Nu kan iedereen het schilderij zien van Reidar met een zilveren pen in zijn hand.
Vertaler Berzelius heeft drie champagneflessen bij zich en David Sylwan laat glimlachend Reidars oude colt zien.
‘Dit is niet leuk,’ zegt Veronica met vlakke stem.
David gaat met de colt in zijn hand naast Reidar staan. Hij stopt zes kogels in het magazijn en draait dan de cilinder rond.
Wille Strandberg heeft nog steeds geen overhemd aan, maar door zijn dronkenschap voelt hij de kou niet.
‘Win jij, dan mag je een paard uit de stal kiezen,’ mompelt Reidar, en hij pakt de revolver van David aan.
‘Alsjeblieft, wees voorzichtig,’ zegt Veronica.
Reidar doet een paar stappen opzij, richt met rechte arm en schiet, maar raakt niets, de knal weerkaatst tussen de gebouwen.
Een paar gasten klappen beleefd in hun handen, alsof hij aan het golfen was.
‘Mijn beurt,’ lacht David.
Veronica staat rillend in de sneeuw. Haar voeten branden van de kou in haar dunne slingbacks.
‘Ik vind dat een mooi portret,’ zegt ze opnieuw.
‘Ik ook,’ antwoordt Reidar en hij schiet nogmaals.
De kogel raakt de bovenste hoek van het doek, het stuift, de gouden lijst raakt een beetje los en komt scheef te hangen.
David trekt de revolver gniffelend uit zijn hand, wankelt, valt om en vuurt een schot af naar de hemel en nog een als hij probeert op te staan.
Een paar gasten klappen in hun handen, anderen proosten lachend.
Reidar pakt de revolver terug en klopt de sneeuw eraf.
‘Het laatste schot is beslissend,’ zegt hij.
Veronica loopt naar hem toe en kust hem op de mond.
‘Hoe is het met je?’
‘Fantastisch,’ zegt hij. ‘Ik had niet gelukkiger kunnen zijn.’
Veronica kijkt hem aan en strijkt haar van zijn voorhoofd. Uit de groep op het bordes klinkt gefluit en gelach.
‘Ik heb een betere schietschijf gevonden,’ roept een roodharige vrouw wier naam hij zich niet herinnert.
Ze sleept een gigantische pop door de sneeuw. Plotseling verliest ze de greep om de grote pop, valt op haar knieën en komt weer overeind. Haar jurk met luipaardprint is vlekkerig van het vocht.
‘Die zag ik gisteren, hij lag onder een vies stuk zeil in de garage,’ roept ze jubelend.
Berzelius haast zich naar haar toe om haar te helpen dragen. De pop is van beschilderd hard plastic en stelt Spiderman voor en is net zo lang als Berzelius.
‘Bravo, Marie!’ roept David.
‘Schiet Spiderman dood,’ mompelt een van de vrouwen achter hen.
Reidar kijkt op, ziet de grote pop en laat het wapen pardoes in de sneeuw vallen.
‘Ik moet slapen,’ zegt hij kortaf.
Hij slaat Willes toegestoken champagneglas weg en loopt met onvaste passen terug naar het hoofdgebouw.
10
Veronica loopt met Marie mee als ze Reidar zoekt in het grote huis. Ze lopen door kamers en zalen. Zijn jasje ligt op de trap naar de bovenverdieping en ze lopen naar boven. Het is donker, maar het spelende licht van het vuur is verder naar binnen in het huis te zien. In een grote kamer zit Reidar op de bank voor de haard. Zijn manchetknopen zijn verdwenen en zijn mouwen hangen over zijn handen. Op het lage boekenkastje naast hem staan vier flessen Château Cheval Blanc.
‘Ik wil alleen sorry zeggen,’ zegt Marie terwijl ze steun zoekt bij de deur.
‘Laat me toch,’ mompelt Reidar zonder zich om te draaien.
‘Het was stom van me om die pop naar buiten te slepen zonder het eerst te vragen,’ gaat Marie verder.
‘Wat mij betreft kunnen jullie al die oude zooi verbranden,’ antwoordt hij.
Veronica loopt naar hem toe, gaat op haar knieën zitten en kijkt glimlachend naar zijn gezicht.
‘Heb je Marie eigenlijk al begroet?’ vraagt ze. ‘Ze is de vriendin van David... geloof ik.’
Reidar proost naar de roodharige vrouw en neemt een ferme slok. Veronica pakt het glas van hem af, proeft de wijn en gaat zitten.
Ze doet haar schoenen uit, leunt achterover en legt haar blote voeten op zijn schoot.
Langzaam streelt hij haar kuit, over de blauwe plek van de nieuwe stijgbeugelriem van het zadel, langs de binnenkant van haar dijbeen en verder naar boven. Ze laat het gebeuren, trekt zich er niets van aan dat Marie nog in de kamer staat.
De vlammen laaien hoog op in de enorme haard. De warmte pulseert en zijn gezicht gloeit zozeer dat het bijna verbrandt.
Marie komt voorzichtig dichterbij. Reidar kijkt naar haar. Het rode haar is gaan krullen van de warmte in de kamer. De jurk met luipaardprint is gekreukt en vlekkerig.
‘Een bewonderaarster,’ zegt Veronica, en ze houdt het glas bij Reidar weg als hij erbij probeert te komen.
‘Ik ben dol op je boeken,’ zegt Marie.
‘Welke boeken?’ vraagt hij bruusk.
Hij staat op, haalt een nieuw glas uit de vitrinekast en schenkt wijn in. Marie begrijpt het gebaar verkeerd en steekt haar hand uit om het glas aan te pakken.