Ze zag dat hij diep ademhaalde, voordat hij langs haar heen stapte en naar het bed beende. In zijn haast was hij vergeten om de deur te sluiten. Blaire deed dat, waarna ze langzaam achter hem aan liep, wachtend op zijn reactie.
Hij liet zich naast de baby op het bed zakken. De adem stokte haar in de keel toen hij zich over de Nicky boog en zijn hand door de donkere krulletjes liet glijden.
Hun zoon scheen er geen probleem mee te hebben dat een volslagen vreemde hem betastte. Zonder ook maar een kik te geven, liet hij zich door zijn vader bekijken.
Aliks blik zwierf over de duifgrijze ogen met de gitzwarte, dikke wimpers, over de donkere krulletjes, de olijfkleurige huid, de perfect gevormde oortjes. Uit iedere gezichtstrek sprak de gelijkenis met de Jarmans.
‘Allemachtig... ik heb een zoon,’ fluisterde Alik.
Uit de toon van zijn stem kon Blaire horen hoe belangrijk dit moment voor hem was. Haar hart zwol, en even was ze bang dat het zou barsten. Het maakte niet uit welke fouten ze in haar leven had gemaakt... dit had ze goed gedaan. Ze schraapte haar keel. ‘Misschien begrijp je nu waarom ik hem niet durfde mee te brengen. De mensen hadden maar één blik op hem hoeven te werpen en —’
‘Waarom heb je me niet verteld dat je zwanger was?’ onderbrak hij haar op ruwe toon. De tederheid was uit zijn stem verdwenen. Hij tilde zijn zoon van het bed en stond op. Zijn houding was, op zijn zachtst gezegd, intimiderend.
Ze deinsde achteruit. ‘Ik… Ik wist niet dat ik zwanger was toen ik onze verloving verbrak. Toen ik dat ontdekte, dacht ik dat ik het je maar beter niet kon vertellen.’
‘Waarom niet?’ Hij had zijn stem niet verheven. Misschien klonk het verwijt daarom nog dodelijker.
Blaire klemde haar handen ineen. ‘Ik had je verteld dat ik aan de pil was, maar de arts zei later dat ik die minstens een maand had moeten slikken voordat —’
‘Dat verklaart nog niet waarom je me niet hebt verteld dat je zwanger was,’ beet hij haar toe.
Verbijsterd door deze plotselinge woede-uitbarsting, zocht ze naar woorden om hem te kalmeren. Alleen de waarheid, Blaire, zei ze tegen zichzelf.
‘Ik wist hoe je me haatte omdat ik een einde had gemaakt aan onze verloving. Mijn gedrag was onvergeeflijk. Ik besef heel goed hoe laf ik ben geweest. Maar dat komt doordat ik te onvolwassen was voor een man zoals jij. Gezien die omstandigheden, wilde ik je niet nog meer pijn doen.’
Zijn gezicht verhardde, waardoor hij ouder leek dan zesendertig. ‘Waarom ben je dan nu wel gekomen?’
Bij het horen van de verbittering in zijn stem, moest ze vechten tegen haar tranen. ‘Ik heb zo’n spijt van wat ik je heb aangedaan, mijn liefste. Je zult nooit weten dat mijn leven in een nachtmerrie veranderde toen ik je verliet. Dat kan ik je nooit vertellen.’ Een moment worstelde ze met haar tranen, daarna sprak ze verder.
‘Omdat ik, door het krijgen van een kind, besefte dat ik niet alleen aan mezelf mocht denken. Voordat Nicky kwam, leek het allemaal een droom. Maar toen de arts hem op mijn buik legde, drong het tot me door dat hij ook voor de helft van jou was. Op dat moment nam ik me voor hem naar je toe te brengen zodra mijn arts me toestemming gaf om te reizen. Ik had niet met mezelf kunnen leven als ik jou deze wetenschap had onthouden. Als vader van de baby heb je het recht om op de hoogte te zijn van zijn bestaan. R-Rick is het daarmee eens.’
‘Rick?’ De huid om Aliks mond was wit geworden. Als ze niet beter zou weten, zou ze denken dat hij ziek was.
‘Rick Hammond, mijn verloofde.’ Grote goedheid, al die leugens... ‘Hij weet dat ik hier ben en waarom. Als we getrouwd zijn, wil hij graag een goede vader worden voor Nicky. Je kunt erop vertrouwen dat hij me zal helpen om onze zoon groot te brengen.’
Het leek alsof Alik versteende. Dat had haar moeten waarschuwen dat ze haar mond moest houden, maar ze had weken op deze speech gebroed en nu ze nog de moed bezat, moest ze hem afmaken.
‘Als je Nicky van tijd tot tijd wilt zien, ben ik bereid om een bezoekregeling met je te treffen. Ik zal je mijn telefoonnummer geven.’ Ze liep naar de kast en schreef het neer op een velletje hotelpapier. ‘Als Rick en ik getrouwd zijn, laat ik je mijn nieuwe nummer weten.’
Toen ze haar hoofd ophief, zag ze dat hij de baby weer op het bed had gelegd. Tot haar grote schrik strekte hij zich naast Nicky uit en testte de kracht van de armpjes en beentjes van de baby.
De lach die opborrelde uit Aliks keel maakte duidelijk dat hij genoot van zijn kind. Hoe vaak had ze zich deze interactie tussen vader en zoon niet voorgesteld? Tranen van ontroering brandden in haar ogen.
‘Mik?’ Ze vroeg zich af of hij haar wel hoorde. ‘Ik weet dat dit een enorme schok voor je is. Je hoeft vanavond ook nog niet na te denken over een bezoekregeling. Ik begrijp het als je tijd nodig hebt.’