Jason haalde een keer diep adem en stapte het trottoir op. 'Ik ga dit doen, pa. En ik ga het op de juiste manier doen. Ik heb mijn besluit genomen.'
Jasons vader antwoordde niet onmiddellijk, misschien in de hoop dat de ongemakkelijke stilte Jason tot andere gedachten zou brengen. Als dat zo was, verspilde hij zijn tijd.
'Er is geen juiste manier, Jason,' zei zijn vader ten slotte. En met die afscheidswoorden hing hij op.
Deel 3
Tegenstanders
12
Acht weken later
Kelly Starling wierp een terloopse blik op haar horloge, ervoor zorgend dat de sollicitant die tegenover haar zat het niet zou merken. Ze mocht deze jongeman wel - Geoff, een tweedejaars van Georgetown met mooie studieresultaten en een goede staat van dienst wat vrijwilligerswerk betrof. Kelly's firma, een van de grotere en meer prestigieuze advocatenkantoren in het centrum van Washington, zou nog best iemand die zo idealistisch was als Kelly kunnen gebruiken. Maar ze wist dat dat niet zou gaan gebeuren.
'Ik heb het artikel gelezen over uw werk met slachtoffers van mensenhandel,' zei Geoff, met duidelijke bewondering in zijn ogen. 'Het was een van de dingen waardoor ik mij tot de firma voelde aangetrokken.'
Hij had het over een twee jaar eerder gepubliceerd artikel in de Washington Post, waarin werd verteld hoe jonge vrouwen ertoe werden overgehaald om naar Amerika te komen onder het voorwendsel van een baan en hoe ze dan tot prostitutie of pornografie gedwongen werden om hun torenhoge schulden af te betalen. Kelly had als jongste partner bij Burgess & Wicker een paar van deze zaken pro Deo gedaan, procedures aangespannen om de schulden van de vrouwen ongedaan te maken en het om gevraagd de mannen die hen hier naartoe hadden laten komen, te vervolgen. Het artikel had veel aandacht gekregen en nu gebruikte B&W het bij haar PR, alsof ze zich inderdaad volop bezighielden met pro Deo-zaken.
Kelly had het verhaal tijdens talloze interviews steeds weer opnieuw verteld, en de studenten hadden geboeid geluisterd naar een kant van Washington waarvan ze het bestaan zelfs niet vermoed hadden. Tegelijkertijd probeerde ze hun voorzichtig duidelijk te maken dat ze er niet op moesten rekenen een tweede Kelly Starling te worden, B&W was geïnteresseerd in uren die ze in rekening konden brengen en niet in belangeloze campagnes.
Kelly had zowel kans gezien om de firma een goede publiciteit te bezorgen als om de gewetens van de oudere partners te sussen bij het binnenhalen van meer dan een miljoen dollar per jaar. Eén Kelly Starling, die de beeldvorming over het kantoor gunstig beïnvloedde, was goed voor een firma als B&W.'Het paradepaardje van de firma,' hadden andere partners haar genoemd. Maar nog meer partners zoals Kelly Starling zouden de inkomsten van B&W niet ten goede komen; ze zouden een dief zijn van hun eigen portemonnee, waarmee de Bentleys voor de partners, de opleidingen van hun kinderen en de plastische chirurgie van hun echtgenotes gefinancierd werd.
Kelly onderdrukte een geeuw en vertelde Geoff haar verhaal over de mensenhandel, waarbij ze de smerigste details achterwege liet. De meeste stagiairs brachten hun afschuw tot uitdrukking over het feit dat zulke afschuwelijke dingen konden plaatsvinden in de hoofdstad van de natie, nota bene onder de neus van de regering. Een paar van de meer zelfverzekerde mannelijke sollicitanten probeerden een beetje te flirten of lieten Kelly weten dat ze de zaken in eigen hand genomen zouden hebben en een paar koppen zouden hebben laten rollen als er niemand keek.
Kelly was hieraan gewend, mannen probeerden nu eenmaal indruk te maken. Ze was op de middelbare school een goede zwemster geweest, snel genoeg om een paar studiebeurzen binnen te halen, die ze prompt had afgewezen. Ze probeerde nog steeds in conditie te blijven, maar haar zittende baan begon zijn tol te eisen. En er waren ook altijd een paar dingen die je met wat extra lichaamsbeweging niet kon oplappen.
Gezien door haar eigen, kritische ogen waren haar schouders wat te breed en miste ze de rondingen die de meeste vrouwen van haar leeftijd hebben, wat ze compenseerde met gespierde armen en een platte buik. Ze herinnerde zich nog steeds het artikel dat er over haar in de plaatselijke krant had gestaan toen ze op de middelbare school zat. Het was waarschijnlijk als een compliment bedoeld, maar zo was het op een zestienjarig meisje dat een lengte van een meter vijfenzeventig had niet overgekomen. Haar postuur is slungelig, haar houding los en verwaand, als het lichaam van een jongen. Haar lichaam lijkt op een omgekeerde driehoek - brede schouders, lange tors, smalle heupen - wat haar een aanzienlijk voordeel oplevert ten aanzien van de meer gespierde zwemsters die ze regelmatig verslaat.
Een omgekeerde driehoek - niet bepaald een aanbeveling voor Hollywoods nieuwste topmodel. Maar voor Kelly werkte het. Sommigen zeiden dat ze een 'natuurlijke' schoonheid was, waarschijnlijk een dubbelzinnige opmerking over het feit dat Kelly nauwelijks make-up gebruikte en haar blonde haar kort liet knippen zodat ze er 's morgens na het zwemmen slechts minimale aandacht aan hoefde te besteden. Mensen die wat eerlijker waren, gebruikten het woord 'regelmatig' om haar tengere gezicht te omschrijven, waarschijnlijk doelend op haar strakke kaaklijn en hoge voorhoofd. Als ze glimlachte, kneep ze haar ogen een beetje dicht, kreeg ze lachkuiltjes en werden, dankzij het wonder van orthodontie, haar regelmatige witte tanden zichtbaar.