'Ha, ha!' schaterde Hertog Bodo. 'Dat is tenminste rechtvaardig! Maar zouden de Phrones daarmee instemmen?'
Hack haalde zijn schouders op. 'Het kan geen kwaad om het voor te stellen. Ik zal het meteen doen.'
9
Een week later propte Hack de edelen Drecke, Oufia, Gassman en Bodo in de Merlin en met een grote zwaai aan de snelheidsknop stuurde hij de luchtwagen naar het westen. Ze vlogen over de Opaalberg en de edelen haalden al wijzend herinneringen op aan oude campagnes. Weldra staken ze de kale strook in het bos over die de grens met Parnassus aangaf. Hack begon hier aan een lange glijvlucht en landde op het gras naast het paleis van Cyril Dibden.
Een maagd in een witte gazen japon kwam naar buiten om te vragen met welk doel ze daar waren geland. Hack verzocht om een audiëntie met Dibden. De maagd boog met sierlijk uitgespreide handen en ging de groep voor naar een koele tuin, waar andere maagden geurige koeken en een zachte wijn opdienden. Hack merkte dat de edellieden van Phronus en Sabo, na grommend uiting te hebben gegeven aan hun weerzin tegen 'verwijfde decadentie' en 'halfzachte estheten', zich de koeken en de wijn goed lieten smaken en evenzeer genoten van het comfort van de stoelen als van de attenties van de prachtige maagden. Hack stootte Drecke aan. 'Zo gaan we het doen in de nieuwe stad.'
Drecke schraapte zijn keel en snoot zijn neus. 'Soms zijn de oude manieren het best.' Hij spuugde onder de tafel. 'Soms niet.'
Cyril Dibden verscheen, met een pijnlijke glimlach bij het zien van zijn gasten. 'Waaraan dank ik de eer?'
Hack stelde zijn reisgenoten voor. 'U zult wel willen weten dat Phronus en Sabo niet langer aparte staten zijn. Teneinde een meer effectieve buitenlandse politiek te kunnen voeren hebben de autoriteiten van beide landen een politieke unie gevormd.'
'Nou, nou, nou!' riep Dibden uit. 'Gefeliciteerd en mijn goede wensen!' Hij riep dat er meer wijn moest komen.
'Wij zijn gekomen om uw methoden te bestuderen,' zei Hack. 'Wij hopen iets dergelijks te doen wanneer we gaan herbouwen.'
'Ik zou me gevleid moeten voelen,' zei Dibden.
'Het komende jaar zult u ons heel vaak zien,' zei Hack. 'Mijn cliënten zijn slechte buren geweest en ze willen het goedmaken.'
'Hmm, werkelijk... Dat is natuurlijk heel vriendelijk. Maar anderzijds, wij leiden hier in Parnassus een rustig leven en wij ontvangen weinig bezoekers...'
Na een uur werden de edellieden uitbundig en Drecke probeerde een van de maagden te vangen. Dibden werd heel onrustig. Toen het meisje ontsnapt was en de vier edelen weer zaten, nam Hack Dibden mee voor een wandeling om de kleine vijver die de tuin sierde.
Dibden begon ogenblikkelijk te vertellen hoe hij zich ergerde aan wat hij Hacks onwellevendheid noemde. 'Met hoge kosten bouw ik een grensbewaking om mij te isoleren van deze brute moordenaars. Nu vliegt u ze eroverheen en brengt ze mijn paleis in zonder zelfs maar mijn toestemming te vragen!'
'Niet zo hard,' zei Hack waarschuwend. 'Ze doen juist zo hun best om zich netjes te gedragen, dus jaag ze niet in het harnas. Met hun nieuwe boormollen graven ze onder uw grens door en precies in uw slaapkamer komen ze boven de grond.'
Dibden keek hem scherp aan. 'Om heel eerlijk te zijn begrijp ik uw houding niet. En hij bevalt me ook niet. Het lijkt of u mij probeert te intimideren.'
'Niet meer dan u verdient,' zei Hack, misschien wat stijf. 'U heeft de Phrones en de Sabols - afzonderlijk natuurlijk - verleid om beheerscontracten af te sluiten en u heeft die contracten zelf opgesteld.' Hij hield zijn hand omhoog toen Dibden boos tegensputterde. 'U heeft hen ervan overtuigd dat de beheersmaatschappijen voor wapens zouden zorgen, zodat ze elkaar grondig konden vernietigen.'
'Bespottelijk,' zei Dibden.
'Uw motieven? Ik neem aan dat u Parnassus naar de zee wilt uitbreiden. Ik neem aan dat het u stoort dat u uw grens moet bewaken.'
'Neem ook maar aan dat zelfs het bestaan van deze beesten mij stoort! Deze hardvochtige moordenaars, deze grove en onwelriekende halfwijzen!'
'Het zijn cliënten van Zodiac,' merkte Hack op, 'en zij zouden nooit onder de grens van een andere cliënt van Zodiac tunnelen.'
Cyril Dibden draaide zich heftig om. 'Wou u soms beweren, wou u soms suggereren dat ik uw maatschappij een contract moet geven om Parnassus te besturen?' 'Ja.'
'Dit is zuivere afpersing!'
Hack schokschouderde onverschillig. 'Als je met de wolven mee rent, moet je niet over pijnlijke voeten klagen. Het was niet bepaald filantropisch van u om mij op te zadelen met het Phronus contract. Aan de andere kant kan een contract met Zodiac nuttig voor u zijn. Wij besparen u geld, we verhinderen overvallen en voorkomen het aanleggen van tunnels en in het algemeen verlossen wij u van allerlei sleur- en sloofwerk.'
Met gesmoorde stem begon Dibden het voorstel van Hack verontwaardigd van de hand te wijzen. Toen zweeg hij abrupt. Hij plukte aan zijn baard, liep snel enkele passen heen en weer met gebogen hoofd en zijn handen op zijn rug. Toen bleef hij recht voor Hack staan. 'Goed. Ik zal het proberen. Misschien blijkt het nog wel verstandig ook. Maar ik eis wel een waterdicht contract, en ik ben alleen tevreden met uitermate select personeel.'