Hij leidde haar door de grote zitkamer die zich tot de achterkant van het huis uitstrekte langs een bar, en door een deur die toegang gaf tot een andere grote ruimte aan de oostzijde van het huis. Het vertrek had maar een paar ramen en bood geen uitzicht op de haven. De inrichting was wat eenvoudiger, met een stenen haard en een aantal jachttrofeeën die aan de muren hingen - Afrikaanse leeuwen, beren uit Alaska, Canadese herten.
Sherwoods wapencollectie bevatte meer dan veertig exemplaren, waaronder vier geweren en twee pistolen die door MD Firearms waren gemaakt.
De lippen van Melissa Davids krulden zich tot een dunne glimlach. 'Uw vrienden vertelden mij al dat u een verzamelaar was.'
Ze brachten bijna een half uur in de trofeeënkamer door, waarbij Davids kritiek leverde op de wapens van haar concurrenten en zelfs wees op een paar tekortkomingen van haar eigen wapens. Ze bleek over een droge humor te beschikken en ze liet zich door Sherwood tot een drankje verleiden.
'Whisky? Cognac?' vroeg Sherwood.
'Ik kom uit het zuiden,' antwoordde Davids. 'Daar drinken we whisky en bier.'
Bij een glas bier wisselden ze jachtverhalen uit. Tegen lunchtijd liet Sherwood wat broodjes serveren.
Halverwege de maaltijd wierp Davids een blik op haar horloge.'Oké,'
zei ze,'u hebt de test van de bonafide wapenfanaat doorstaan. Laten we nu ter zake komen. Senator Michaels zei dat u mij zou kunnen helpen met de zaak Crawford.'
'Ik geef leiding aan het beste juryadviesbureau ter wereld,' zei Sherwood. Hij legde zijn boterham neer en begon de gedetailleerde werkmethoden uiteen te zetten die Justice Inc. toepaste om juryuitspraken te voorspellen.
Davids keek sceptisch. 'Ik besteed ieder jaar een paar miljoen aan advocaten. Waarom heb ik dan, als u zo goed bent, nog nooit iets over u gehoord?
Sherwood praatte nu wat zachter. Dit was het kritieke punt. 'We hebben miljoenen besteed om het systeem te vervolmaken. Maar om eerlijk te zijn, bedrijven als het uwe kunnen onze diensten niet betalen.'
Davids vertrok geen spier, maar hij wist dat hij haar volle aandacht had.
'We stellen schaduwjury's samen die een afspiegeling zijn van de echte jury. Ook andere adviesbureaus weten hoe ze gebruik moeten maken van schaduwjury's. Maar onze juryleden lijken zo zeer op de echte dat ze bijna een kopie vormen. We voeren processen met deze juryleden en werken de klok rond om het werkelijke vonnis te voorspellen, dagen of zelfs weken voordat het echte proces beëindigd wordt. We verkopen ons onderzoek aan de beheerders van hedgefondsen en investeringsmaatschappijen.'
Davids was opgehouden met eten en Sherwood kon de blik in haar ogen zien, het dagende besef dat dit een voordeel zou kunnen zijn dat ze nog niet overwogen had. Een ander bondgenootschap. Wat zou waardevoller kunnen zijn dan het vermogen om precies te voorspellen welke juryleden het meest welwillend ten opzichte van haar zaak zouden kunnen staan?
Maar ze was een taaie onderhandelaar die beter wist dan te laten merken dat ze onder de indruk was. 'En omdat u zo'n groot bewonderaar bent van wapens, gaat u in dit geval een uitzondering maken,' zei Davids met een vleugje sarcasme.'Voor een hongerloontje van zo'n half miljoen gaat u ons precies vertellen welke juryleden we moeten ontslaan en welke we moeten houden.'
Sherwood glimlachte.'Ik zei het u al, wij zijn te duur voor u.'
'Waar bent u dan op uit? Waarom deze poppenkast?'
Sherwood stond op en haalde nog een biertje uit de koelkast. 'Ik wil dat je wint,' zei hij ineens vertrouwelijk. 'Ik sta aan jouw kant. En bovendien, als ik de bedoeling heb om hier flink aan te verdienen, dan kan ik het me niet veroorloven door de uitspraak verrast te worden.'
'Laat mij je dan geruststellen,' zei Davids. Ze nam weer een hap van haar boterham. Sherwood wachtte terwijl ze kauwde. 'We hebben tot nu toe geen enkele aanklacht hoeven te betalen. En we zijn niet van plan om daar met Blake Crawford mee te beginnen. We winnen, Sherwood. Daar kun je je geld op inzetten.'
Robert Sherwood schudde zijn hoofd. 'We hebben drie schaduwjury's op die Indiana-zaak gezet die voor zou komen tot het Congres je redde met de Wet op bescherming van legale wapenhandel. Je zou bijna tien miljoen verloren hebben. Je hebt nog niets betaald, maar alleen maar omdat je nog geen proces is aangedaan zoals dit.'
Sherwood zag Davids gezicht betrekken en haar ogen vernauwen. Ze vond het niet leuk om dit te horen, maar hij hield zijn stem zacht en zakelijk. 'Je dure advocaten en interne adviseurs hebben het afgelopen jaar in de zaken die tegen je aangespannen zijn niet zo erg goed geluisterd. Tot dusver hebben de gerechtshoven in New York, Indiana en de staat Washington de Wet op de bescherming van legale wapenhandel of ongrondwettelijk verklaard, of ze hebben andere manieren gevonden om er omheen te gaan. Het is slechts een kwestie van tijd voordat je te maken zult krijgen met echte jury's bij deze zaken waarmee je, naar men zegt, de zwarte markt bevoorraadt, en ons eigen onderzoek is niet bemoedigend.'