'Ik weet niet in welke staat deze advocaten bevoegd zijn,' zei Jason. 'Maar ze kunnen niet uit Virginia komen. In Virginia is het vrijwel onmogelijk om een verkorte procedure te krijgen, voor welke zaak dan ook. Het is de enige staat die het gebruik van onder ede afgelegde verklaringen voor een verkorte procedure niet toestaat. Als we geen uitspraak krijgen op onze oorspronkelijke uiteenzettingen, wat ik, gezien mijn onderzoek naar de aanklacht, hoogst onwaarschijnlijk acht, dan krijgen we een gewoon proces.'
Jason wachtte even en probeerde van hun gezichten af te lezen hoe zijn botte eerlijkheid op zijn potentiële cliënten overkwam. 'Met alle respect, meneer McAllister, u hebt een goede procesadvocaat nodig, niet iemand die zijn tijd verdoet met het indienen van kansloze schriftelijke moties.'
Zijn beoordeling werd gevolgd door een korte stilte en Jason kon geen enkel non-verbaal teken opvangen. Case McAllister maakte een aantekening in zijn boekje.
'Ik mag hem wel,' zei Davids. 'Het is het eerste eerlijke advies dat we tot nu toe over de zaak gekregen hebben. En bovendien verzekert Sherwood mij dat hij een uistekende procesadvocaat is.'
McAllister knikte instemmend en Jason voelde zijn nekspieren ontspannen. Het viel hem op dat Davids bewust Sherwoods naam had laten vallen.
Melissa Davids deed een stapje naar voren en keek Jason strak aan alsof ze zijn karaktervastheid wilde inschatten.
'Ze zullen ons in een kwaad daglicht gaan stellen,' zei ze. 'Ze zullen je het gevoel geven dat je voor de verkeerde kant gekozen hebt. Je zult naar die jury moeten kijken en hun vertellen dat die arme, rouwende weduwnaar geen cent zal krijgen. Je zult veel moeten leren over vuurwapens en de hele wapencultuur. Je zult het Tweede amendement moeten verdedigen alsof het je eigen kind is. Kun je dat allemaal?'
Ze zei het met de ernst van huwelijksbeloften. Man, zijn deze mensen even fel.
'Ja,' zei Jason vastberaden en op eenzelfde ernstige toon. 'Maar dan moet u mij wel de leiding over het proces geven en bereid zijn dat ik u als getuige laat oproepen. En genoegen nemen met een paar riskante dingen die ik misschien tijdens het proces bedenk. En laat mij, en alleen mij, de jury kiezen. En dan nog iets - u zult mijn rekeningen op tijd moeten betalen en mij een cheque van vijfenzeventigduizend dollar als voorschot moeten sturen.' Hij aarzelde even en probeerde na te gaan of hij niets vergeten was.'Alles akkoord?'
'Ik mag hem wel,' zei Davids tegen Case McAllister.
21
Een paar minuten nadat Melissa Davids haar uitspraak had gedaan, begeleidde Case McAllister Jason door de gang naar zijn kantoor, dat wat groter was dan dat van Melissa, maar al even sober. Bijna een uur lang praatten beide mannen over de te volgen strategie, waarbij ze tot het besluit kwamen om alleen op grond van de schriftelijke verklaringen van beide partijen een motie tot seponeren in te dienen, hoewel ze beiden van mening waren dat dit weinig kans van slagen had.
Terwijl ze hiermee bezig waren stak Davids haar hoofd om de deur. 'Pak je jas, Noble,' zei ze. 'Over vijf minuten zien we elkaar op de schietbaan.'
Voor Jason kon reageren, was ze weer verdwenen.
Case stond langzaam op en deze keer was duidelijk te merken dat hij mank liep. 'Kapotte knie,' zei hij. 'Moet vervangen worden, maar ik stel het steeds maar weer uit. Als ik een poosje gezeten heb, is het alleen maar erger.'
Case haalde een jas van een hangertje dat aan de deur hing.'Hier,' zei hij toen hij hem aan Jason gaf.
'O, ik red me wel. Echt.'
'Hang maar niet de held uit,' zei Case. 'Je oren vriezen eraf. Als Melissa op de schietbaan is, verliest ze alle gevoel voor tijd.'
Jason nam de jas aan en deed hem aan. Hij was zwart en hing tot op zijn knieën, alsof hij zo uit een lachfilm was weggelopen. De mouwen waren te kort en de jas zat te strak.'Ik kan mijn jasje beter uit doen.' Hij trok zijn jasje uit en trok de overjas weer aan. De mouwen waren nog steeds te kort.
Case nam hem kritisch op.'Goed genoeg,' zei hij.
.
De buitenschietbaan van MD Firearms lag achter de fabriek op een grote strook grond die uitliep in een bos vol dennenbomen. Tijdens zijn rondleiding door Davids had Jason ook een binnenschietbaan gezien. Maar volgens Case gaf Melissa er de voorkeur aan om buiten te oefenen.
Een paar minuten nadat Jason er was aangekomen, verscheen de directeur van het bedrijf met twee grijze attachékoffertjes.
'Nou, ga je gang,' zei Case. 'Maar breng hem weer heelhuids terug naar kantoor als je klaar met hem bent.' De advocaat liep weer terug naar de gebouwen terwijl Davids de koffertjes neerzette en Jason oorbeschermers en een veiligheidsbril gaf.
'Heb je ooit eerder met een vuurwapen geschoten?' vroeg Davids.
'Nee.'
Ze keek hem verbijsterd aan.'En je vader is politieman?'
'Dat is een lang verhaal.'
Davids schudde haar hoofd. 'Daar hebben we het later wel over. Laten we nu met een paar basisregels beginnen.'