Eerst verzond hij een bericht.
Edgar Zarius, president Zodiac Control Incorporated Farallon, Noord Amerika Aarde.
Uw bericht ontvangen. De situatie in Phronus is verward. Er heersen veel misverstanden. Ik ben nog niet in staat geweest een voorlopige organisatie op poten te zetten. Ik zal uw instructies betreffende Sabo zo goed mogelijk opvolgen. Zodra ik definitieve aanbevelingen kan doen, licht ik u in.
Milton Hack
Poste Restante Wylandia
Ethelrinda Cordas
Een eigen luchtwagen was een absolute noodzaak. In Wylandia was één winkel die de Stranflite-vervoermiddelen verkocht, voor woekerprijzen, maar daar maakte Hack zich geen zorgen om. Voor vijftienduizend dollar kocht hij een luxueuze blauwe Merlin vierzits, die zwaar ging van accessoires, zoals macroscoop, automatische piloot met altijd zichtbare kartering, zweefstand, een energiecel die goed was voor drie jaar, een bar, een wc, en een zonnescherm dat wel licht doorliet maar de zon als een zwarte schijf toonde. Kortom, een heel wat gerieflijker omgeving dan zijn verblijf in de vochtige Edelliedensociëteit in Grangali.
Hack had geen haast om uit Wylandia te vertrekken. Hij verkende de Oude Stad, slenterde als een toerist over de verende loopbruggen, kocht hier en daar een curiositeit die zijn belangstelling wekte. Hij dineerde in een restaurant dat honderdvijftig meter boven de grond in de takken van een boom hing. Men kwam boven met een soort vogelkooi die aan een touw hing en vanaf de uitkijkpost van het terras zag men de zon ondergaan boven de zee en de stad. Phronus en Sabo leken wel heel ver weg.
Weer afdalend in de vogelkooi liep hij over de pier naar het hotel, waar hij de nacht doorbracht, 's Ochtends kon hij geen enkele reden bedenken om te talmen. Met wat zware tred begaf hij zich naar zijn Stranflite Merlin, klauterde erin en vloog naar het oosten.
De eerste vijftig kilometer was het land in cultuur en bewoond, tot aan de voet van de Binnenlandse Barrière. Dit was een steile rotswand die zich een kleine twee kilometer boven de grond verhief. Hierachter lag de oerwildernis van het binnenland van Robal Cordas. Hack schakelde de automatische piloot in en de Merlin koerste kalm oostwaarts.
Kort na middernacht plaatselijke tijd passeerde hij Cyril Dibdens paleis. Hier werd feest gevierd. Hack zag zachtgloeiende witte lampen, kleur en beweging, maar toen was hij er al voorbij en voor hem lagen de naargeestige bergen.
Weldra had hij ook die achter zich gelaten. In het oosten lag de oceaan, met twee van de vier manen, slank als kromsabels, die lichtsporen over het water wierpen.
Hack boog af naar het noorden over de Opaalberg en vloog Sabo in. In Peraz was alles donker, op twee of drie flakkerende oranje lampen na.
Hack beval de automatische piloot voorlopig op een hoogte van anderhalve kilometer te blijven cirkelen, waarna hij ging slapen. Bij het eerste licht werd hij wakker.
De nieuwe manen verbleekten. De hemel was een kom van violet en elektrisch blauw en het landschap nog een zwarte rommel zonder details. Hack zette zijn radio aan en zond een oproep uit op de frequentie van Argus. Niet veel later ging het antwoordlampje aan. 'Met Dickerman.'
'Hier Hack.'
'Waar ben jij verdomme geweest?' riep Dickerman nijdig. 'Ik heb je wel twintig keer opgeroepen!'
'Wat is er dan?'
'Alles! De hele vervloekte santenkraam is ontploft. Jouw verwenste Phrones plegen een invasie. Ze zijn al vijftien kilometer voorbij de Opaalberg. De mensen hier waren niet meer te houden.'
Een enkel verlangend moment wilde Hack de radio uitschakelen en zo hard mogelijk terugvliegen naar Wylandia. Na een tijd kon hij zijn stem weer gebruiken. 'Ik ben bang dat ik slecht nieuws voor je heb,' zei hij toen treurig.
Dickerman begon bijna te piepen van angst. 'Slecht nieuws? Hoe dan?'
'Je bent je baan kwijt. Zodiac heeft het Sabo-contract van Argus gekocht. De baas dacht dat het goedkoper was om de twee klussen te combineren.'
Dickermans stem trilde. 'Je houdt me niet voor de gek?'
'Zeker niet. Ik kan je mijn bevelen laten zien, of jij kunt je kantoor opbellen.'
'Nee, nee!' riep Dickerman uit. 'Ik geloof je op je woord. O ja, meteen. Hoe snel kun je het overnemen?'
'Ik zit recht boven je. Waar kan ik landen?'
'Op het Genootschapshuis, bij het water. Waar zit je in?'
'Een Stranflite Merlin. Blauw met witte buik. Zorg even dat jouw mensen niet op me schieten als ik neerkom.'
'Ik zal mijn best doen.'
Hack tuurde langs de kustlijn en vond na enige tijd de stad Peraz. Hij viel recht omlaag op het grootste gebouw dat hij zag, een dreigend blok steen op een stuk rots dat de haven domineerde. Hij landde op het platte dak zonder dat er een schot gelost werd of zelfs een steen naar hem werd gegooid.
Dickerman stond al te wachten. Zijn gezicht glom van hoop.
Hack vroeg waarom zijn komst zo weinig aandacht trok. 'In de hele stad is niemand meer die oud genoeg is om te vechten!' legde Dickerman uit. 'Ze zijn allemaal naar het zuiden gegaan om met de Phrones te knokken.' Hij bracht Hack via de trap naar zijn kantoor, waar hij alle lampen aanstak en thee zette. Hack pakte de brief van Edgar Zarius, maar Dickerman wuifde hem weg. 'Ik geloof het graag... Ik heb niet veel dat ik je over kan dragen, eigenlijk alleen het contract.' Hij gooide het document op tafel. Hack begon het te lezen, eerst belangstellend, toen verbijsterd. Het was woord voor woord een kopie van het contract met Phronus.