Haar moeder keek haar verbaasd aan, lachte even: ‘Maar natuurlijk, meisje. Waarom zou ik je niet geloven?’
Aurora gaf geen antwoord. Ze wist niet wat ze moest zeggen. Hoe ze moest uitleggen dat het misschien wel Jezus was geweest. Of de Heilige Geest. In elk geval iemand die niet iedereen kon zien.
Aurora bleef in de hal staan. De geur, die vreemde geur van zijn adem was er nog steeds.
Hoofdstuk 35
‘Vertel eens, heb jij geen leven?’
Arnold Folkestad keek op van zijn papieren. Hij lachte toen hij de lange kerel in het oog kreeg die tegen de deurpost geleund stond.
‘Nee, ik ook niet, Harry.’
‘Het is over negenen en je bent nog hier.’
Arnold gromde en maakte een stapeltje van zijn papieren. ‘Ik ben tenminste op weg naar huis, jij komt hier net en hoe lang blijf je hier nog?’
‘Niet lang.’ Harry nam een grote stap naar de houten stoel en ging zitten. ‘En ik heb in het weekend wel een dame met wie ik samen ben.’
‘Nou en? Ik heb een ex-vrouw met wie ik niet in het weekend hoef samen te zijn.’
‘Is dat zo? Dat wist ik niet.’
‘Ex-medebewoner in elk geval.’
‘Koffie? Wat is er gebeurd?’
‘De koffie is op. Een van ons kwam op het onzalige idee dat we wel een stel konden worden. Vanaf dat moment ging het bergafwaarts. Ik ben afgehaakt toen de uitnodigingen voor het huwelijk waren verzonden en daarna is zij verhuisd. Zij kon daar niet mee leven, zei ze. Het beste wat me ooit is overkomen, geloof me, Harry.’
‘Hm.’ Harry wreef met zijn duim en wijsvinger over zijn ogen.
Arnold stond op, trok zijn jas van de haak. ‘Is het zo zwaar daar bij jullie?’
‘Nou, we hadden vandaag een tegenslag. Valentin Gjertsen…’
‘Ja?’
‘We denken dat hij de zager is. Maar hij heeft de politiemensen niet vermoord.’
‘Echt?’
‘In elk geval heeft hij dat niet in zijn eentje gedaan.’
‘Kunnen ze met meer zijn?’
‘Katrine heeft dat geopperd. Maar feit is dat in achtennegentig komma zes procent van de moorden met een seksueel motief de dader alleen opereert.’
‘Dus dan…’
‘Ze gaf niet op. Ze wees erop dat er waarschijnlijk twee verschillende daders waren bij de moord op het meisje van Tryvann.’
‘Dat ging om de moord waarbij delen van het lijk kilometers van elkaar werden gevonden?’
‘Yep. Ze meent dat Valentin een geweldige vaste partner kan hebben. Dat ze die inzetten om de politie in verwarring te brengen.’
‘Ze moorden afwisselend en zorgen zo voor een alibi?’
‘Ja, dat is feitelijk eerder gebeurd. Twee eerder veroordeelde verkrachters in Michigan vonden elkaar ergens in de jaren zestig. Ze zorgden ervoor dat het leek of men te maken had met een klassieke seriemoordenaar doordat ze elke keer hetzelfde patroon hanteerden. De moorden leken kopieën van elkaar. Ze leken ook op zaken die ze eerder hadden begaan, ze hadden immers hun zieke voorkeuren en op die manier trokken ze de aandacht van de fbi. Maar toen eerst de ene en vervolgens de andere een waterdicht alibi voor meerdere moorden had, waren ze natuurlijk niet meer verdacht.’
‘Slim. Dus waarom denken jullie dat zoiets hier niet kan zijn gebeurd?’
‘Achtennegentig…’
‘… komma zes procent. Is dat niet een beetje rechtlijnig gedacht?’
‘Het waren jouw procenten van de doodsoorzaak bij kroongetuigen die maakten dat ik ontdekte dat Asajev geen natuurlijke dood was gestorven.’
‘Maar met die kwestie heb je nog steeds niets gedaan?’
‘Nee, maar laat dat maar rusten, Arnold, dit is belangrijker.’ Harry legde zijn hoofd tegen de muur. Sloot zijn ogen. ‘We hebben dezelfde tik van de molen, Folkestad, en ik heb het helemaal gehad. Dus ik ben direct naar jou gekomen om te vragen of je me kunt helpen denken.’
‘Ik?’
‘We zitten echt vast, Arnold. En jij hebt kronkels in je hersenen die ik duidelijk niet heb.’
Folkestad deed zijn jas weer uit, hing hem keurig over de rugleuning en ging weer zitten.
‘Harry?’
‘Ja?’
‘Je hebt geen idee hoe goed dit voelt.’
Harry glimlachte even. ‘Mooi. Motief.’
‘Motief. Ja, jullie zitten vast.’
‘Dat zitten we. Wat voor motief kan de moordenaar hebben?’
‘Ik ga even kijken of er toch nog koffie is, Harry.’
Harry praatte tijdens het eerste kopje koffie en ook tijdens een deel van het tweede kopje voordat Arnold het woord nam.
‘Ik meen dat de moord op René Kalsnes belangrijk is omdat die een uitzondering vormt, omdat die niet bij de andere past. Dat wil zeggen, hij past, maar past ook weer niet. Hij past niet bij de oorspronkelijke moorden omdat er geen seksueel misbruik is, geen sadisme en geen steekwapen. Hij past wel bij de politiemoorden omdat er een stomp voorwerp werd gebruikt tegen het gezicht en hoofd.’