar rug hol, happende naar adem, zoekend naar de bevrediging die alleen hij haar zou kunnen geven. ‘Marc… alsjeblieft…’
Hij richtte zijn hoofd op en keek haar zelfvoldaan aan. Rond zijn mond speelde een geamuseerd lachje. ‘Zie je nu hoe gemakkelijk je te krijgen bent?’ vroeg hij. ‘Eén kus en ik had je hier ter plekke kunnen nemen.’
Ava had nog nooit in haar leven iemand geslagen. Ze verafschuwde geweld, maar nu vloog haar hand door de lucht voordat ze iets kon doen om zichzelf tegen te houden.
Net op tijd greep hij haar pols. ‘Geweld is geen onderdeel van deze relatie en zal dat ook nooit zijn,’ zei hij, zijn woorden duidelijk articulerend.
Ze keek hem trots aan. Tranen blonken in haar ogen. ‘Jíj begon!’ beschuldigde ze hem. ‘Je was te ruw.’
Zijn blik dwaalde af naar haar mond. Hij schrok toen hij het kleine scheurtje in haar onderlip zag. ‘Vergeef me, ik was inderdaad te ruw. Het zal niet meer gebeuren.’
Maar dat wilde Ava helemaal niet. Ze wilde dat het wel weer zou gebeuren. Ze wilde dat hij de controle over zichzelf zou verliezen, zodat zij niet de enige zou zijn die leed onder die onvervulde leegte diep in haar binnenste. En ze wilde deze andere Marc. De Marc die bezorgd was en teder. De Marc die ze nog maar sporadisch had gezien. De tranen stroomden over haar wangen terwijl ze daar voor hem stond. Pijnlijke steken doorboorden haar hart toen ze dacht aan hoe ze hem ooit had gehad en weer was verloren…