De chef sprong snel overeind.
De luitenant ging een stap naar voren. 'Blijf staan of ik schiet.'
Allixter gooide de deur wijd open en redde daarmee zijn leven. Van de rand van het bureau van de chef schoot een vlak van groezelig geel vuur door de kamer. Het brandde de vier mannen doormidden. Allixter deinsde rillend weg van de knetterende ionen die afgebogen werden door de metalen wand en vlak langs zijn middel sisten.
Hij had zijn gereedschap niet bij zich. Hij was ongewapend. Hij rende naar de telefoon van de secretaresse. Zij drukte zich versuft en met glazige ogen tegen de wand. Allixter sloeg op de alarmknop en brulde: 'Moord! Het kantoor van de chef-' In de andere kamer hoorde hij een schielijke beweging en hij keek vertwijfeld naar de gangdeur. Om te ontkomen moest hij door de vuurlijn.
Er naderden langzame voetstappen. Allixter zei gesmoord: 'Als je je lange neus door de deur steekt, breek ik hem af...'
De chef schuifelde behoedzaam verder. Hij drukte zich tegen de wand aan de andere kant om schuin door de deur op Allixter te kunnen schieten. Allixter drukte op de knop van de deur, en deze gleed dicht. Toen sprintte hij naar de buitendeur. Toen hij verdween, knalde er een schokker achter hem en de muur aan de andere kant van de gang stortte in.
Allixter rende door de gang naar de nog steeds rustige transporthal. Hij dook tussen vaten aceton door, rende over het bijna verlaten platform en sprong in het hok van de operateur.
Ademloos deed hij zijn best om duidelijk verstaanbaar te spreken. 'Je moet me helpen. Het is een zaak van de veiligheidsdienst... Open de incontacten zo wijd mogelijk en stel deze code in: fase acht komma vier-twee, frequenties zeven komma vijf-acht en twee komma vijf-drie.'
De operateur keek hem verwonderd aan. 'Wat is dat nou voor code? Ik heb nog nooit gehoord van-'
'Hou je kop!' snauwde Allixter. 'Doe het gewoon! En breng alles wat er binnenkomt het station in.'
De operateur haalde zijn schouders op en draaide aan de knoppen. 'Acht komma vier-twee - en de rest?'
'Zeven-vijf-acht! Twee-vijf-drie! Schiet in godsnaam op!'
De operateur activeerde de code. Allixter sprong naar het goudbruine gordijn op het punt waar de band uit de vloer kwam.
Tien seconden... vijftien seconden. Hij staarde in de bruine nevel, die doorschoten was met lichtflitsen, totdat - er bewoog iets. De chef verscheen. Hij keek over zijn schouder. Zijn mond viel open.
Allixter sprong op hem, greep hem vanachter beet en smeet hem op de band. Het wapen van de chef stuiterde weg. Allixter greep het beet en stond op.
'Zo, ouwe - kalm maar. Ik heb je eerlijk gevangen en daar doe je niets tegen. Ik zou het vervelend vinden als ik je aan flarden moest schokken.'
7
Allixter stond in het middelpunt van de belangstelling van een publiek dat hem met ontzag opnam. Het bier, de beste import uit Nederland en Duitsland, stroomde rijkelijk over de tap van Bucks Bar en er stond altijd iemand klaar om te betalen.
Het verhaal was al ettelijke keren verteld, maar niet alle details van de episode waren voor iedereen duidelijk. Van degenen die niet alles begrepen, drong Sam Schmitz het hardnekkigst aan op opheldering.
'Allixter, luister nou 's,' zei hij klaaglijk. 'Jij komt mijn kantoor binnenstormen en ik leg je geen strobreed in de weg. Ik sta vierkant achter je, zoals altijd, maar je had me grote ellende kunnen bezorgen. Je had gelijk, dat geef ik toe, maar als je je nu eens vergist had? Dan hadden we samen in de soep gezeten. Ergens zit het me niet helemaal lekker, hoor.'
'Schmitz,' zei Allixter, toegeeflijk maar uit de hoogte, 'je kletst.'
'Maar hoe wist je dan zo zeker dat het de chef was? Ik snap niet eens hoe je op het idee kwam dat ze iemand hier in de Naaf moesten hebben. Je beweert dat je het gededuceerd hebt - maar ik snap het toch niet.'
'Bekijk het zo, Sam.' Allixter verkwikte zijn keel met een pul Hochstein Lager. 'Die opdracht van mij was nep. Een poos nadat ik daar arriveerde, dacht ik nog dat het gewoon een vergissing was. Maar toen begon ik na te denken. Een boel rare dingetjes bleven aan me knagen. De chef stond erop dat ik de linguahelper meenam. Waarom zou ik een linguahelper nodig hebben op Rhetus? Antwoord: de chef wist dat ik terecht zou komen tussen wezens die uit hun oksels kletsten.
En waarom gaf hij me bevel om een luchthuis type X te dragen? Bestand tegen halogenen? Rhetus heeft een dampkring van kooldioxide, argon, helium, een beetje zuurstof, en we dragen er alleen helmen. Dus waarom? Omdat hij wist dat waar ik naar toe ging, ze een atmosfeer van fluor hebben.
En toen ik de dode Plag op de vloer zag, vond ik een paar rare dingen. Hij had een Aardse ritssluiting in zijn kleren. Niet een die erop leek, maar in alle opzichten precies gelijk.'
'Dat had nog een toeval kunnen zijn,' zei Buck de bartender.
Allixter knikte. 'Ja. Maar wat zeg je van de ballpoint die hij in zijn zak had en de sprits die hij in zijn gereedschapskist had?'