Drecke mompelde erdoorheen: 'Hoe kunnen we Linkshändigen als mensen beschouwen?'
Hack en Dickerman begonnen heftig te praten. Hack berispte Heer Drecke en Dickerman probeerde de woedende reacties van zijn groep te sussen. Maar het werd er niet beter op. De ene partij uitte zekere beweringen, de andere partij antwoordde met andere beweringen, scheldwoorden en dreigementen. Hack en Dickerman smeekten vruchteloos om matiging.
'Ik zal persoonlijk jullie bezoedelde lijken in de zee smijten!' bulderde Drecke.
'Stap naar voren en zeg dat nog eens waar ik bij ben!' daagde Hertog Gomaz van Sabo hem uit. 'Lafaard die je bent, je verschuilt je daar ver weg! Je rechtshändige angst kan ik hier helemaal ruiken!'
Stiekem zette Hack de radio uit. Minutenlang tierden de Heren Drecke, Oufia en Turste razend tegen het apparaat zonder zich te realiseren dat het geen antwoord gaf. Ten slotte verlieten ze stampend de kamer, vloekend en boerend en elkaar feliciterend.
Hack hing slap op zijn stoel. Het contract was een farce. Hij pakte de cheque die hij van Drecke had gekregen. Hij had hem meteen moeten incasseren, want het was onwaarschijnlijk dat hij nu nog geldig was. Prompt sprong Hack overeind. Hij stopte zijn waardevolste bezittingen in een koffer en ging naar het dak, waar zijn vliegende palankijn stond. Hij gooide de koffer erin en steeg op. Enkele edelen renden het plein op en zwaaiden met hun vuist. Er werden een paar ongeïnteresseerde schoten gelost, meer als terloopse belediging dan in een serieuze poging om hem pijn te doen.
Hack haalde de grootst mogelijke snelheid uit de draagstoel, een statige tachtig kilometer per uur en na verloop van tijd arriveerde hij in Seprissa. Hij nam een luchttaxi naar Colmar in het zuiden, het eindpunt van de wekelijkse transcontinentale vliegdienst en hij had het geluk dat hij bijna meteen mee kon.
Een dag later wandelde hij door de straten van Wylandia. Reuzenbomen verhieven zich hoog boven hem. Ze gaven onderdak aan duizenden fladderende witte schepseltjes, springmuizen met de vleugels van vlinders. Op de stoep stonden tentjes die koele dranken, fruit en verleidelijk geurende brokjes vlees aan stokjes geregen verkochten. De straten waren schoon, de inwoners vriendelijk, de vliegende muizen maakten zoete kwettergeluidjes...
Hack had het gevoel dat hij aan een hallucinatie ontsnapt was. Hij kwam bij de Cordas Bank, een breed gebouw met een gevel van gevlochten glas. Hij ging met de cheque naar een loket. De cheque werd akkoord bevonden en het bedrag werd op de rekening van Zodiac gestort. Hack was verrast, en tegelijk teleurgesteld. Als de cheque geblokkeerd was geweest, dan had hij in alle redelijkheid het contract kunnen verscheuren...
Hij stak de straat over naar het telecommunicatiecentrum en deed daar navraag bij het postkantoor op de ruimtehaven van Lucia Cordas of er post voor hem was.
Het antwoord luidde bevestigend. Een automatische afdrukeenheid produceerde het bericht opgevouwen en gezegeld met Hacks naam erop en een stempel voor de zendporto.
Toen hij betaald had, maakte hij de brief open. Hij was afkomstig van Edgar Zarius en blijkbaar pas twee dagen oud, als Hack het in de gauwigheid goed uitrekende. De inhoud maakte zijn stemming er niet beter op.
Milton Hack, Zodiac Control Poste Restante Wylandia Ethelrinda Cordas.
Tot op heden hebben wij geen verslag van jou ontvangen met betrekking tot het Phronus contract. Naar we mogen aannemen verloopt alles naar wens. Ik hoop dat dit jou bereikt voordat je plannen al te vaste vorm aannemen. Om zo groot mogelijke efficiëntie te verkrijgen en de kosten zo laag mogelijk te houden, heb ik het Sabo-contract overgenomen van Argus Systems.
Je moet meneer Ben Dickerman, de vertegenwoordiger van Argus in Peraz in Sabo, op de hoogte brengen van de gewijzigde situatie en hem opdracht geven terug te keren naar de Aarde. Ontferm je over alle gelden die de autoriteiten van Sabo aan Argus hebben betaald en stort deze sommen op de rekening van Zodiac ten behoeve van de financiering van het gecombineerde Phronus-Sabo-contract.
Wees zo vriendelijk zodra het je schikt een voorlopig verslag in te dienen zodat wij dit project op gang kunnen brengen.
Edgar Zarius, president Zodiac Control Incorporated Farallon, Noord Amerika Aarde.
Hack liet zich langzaam op een stenen bank zinken om de brief te herlezen. Toen vouwde hij hem op, stak hem in de zak van zijn overhemd en ging wezenloos voor zich uit zitten staren door de Oude Stad, die op palen boven de San Remobaai was gebouwd. Een poos lang had hij geen zin om na te denken. Pas langzamerhand doemden de lijnen van de situatie scherp op voor zijn geestesoog. Hij begon mogelijke handelwijzen te zien.
Ten eerste zou hij terug kunnen gaan naar de oostkust om de instructies van Edgar Zarius uit te voeren... Of hij kon er bij hem op aandringen dat hij beide contracten verkocht aan Argus, of ze weggaf. Of hij kon zijn relatie met Zodiac verbreken, een suite in het Mariene Hildenbrand Hotel nemen en een maand lang op de veranda uitrusten... Maar zijn besluit stond allang vast. In de kern van zijn innerlijk wist Milton Hack dat hij een zouteloos stuk middelmatigheid was, iemand zonder enig intellectueel aanzien en zonder speciale bekwaamheden op welk gebied ook. Dit inzicht was zo vernietigend dat hij het nooit over de drempel van zijn bewustzijn liet komen, en hij gedroeg zich alsof juist het omgekeerde waar was. En zo, terwijl zijn innerlijk sidderde en hem uitlachte, maakte Hack uiterlijk rustig en beheerst plannen om de nu ontstane situatie het hoofd te bieden.