De rustige maaltijd werd besloten met een donkere honingkoek en daarna kreeg Joona een keppeltje voor tijdens het dankgebed Birkat hamazon.
Het was de laatste keer dat hij Samuels gezin zag.
Welopgevoed speelden de jongens een poosje met de kleine Lumi voordat Joshua opging in een computerspelletje en Ruben naar zijn kamer verdween om op zijn klarinet te oefenen.
Rebecka ging aan de achterkant van het huis naar buiten om te roken en Summa hield haar gezelschap met het wijnglas in haar hand.
Joona en Samuel ruimden de tafel af en begonnen onmiddellijk over het werk en de rechtszaak van de dag erop te praten.
‘Ik ben er morgen niet bij,’ zei Samuel ernstig. ‘Ik weet het niet, ik ben niet bang, maar ik heb het gevoel dat mijn ziel besmet raakt... dat die elke seconde in zijn nabijheid vuiler wordt.’
‘Ik weet zeker dat hij schuldig is,’ zei Joona.
‘Maar?’
‘Ik denk dat hij een medeplichtige heeft.’
Samuel zuchtte en zette de borden in de gootsteen.
‘We hebben een seriemoordenaar gestopt,’ zei hij. ‘Een eenzame gek die...’
‘Hij was niet alléén bij het graf toen wij kwamen,’ viel Joona hem in de rede.
‘Jawel, dat was hij wel,’ glimlachte Samuel en hij begon de borden af te spoelen.
‘Het is niet ongebruikelijk dat een seriemoordenaar een handlanger heeft,’ wierp Joona tegen.
‘Nee, maar helemaal niets wijst erop dat Jurek Walter tot die groep zou behoren,’ zei Samuel opgeruimd. ‘We hebben ons werk gedaan, we zijn klaar, maar jij, Joona, moet een wijsvinger in de lucht steken en
zeggen.’
‘Doe ik dat?’ vroeg Joona glimlachend. ‘Wat betekent het?’
‘Maar misschien geldt het tegenovergestelde.’
‘Dat kun je altijd overal aan toevoegen,’ knikte Joona.
27
De zon scheen door het bobbelige vensterglas in het Wrangelska Palatset. De advocaat van Jurek Walter verklaarde dat zijn cliënt zich psychisch zo beroerd voelde door de rechtszaak dat hij niet in staat was om toe te lichten waarom hij zich op het moment van zijn arrestatie op de plaats delict had bevonden.
Joona was opgeroepen als getuige en hij beschreef al het speurwerk en de arrestatie. Daarna vroeg de verdediger of Joona één enkele reden kon vinden om te vrezen dat de beschrijving van de daad door de openbaar aanklager op een foutieve aanname berustte.
‘Kan mijn cliënt door de rechtbank veroordeeld zijn voor de daad van iemand anders?’
Joona keek in de angstige ogen van de verdediger en zag tegelijkertijd voor zijn geestesoog hoe Jurek Walter de vrouw elke keer dat ze probeerde omhoog te kruipen zonder enige agressie terugduwde in de kist.
‘Ik vraag het je omdat je daar was,’ vervolgde de verdediger. ‘Kan het zo zijn dat Jurek Walter in feite de vrouw in het graf probeerde te redden?’
‘Nee,’ antwoordde Joona.
Na twee uur beraadslaging deelde de woordvoerder van het gerechtshof mede dat het vonnis van de rechtbank van kracht was. Jurek Walter vertrok geen spier toen de aangescherpte strafrechtelijke gevolgen werden voorgelezen. Hij werd veroordeeld tot forensisch psychiatrische behandeling op een gesloten afdeling, met buitengewone specificaties betreffende de zogenoemde ‘bijzondere ontslagtoetsing’.
Gezien de directe koppeling met diverse andere lopende onderzoeken kreeg hij ook ongebruikelijk strenge beperkingen opgelegd.
Toen de woordvoerder van het gerechtshof was uitgesproken, wendde Jurek Walter zich tot Joona. Zijn gezicht was bedekt met kleine rimpeltjes en zijn lichte ogen keken recht in die van Joona.
‘Nu zullen beide zonen van Samuel Mendel verdwijnen,’ zei Walter met vermoeide stem. ‘En Samuels vrouw Rebecka zal verdwijnen, maar... Nee, luister naar me, Joona Linna. De politie zal zoeken en als de politie het opgeeft, zal Samuel doorgaan, maar als hij uiteindelijk begrijpt dat hij zijn gezin niet zal terugzien, berooft hij zich van het leven.’
Joona stond op om de rechtszaal te verlaten.
‘En jouw dochtertje,’ vervolgde Jurek Walter met zijn blik op zijn nagels gericht.
‘Pas op,’ zei Joona.
‘Lumi zal verdwijnen,’ fluisterde Walter. ‘En Summa zal verdwijnen. En als je hebt begrepen dat je ze nooit zult vinden... verhang je jezelf.’
Hij tilde zijn hoofd op en keek Joona recht in de ogen. Er lag een kalmte over zijn gezicht, alsof zijn voorspelling al bewaarheid was.
Normaal gesproken wordt de veroordeelde in afwachting van overplaatsing en transport naar een andere instelling teruggebracht naar het huis van bewaring. Maar het personeel van het huis van bewaring Kronoberg was er zo op gebrand van Jurek Walter af te komen, dat ze ervoor hadden gezorgd dat hij direct van het Wrangelska Palatset naar de gesloten forensisch psychiatrische afdeling twintig kilometer ten noorden van Stockholm werd overgebracht.