De linkerzijde van uw hersens gebruikt logica, wiskunde en wetenschap. Die is op details georiënteerd en het gezonde verstand voert er de boventoon. Maar de rechterkant van uw hersens gebruikt gevoelens en emoties en is impulsief. Wat de rechter zal zeggen, is dat iedereen met een half verstand deze zaak op juiste wijze kan beoordelen. Maar iemand met een volledig verstand misschien niet.
Om een zaak recht te doen, en zeker een emotioneel beladen zaak als deze, dient u de linkerzijde van uw hersens te gebruiken. Want als u de rechterzijde er ook bij betrekt, zullen uw emoties het recht overstelpen. En daarom is het zo moeilijk om onbevooroordeeld recht te doen - want uw gedachten en ideeën, of ze nu voornamelijk op logica of op emotie gebaseerd zijn, lijken allemaal op dezelfde manier tot u te komen. Ze lijken allemaal uit dezelfde bron te komen.
Het zal uw taak zijn u voortdurend af te vragen: logica of emotie? Feiten of gevoelens? In deze zaak zult u uw uiterste best moeten doen uw gezond verstand van uw emoties te scheiden.'
Een paar van de meer favoriete juryleden leken zich, naar hun gezichten te oordelen, wat te ontspannen, maar de meesten keken nog steeds sceptisch. Het visuele beeld van Rachel Crawford stond in hun geheugen gegrift - of dat nu aan de rechter- of linkerzijde zat, leek er niet toe te doen.
'Ik wil u daarbij zo goed mogelijk helpen. Ik wil dat u weet dat ook ik sympathie koester voor meneer Crawford. Niemand zou de stilte moeten verdragen waarover mevrouw Starling sprak. Maar de vraag hier is niet of het leven meneer Crawford eerlijk behandeld heeft. De vraag is wie hieraan schuldig is.'
Jason aarzelde even. De volgende belofte was een beetje riskant, maar het was een beheersbaar risico. De gebruikelijke wijsheid was dat een goede verdedigingsadvocaat een onschuldig slachtoffer als Blake Crawford, die geen feitelijke kennis van de gebeurtenis had, niet aan een kruisverhoor onderwierp. Bovendien had Jason de getuigenverklaring van de man al op video. Hij kon de video terugspelen als dat nodig mocht zijn.
'Ik wil niet dat meneer Crawford zich zit af te vragen of ik hem bij een kruisverhoor het vuur aan de schenen zal leggen.' Jason draaide zich een beetje om, zodat hij een blik op Crawford kon werpen. 'En daarom zal ik hem dat nu meteen vertellen. Als meneer Crawford als getuige wordt opgeroepen, zal ik hem niet aan een kruisverhoor onderwerpen. De man heeft al genoeg geleden.'
Een paar juryleden keek Jason wat bevreemd aan. Dat hadden ze niet verwacht.
Jason pakte de MD-11 op die Kelly op de tafel met bewijsstukken had achtergelaten en bracht het terug naar zijn eigen tafel. Hij legde het midden op de tafel, vlak bij het aantekenboek van Case McAllister. Hij had tegen Case gezegd dat hij de tafel vrij moest houden van andere dingen.
'Ik wil dat u dit wapen in het oog houdt,' zei Jason. 'Het moordwapen. Het wapen dat gebruikt werd door Larry Jamison. Verkocht door Peninsula Arms. Gekocht door een man die Jarrod Beeson heet. En gefabriceerd door mijn cliënt, MD Firearms.
Ik wil dat u het nauwlettend in het oog houdt tijdens mijn hele openingsverklaring.
69
Jason liep weer terug naar de jurytribune. 'Larry Jamison is hier vandaag niet. Hij veroorzaakte al deze ellende, chaos en verlies. Maar hij is hier niet. Waarom niet? Omdat het overvalteam hem doodschoot voordat hij in zijn verachtelijke woede nog meer onschuldige slachtoffers kon vermoorden. Ze gebruikten daar een standaard Colt CAR-15 voor. En u zult dat geweer niet als bewijsstuk in een geding tegen zijn producent zien worden ingebracht. Het is een militair aanvalswapen, even dodelijk als de MD-11 - laat daar geen twijfel over bestaan. Maar het werd gebruikt om onschuldig leven te beschermen, niet om het te beëindigen.'
Jason liep naar zijn tafel en ging achter de stoel staan waarop hij gezeten had. 'Er is een lege stoel aan de tafel van de verdediging. Tot nu toe heb ik hier gezeten. Maar ik heb mij voorgenomen om hier niet meer te gaan zitten. Waarom niet? Omdat dit de eerste stoel is aan de tafel van de verdediging en de persoon die hier zou moeten zitten, zou de advocaat van Larry Jamison moeten zijn. Hij is degene die de trekker heeft overgehaald.'
Vervolgens boog Jason zich naar voren en vroeg Case McAllister een stoel op te schuiven, waardoor de tweede stoel aan de verdedigingstafel vrij kwam. 'Deze stoel,' zei Jason, 'zou toe moeten behoren aan Jarrod Beeson. Maar hij heeft het momenteel een beetje druk met het doorbrengen van twaalf maanden achter de tralies voor het deelnemen aan illegale wapenhandel. Hij kocht het geweer voor Larry Jamison, met de wetenschap dat Jamison zelf geen wapens kon kopen. In feite kocht Beeson meer dan twintig wapens van Peninsula Arms en zodra hij de deur uit was, verkocht hij de meeste daarvan meteen door aan criminelen.'
Jason bleef even staan met zijn handen op de stoel voor hem.'Dit is de stoel van Beeson.'
Er was nog maar een stoel over aan de tafel, de stoel die nu bezet werd door Case McAllister. Achter de tafel stonden nog een paar leren stoelen voor assistenten en andere personen die advocaten hielpen. Jason nam twee van die stoelen en zette ze parallel aan de tafel, maar een meter verder neer, tegenover de tafel van de jury. Hij verzocht McAllister om op een van deze stoelen plaats te nemen.