Davids dronk haar glas bier leeg en veegde haar mond af. 'Ik heb genoeg mensen die mij vertellen hoe slecht de zaken ervoor staan,' zei ze pinnig. 'Ik ben me er heel goed van bewust dat jury's van de grote steden niets liever willen dan een wapenfabrikant zoals wij op te zadelen met een zware veroordeling. Zo gaat dat nu eenmaal in Amerika, Sherwood. Iedereen heeft een slachtoffer. Klaag het grote, slechte bedrijf aan. Ik had deze reis hiernaartoe echt niet hoeven maken om een lesje maatschappijleer te krijgen.'
'Ik heb een oplossing,' zei Sherwood. Ze keek hem met een ongelovige blik aan. 'Wacht,' zei hij. 'Laat me uitpraten.'
'Mijn vliegtuig vertrekt over tweeënhalf uur. En het kost een half uur om bij het vliegveld te komen.'
'Oké, ik zal meteen ter zake komen,' zei Sherwood. 'Virginia Beach is een goede stad voor een proefproces - tamelijk conservatief en voornamelijk republikeins. Maar er is daar geen sprake van een wapencultuur. Je hebt een ander soort advocaat nodig om deze zaak te behandelen. Iemand die jong is en geen stereotype. Iemand die goed overweg kan met een jury in Virginia Beach.'
'En ik neem aan dat jij zo iemand kent.'
'Hij is de beste jonge advocaat die ik ooit gezien heb. Ik moest hem bij ons programma ontslaan omdat hij te goed was, waardoor de resultaten verdraaid werden. Hij zou zaken kunnen winnen waarvan de meesten van ons zouden denken dat ze niet te winnen waren.'
Sherwood kon aan haar gezicht zien dat Davids er weinig voor voelde. 'Ik heb al genoeg advocaten,' zei ze. 'En ik heb ware gelovigen nodig, niet iemand die, zoals jij zegt, tegen het stereotype soort ingaat.'
'Doe mij een plezier,' zei Sherwood.'Bekijk deze jongeman eens een kwartier lang op film.'
Davids maakte aanvankelijk wat bezwaar, maar stemde ten slotte toe. Ze gingen naar de grote kamer waar een groot televisiescherm aan de muur hing. Sherwood had de betreffende film er al in zitten - gedeelten van een openingsverklaring, Jason bezig met een kruisverhoor, een stukje van Jasons beste requisitoir. Sherwood gaf inmiddels commentaar en verklaarde dat Davids haar eigen advocaat zou kunnen gebruiken om de strategie te bepalen en Jason om het proces te voeren.
'Deze jongen bespeelt een jury,' herhaalde Sherwood. 'Je kunt hem leren hoe je met wapens moet omgaan, waarom ze belangrijk zijn. Iemand als Jason, die niet is opgegroeid in de wapencultuur, zal beter in staat zijn die ideeën aan een jury over te dragen op een manier die ze begrijpen.'
Davids zag eruit alsof ze erover nadacht, dus Sherwood ging nog een stapje verder.'Hij heeft bevoegdheid in Virginia en je hebt iemand nodig die jong is. Kelly Starling is jong en fris, en leuk om te zien. Denk je dat dat toevallig is? Die lui van de wapenbeheersing weten heel goed dat mannen gewoonlijk onze kant kiezen.
Ons voorlopig onderzoek heeft anderzijds laten zien dat jonge vrouwen gewoonlijk sympathiek staan tegenover een slachtoffer als Blake Crawford. Jason zou kunnen helpen dat demografische verschijnsel uit te buiten.'
Davids knikte nauwelijks merkbaar en leek zich te ontspannen. 'Ik zal erover nadenken.' Ze was even stil en vroeg toen:'Waarom bezit je een Russische sks?' Ze wees naar een van de wapens in Sherwoods collectie. 'Het is een misbaksel.'
'Het was een cadeau,' legde Sherwood uit. 'Sinds ik het gekregen heb, heb ik er misschien twee keer mee geschoten.'
Davids scheen dit te accepteren en bracht het gesprek weer opjagen. Ze vertrok pas twee uur later met Sherwoods privé-vliegtuig. Op haar vlucht naar huis belde Sherwoods piloot en deelde hem goed nieuws mee.
'Ze heeft contact opgenomen met haar eigen advocaat en hem gevraagd Jason Noble na te trekken,' zei de piloot.
Toen Robert Sherwood de telefoon neerlegde, schonk hij zichzelf een glas whisky met water in. Voor hij naar bed ging, liep hij terug naar zijn wapenkamer en keek om zich heen naar zijn jachttrofeeën die aan de muur hingen, de foto's van Sherwood en zijn jachtmakkers, de wapens die hem zo veel plezier hadden gegeven.
Tot de dag dat zijn dochter stierf.
Net voor zijn ontmoeting met Davids had hij overwogen om de jachtfoto's weg te halen, maar hij had het uiteindelijk niet gedaan. Ze hoorden nu eenmaal bij de kamer. Bovendien was hij in vijf jaar niet zo erg veranderd. Davids had kennelijk niet opgemerkt dat er geen recente foto's bij waren.
Hij deed het licht uit en sloot de deur af. De details die hij over de gewelddadige dood van zijn dochter had gehoord, kwamen weer in zijn gedachten. Voor hij naar bed zou gaan, zou hij zich nog een borrel inschenken.
18
Jason Noble had pas zes weken zijn eigen prakrijk, maar hij was al het geploeter al zat. Hij hield van zijn beroep, maar had er gewoon geen tijd voor. Hij was Jason Noble, de kantoorbeheerder geworden in plaats van Jason Noble, de procesadvocaat. Hij hield zich voortdurend voor dat het allemaal zou veranderen als alles eenmaal goed draaide.