Op die decemberdag had Vasilli Valensky tot opdracht een hele menagerie te kopen. Zijn vrouw was nog kinderlijk verzot op dierenfiguurtjes en hij had zich voorgenomen haar met deze Kerstmis ermee te overladen—als zij tenminste al ooit tevreden te stellen was, dacht hij in zichzelf glimlachend bij de gedachte aan haar. In een half uur had hij een aantal kostbare dieren uitgezocht, van elk twee, zodat Titiana een ark van Noach zou hebben om mee te spelen. Er waren uit keizerlijke jade gesneden olifanten met Ceylon saffieren ogen, topazen leeuwen met robijnen ogen en staarten van aan gouddraad geregen diamanten, en giraffen van amethist met ogen van gepolijste smaragden en diamanten pupillen. Vervolgens ging de prins te voet naar Fabergé om nog wat kleinere dieren aan de verzameling toe te voegen, zoals schildpadden van roze agaat met zilveren en gouden koppen, poten en staarten, waarvan de ruggen met parels waren bedekt; papegaaien van witte koraal en een hele school goudvissen van groene, roze, paarse en bruine jade, allemaal met ogen van diamanten roosjes.
Na afloop van deze plezierige taak gaf hij Boris opdracht hem naar zijn kantoor te rijden. In de elfhonderd jaar dat zijn familie van adel was, hadden hun bezittingen zich over geheel Rusland verspreid en prins Vasilli was alleen met een staf bedrijfsleiders, waaronder veel Duitsers en Zwitsers, in staat zijn zaken in orde te houden. In de Oeral kwam een kwart van de wereldopbrengst van platina van zijn bezittingen. In Koersk was hij de eigenaar van de honderden mijlen suikerplantages en tientallen houtzaagmolens voor het hout uit nog eens honderden mijlen bossen. In de Oekraïne was hij eigenaar van uitgestrekte tabaksplantages, maar in de vruchtbare provincie Kasjin had hij zijn lievelingslandgoed. Daar, op het land vol bloeiende boomgaarden, met hier en daar zuivelboerderijen, fokte hij zijn snelle renpaarden en nodigde hij gezelschappen van zo'n honderd edellieden uit om op zijn prachtige herten, zijn wilde zwijnen en zijn duizenden vogels te komen jagen.
Daar reed hij ook samen met zijn vrouw over de bospaden en, zoals prins Vasilli er nog verbaasd aan terugdacht, daar hadden ze de afgelopen zomer op diep in het bos verborgen geheime plekjes vaak gevrijd, net als de lijfeigenen. Het was moeilijk om het beeld van het onstuimige meisje, waar hij in het nest dat hij van mos en bladeren had gemaakt zo wild mee vrijde, in overeenstemming te brengen met de voorname dame, gekroond met zijn moeders diamanten en smaragden tiara, die vanavond achthonderd gasten zou ontvangen, allemaal van adel en op haar bevel allemaal in goud en zilver gekleed. Ze zouden dansen op de muziek van zes orkesten en te middernacht een souper opgediend krijgen van zilveren en gouden schalen door honderd bedienden in livrei, terwijl zigeunerorkesten van Colombo en Goulesko hen serenades brachten. Toen hij het paleis verliet, had Valensky de verwarmde wagens zien aankomen met de bloemen die Titiana in de Rivièra had besteld. Hun particuliere trein was naar Nice gestuurd om daar met de bloemen in knop te worden volgeladen. Ze werden in sneltreinvaart door de Europese winter gevoerd en in het station te St. Petersburg uitgeladen toen ze juist begonnen te bloeien. De helft van de bloeiende bloemen van Frankrijk zoals seringen, rozen, hyacinten, narcissen en blauwe viooltjes, openden zich voor maar één nacht in deze stad aan de Finse Golf, waar de wind ijskoud en vochtig en de winters eindeloos waren.
In november van het daarop volgende jaar, in 1911, werd de zoon van Vasilli en Titiana geboren. Ze noemden hem Alexander, naar zijn grootvader van vaders zijde en de jonge moeder, die gedurende de tijd van haar zwangerschap zoveel afleiding had gemist, had haar zinnen er op gezet om iedere avond te dansen. Valensky legde zijn vrouw geen strobreed in de weg bij het najagen van haar genoegens, en zij verscheen op de bals van de Sjerementevs en de Yoesoepovs, de Saltykovs en de Vasilsjikovs. Ze voerde alle andere dames van St. Petersburg aan in de geestdrift waarmee zij walste, en verblufte hen met haar fantasierijke kostuums op de bals van gravin Marie Kleinmichel.
De komst van de vastentijd die op zondag voor Aswoensdag begon, was het teken dat het afgelopen was met dansen. Tijdens de vasten werden de bals vervangen door concerten en diners en naar de mening van Masja, de min van Alexander, was het maar goed dat haar meesteres dan gedwongen zou zijn vroeger naar bed te gaan. Hoewel de prinses alleen af en toe even binnen kwam wippen om naar Masja te kijken als die het kind de borst gaf, vond het eenvoudige, struise meisje met haar gezonde verstand, dat de prinses er ondanks haar schoonheid moe uitzag en te mager was. Masja was pas zeventien en had haar hele leven als kind van een lijfeigene op het landgoed van Valensky in Kasjin doorgebracht, waar ze het ongeluk had gehad een dag voor de geboorte van Alexander een onwettig kind ter wereld te brengen. Maar de baby van Masja was niet in leven gebleven en de bedrijfsleider stuurde haar onmiddellijk naar St. Petersburg om de pasgeboren erfgenaam te zogen. Zodra de kleine prins Alexander haar melk had opgeëist, was haar heimwee op slag verdwenen.