Met een trillende hand legde ze de menukaart neer. Waar was alles toch zo ontzettend misgegaan? Het enige wat ze ooit had gewild, was een liefhebbende man vinden die haar zou beschermen en met wie ze een gezin kon stichten. Het gezin dat zij en Serena in hun eigen jeugd zo hadden gemist. Hun moeder was gestorven toen ze nog jong waren, en hun vader was heel snel daarna opnieuw getrouwd met een vrouw die al tijden op die plek had zitten azen.
Ze had gedacht dat Marc die man was, maar al na een paar weken samenwonen was ze erachter gekomen dat dat een illusie was. Hij was gewend altijd en overal zijn zin te krijgen. Bovendien was hij een playboy. Ava had geweten dat haar dagen met hem snel geteld zouden zijn. Vroeg of laat zou hij haar weer aan de kant zetten, net zoals hij bij alle andere vrouwen in zijn leven had gedaan. Dus had ze besloten het heft in eigen handen te nemen en hem te verlaten, in plaats van af te wachten tot hij haar de deur uit zou zetten. Ze had echter niet voorzien dat ze op deze manier zijn vijand juist in de kaart had gespeeld…
‘Weet je al wat je wilt eten?’ vroeg hij.
Ze legde haar handen in haar schoot en wreef ze tegen elkaar om het trillen te stoppen. ‘Ik heb eigenlijk niet zo’n honger,’ stamelde ze.
Hij tilde vragend een wenkbrauw op. ‘Ben je op dieet?’
‘Nee!’ Ze wierp hem een haatdragende blik toe. ‘Ik ben kwaad omdat je me in deze situatie hebt gebracht.’
‘Als er iemand het recht heeft om kwaad te zijn ben ik het wel, Ava,’ zei hij met een stalen blik. ‘Jij hebt mij verraden. Niet andersom.’
Vertwijfeld keek ze naar haar ineengevlochten handen in haar schoot. Ze was erin geluisd. Hoe kon ze dat nou niet voorzien hebben? Het was een meesterlijk plan geweest, en ze was er met open ogen ingetuind. Maar hoe kon ze hem daarvan overtuigen? Het was duidelijk dat hij dacht dat ze een zielig verhaal probeerde op te hangen om zich onder zijn beschuldigingen uit te praten. ‘Het maakt niet uit wat ik zeg. Je gelooft me toch niet,’ zei ze.
‘Ik laat me niet nog een keer door jou voor gek zetten,’ zei hij. ‘Deze keer hou ik je goed in de gaten. Waar je ook bent.’
Ze verstijfde. ‘Wat bedoel je daarmee? Ga je me laten volgen?’
Uit de uitdrukking op zijn gezicht viel niets op te maken. ‘Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen. Laten we het erop houden dat ik deze keer wat beter zal letten op wat mij toebehoort.’
‘Vrouwen zijn geen bezit,’ zei ze op boze toon.
Hij haalde achteloos een schouder op. Het was duidelijk dat haar opmerking hem koud liet. ‘Luister, als jij niet gaat eten, moet je het zelf weten, maar ik barst van de honger.’ Hij stak zijn hand op om de aandacht van de ober te trekken.
‘Ja, daar zul je wel honger van krijgen, van al die wraakzuchtige plannetjes,’ mompelde ze verbitterd.
Zijn ogen glinsterden met een gevaarlijk vuur. ‘Inderdaad, ma belle, ik heb trek gekregen. En niet alleen in eten,’ zei hij zacht. ‘Er zijn andere behoeftes die ik graag vervuld zou zien. Maar die kunnen nog even wachten.’
Ava’s ogen werden spleetjes. ‘Wat bedoel je daarmee?’ vroeg ze achterdochtig.
Hij glimlachte raadselachtig. ‘Je dacht toch niet dat ik zo lomp zou zijn om je op de eerste dag al te dwingen met me naar bed te gaan?’
Ze dacht een moment na en zei toen: ‘Je betaalt me heel veel geld. Ik zie niet in waarom je zou willen wachten, tenzij je een verborgen agenda hebt.’
‘Niets wat ik je niet al heb verteld,’ zei hij. ‘Ik wil dat je tijdelijk mijn minnares wordt. Meer niet.’
Op dat moment arriveerde de ober waardoor ze geen antwoord kon geven. Haar brein werkte plots op volle toeren, terwijl ze de man haar keuze vertelde.
Marc was een trotse man. Hij zou ongetwijfeld wraak willen nemen voor wat ze hem in zijn ogen had aangedaan. Hij had natuurlijk niet zomaar al die moeite gedaan om haar weer in zijn leven te krijgen. Maar blijkbaar had hij geen haast om haar weer in zijn bed te krijgen. Waarom?
Zwijgend staarde ze naar hem, terwijl hij zijn eten bestelde. Zijn prachtige mond vormde sensueel de woorden. De onderlip was iets voller dan de bovenlip. Haar eigen mond begon de tintelen bij de herinnering aan hoe het had gevoeld om die mooie lippen te kussen. Hoe Marcs tong zacht maar dwingend de hare had gevonden, een verleidelijk spel spelend totdat ze ten slotte was gesmolten in zijn armen.
Nadat de ober zijn bestelling had opgenomen, richtte Marc zijn blik weer op de vrouw tegenover hem. Hij voelde hoe een plotselinge steek van pure lust door zijn onderlichaam trok toen hij zag hoe ze onzeker op haar volle onderlip beet. Hoezeer verlangde hij ernaar zijn mond tegen de hare te drukken en haar honingzoete smaak op zijn lippen te proeven. Even kruisten hun blikken elkaar, maar snel sloeg ze de ogen neer. Ongetwijfeld voelde ze zich schuldig over wat ze hem had aangedaan…