Sherwood wachtte even alsof dit spontaan bij hem opkwam. Maar Jason wist beter.'Je bent bevoegd voor de rechtbank in Virginia, hè?'
'Ja, meneer.'
'Laat dat meneer maar achterwege. Daar hebben we het al eerder over gehad, meen ik.'
'Goed.'
'Ik heb een paar vrienden bij een aantal grotere advocatenkantoren. Beginsalaris zo'n honderdvijftigduizend.' Sherwood liep naar zijn bureau, pakte twee mappen en gooide ze voor Jason op tafel.'Ik heb er al een paar gebeld voor het geval je interesse mocht hebben.'
Jason keek naar de namen op de voorkant - twee prestigieuze firma's. Niet slecht voor een jongen die aan de Universiteit van Georgia was afgestudeerd.
'Dat waardeer ik zeer,' zei Jason. Hij trok de twee mappen naar zich toe en legde ze netjes op elkaar.'Maar ik wil eigenlijk mijn eigen praktijk beginnen. Strafrecht. Ik zou me, denk ik, niet zo gelukkig voelen bij een grote firma waar ik de eerste vijf jaar in de bibliotheek kan doorbrengen.'
Sherwood kauwde op zijn sigaar en bekeek Jason alsof hij een soort laboratoriumproef was.
'Ik ben een rechtbankjurist, meneer Sherwood, geen kantoormannetje.'
'Zeg maar Robert. En dat wist ik al.' Hij grijnsde, liep naar zijn telefoon, drukte op een knop en beval Olivia naar zijn kantoor te komen. 'Wil je Jason de contactinformatie over doctor Rivers geven?' vroeg hij.'En breng mij de dossiers over Jacobsen en Bakke.'
Nadat Olivia was weggegaan, richtte hij zich weer tot Jason.'Doctor Rivers is net met pensioen gegaan als hoofd toxicologie voor de staat Virginia. Ze is bezig met de oprichting van een consultatiebureau in Richmond,Virginia, om aan de kant van de verdediging te gaan werken. Ze kent alle lijken in de kast Jason, alle valkuilen, om zo te zeggen. Maar ze is alleen maar een goede deskundige. Ze zal moeten samenwerken met een echt goede procesadvocaat.'
Richmond, dacht Jason. Ver genoeg van Atlanta om aan het verleden te ontsnappen. Groot genoeg om een naam voor zichzelf te vestigen.
'Ik heb al met Rivers over je gepraat,' zei Sherwood.'Ze werkt momenteel aan twee belangrijke strafzaken waarbij het bewijs van haarproeven afhankelijk is. Misschien moet je naar Richmond verhuizen. Misschien kunnen jij en Rivers samen een goed team worden voor zaken waarbij het om dat soort proeven gaat.'
Dat klonk Jason als muziek in de oren. Maar het ging wel allemaal erg snel. Van New York naar Richmond. Van schijnprocessen bij Justice Inc. naar echte zaken waarbij het om levens ging. Was hij werkelijk klaar voor een belangrijke strafzaak nadat hij nog geen twee jaar geleden zijn studie rechten had afgesloten?
Natuurlijk ben je dat, hield hij zichzelf voor. Hij had heel wat middelmatige advocaten aan echte zaken zien werken die Justice Inc. had nagetrokken. Ze waren bang om risico's te nemen. Slechter dan zij zou hij het zeker niet doen. Hij was nota bene net ontslagen omdat hij te goed was.
Sherwood keek Jason aan op een manier die duidelijk maakte dat hij precies wist wat de ander dacht.'Zorg ervoor dat je je van tevoren goed indekt,' adviseerde Sherwood. 'Dat is de eerste en belangrijkste regel voor advocaten.'
Zijn eigen praktijk. Twee nieuwe cliënten. Een uitermate deskundige getuige als partner.
Jason wierp een minachtende blik op de blauwe stoel.
'Misschien wil ik toch wel een sigaar.'
10
Jason bleef bijna een uur in Sherwoods kantoor, de langste tijd die hij ooit met de president-directeur van Justice Inc. had doorgebracht. Hij hoorde dat Sherwood bijna tien jaar lang de leiding had gehad bij een groot New Yorks advocatenkantoor en luisterde gretig naar alle adviezen die Sherwood hem gaf, waarbij hij op zeker moment om een blocnote vroeg om het een en ander op te schrijven. Aan de bijeenkomst kwam een eind toen Olivia hen stoorde door Sherwood aan zijn volgende afspraak te herinneren.
'Oké,' zei Sherwood,'we ronden af.'
Toen Olivia vertrok, richtte hij zich tot Jason.'Je hebt het mij al honderd keer eerder horen zeggen, maar ik wil dat dit het laatste is wat je van mij hoort. Jij zult in je leven heel veel geld gaan verdienen. Maar er zal altijd iemand zijn die nog meer verdient en je zult nooit het gevoel krijgen dat het genoeg is.'
Sherwoods ogen brandden met een intensiteit die hij alleen reserveerde voor dit onderwerp.'We hebben je een betere opleiding gegeven dan de meeste goede advocaten ooit zullen krijgen. Net als met andere oud-leerlingen van Justice Inc. zal ik met je in contact blijven en je helpen waar ik kan. Maar daar vraag ik één ding voor terug. Help mee om het lijden in een derdewereldland te verlichten. Wij geven tien procent van ons bruto-inkomen aan zulke doelen. Ik wil jou vragen hetzelfde te doen.'
Jason knikte en haalde de niet aangestoken sigaar uit zijn mond. Hij voelde zich plotseling een beetje verwaand.
'Ik zal je nu overdragen aan personeelszaken,' zei Sherwood. Hij stond op en Jason volgde zijn voorbeeld. 'We hebben nog een paar ontslagformulieren die je moet bekijken en een paar zeer strenge beveiligingsprocedures, maar die moet je niet persoonlijk opvatten. Bij iedere zaak staan er miljoenen dollars op het spel en we kunnen niet voorzichtig genoeg zijn.'