Hij luisterde er vijf minuten naar, maar aan de stroom van informatie scheen geen einde te komen. Met een half oor luisterend beende hij heen en weer terwijl hij de zaal onderzocht. De rode tegels van de vloer waren van een rubberachtige substantie en microscopisch precies gelegd.
Allixter hakte er een reepje van los met zijn mes, waarna hij het in zijn tas opborg. Op Aarde zat er een fortuin in dit spul - rubber dat tegen fluor bestand was. Zijn vingers vonden in de tas een hard, rond voorwerp waarvan hij niet wist wat het was. Hij haalde het te voorschijn.
Ah ja, het zeekristal dat zulke intrigerende lichtstralen afgaf. Pas een etmaal geleden had hij het ding van het strand van - hoe heette die planeet ook weer? - meegenomen en nu... Allixter grijnsde zuur. Duizend frank per maand om waanzinnige robots te vertroetelen tot ze weer normaal waren, om over een bizarre grijze planeet te dolen, op zoek naar de buis terug naar de Aarde. Hij zou er bovenop kunnen staan, maar het ding kon ook tienduizend kilometer in het noorden, oosten, zuiden of westen liggen.
Zijn oog viel op de deur. Deze stond op een kiertje. Hij liep erheen om hem open te doen. Als het gevaarlijk werd, kon hij tenminste vluchten. Maar de deur klikte dicht.
Allixter vloekte. De naarlingen! Het was stil in de zaal. Hij merkte dat de stem niet meer sprak. Wel hoorde hij een scherp sissen.
'Wat gebeurt er?' vroeg hij terwijl hij zich ongerust omdraaide.
Zijn eigen stem klonk uit de luidspreker. 'Beschermsysteem is in werking getreden. U wordt gesmoord in atmosfeer van zuivere stikstof.'
'Aha, zit dat zo,' zei Allixter. Behoedzaam betastte hij zijn huls. 'Ik wil niet graag gedood worden. Misschien kunnen we ons beter concentreren op-'
Een explosie deed de machinerie beven en schudde hem door elkaar. Buiten hoorde hij de inboorling bezorgd piepen. 'Goeie God, wat was dat?'
'Landelijk opruim- en simplificatiestelsel is bezig, niet belemmerd door veiligheidsvoorzorgen, nutteloze overblijfselen van voormalige operaties weg te vagen. Een groot aantal fabricage-eenheden en-' De stem gorgelde wat. 'Geen woord voorradig voor dit denkbeeld. Plagse industriële installaties worden vernietigd en er is geen bevel in het werkgeheugen dat het slopen tegengaat-'
Allixter zei haastig: 'Maak in godsnaam de ruimtebuis niet kapot. Anders kan ik niet meer naar huis!'
'Bevel genoteerd,' zei de dorre stem.
'We moeten je remmers weer aan het werk krijgen voordat-' Een staccato keten van explosies als een serie zware voetzoekers benam hem het woord. Beverig maakte hij zijn zin af. 'Voordat je echt iets kapot maakt, wou ik zeggen.'
Allixter vroeg: 'Wat is de snelste manier om die remmers weer te laten functioneren?'
De robot antwoordde: 'Onderhoudseenheid is geprogrammeerd om de versleten onderdelen van de kring bij te stellen, te smeren en te vervangen in vier komma drie zes minuten. Een Plagse mecanicien kan dezelfde taak uitvoeren in zesentwintig uur.'
Allixter keek peinzend naar de mobiele reparatie-eenheid. 'Wat is de beste manier om de reparatiemachine weer aan de praat te krijgen?'
'Geen gegevens beschikbaar over schadeomvang.'
Allixter zei sarcastisch: 'Mooie robot ben jij, hoor. Je weet niet eens wat er pal voor je neus gebeurt.'
Klonk er een zweem van menselijke spotlust door in het antwoord van de machine? 'Optisch stelsel van machine kan niet door ondoorzichtig paneel dringen.'
'Tot hoever langs het spoor kun je kijken?'
'Straal twee komma zes zeven, zoals aangeduid met witte tekens, is optimaal.'
Allixter zei teleurgesteld: 'Die tekens kan ik niet lezen. Dat is het schrift van de Plags.'
'Informatie genoteerd,' zei de machine toonloos.
Allixter zei: 'Ik zal de eenheid verplaatsen - jij moet zeggen wanneer je hem kunt zien. Ondertussen,' voegde hij er nadenkend aan toe, 'mag je een lijst samenstellen van priemgetallen die eindigen met de cijfers zeven-negenzeven.'
De luidspreker maakte een blatend geluid dat weer menselijk aandeed. Allixter zette zijn schouder tegen de verrijdbare machine.
Langzaam rolde deze over zijn spoor. Na een poos zei de luidspreker: 'Optimaal.' Toen: 'De lijst van de eerste honderd priemgetallen die eindigen met de cijfers zevennegen-zeven is als volgt-'
'Noteer maar,' zei Allixter. 'Kijk naar deze machine. En probeer me niet te vermoorden terwijl ik bezig ben. Ga je daarmee akkoord?'
De toonloze stem zei: 'Beschermend mechanisme handelt onafhankelijk.'
'Okay,' zei Allixter. 'Je schijnt belang te stellen in wiskunde. Maak maar eens een lijst van priemgetallen die als ze vermenigvuldigd worden met de priemgetallen direct ervoor en erna, waarna het product tot de zesde macht wordt verheven, vervolgens door zeven gedeeld en de rest wordt weggelaten, een priemgetal opleveren dat eindigt op een-een-een.'
De luidspreker stotterde wat.
'Die berekeningen voer je uit,' zei Allixter, 'wanneer je je aandacht niet bij de reparatie hebt. Wat moet er nu eerst gebeuren?'