‘Natuurlijk. En als het zover is, zal ik een paar dagen vrij nemen om voor Elizabeth te zorgen.’ Hij blies op haar buikje totdat ze het uitschaterde. Bij het zien van zijn glimlach smolt Hannah vanbinnen.
‘Moet ze al een flesje hebben?’
‘Nee, pas als ze naar bed gaat.’
‘Goed zo. Ik was van plan om met haar te gaan zwemmen.’
‘Zwemmen? Nu nog?’
‘Ja. De Executive Inn heeft een binnenbad en een pierebadje voor kinderen, dat extra verwarmd is.’
Ze ervoer een vreemd, verstikkend gevoel in haar borst, ‘Ik geloof niet dat wij... Ik bedoel... noch de baby, noch ik hebben een, eh —’
‘Als je je druk maakt over badpakken,’ onderbrak hij haar gladjes, ‘dan is dat niet nodig. Omdat ik dit toch al van plan was, heb ik in de winkel van het hotel voor Elizabeth en jou een badpak gekocht. Ik heb me er al een hele tijd op verheugd om met Elizabeth te gaan zwemmen.’
Hannah klampte zich vast aan de dichtstbijzijnde stoel. ‘Ze zal het vast prachtig vinden.’
‘Zo te horen, ben je niet van plan om met ons mee te gaan.’ Toen ze hem aankeek, zag ze een vreemde blik in zijn ogen. Een vreemde verslagenheid, vermengd met een emotie die ze niet direct kon thuisbrengen. ‘Ik ben een tijdje weggeweest en ik zou dus liever zien dat je meeging, voor het geval ze bang wordt.’
Natuurlijk was dat de enige reden waarom hij wilde dat ze meeging naar het zwembad. Op dit soort momenten wenste ze dat ze op de avond van het ongeluk de politie had gebeld in plaats van zelf te gaan kijken. Dan zou ze hem nooit hebben gezien en zou ze deze afschuwelijke pijn niet hoeven te ondergaan.
‘Natuurlijk ga ik met jullie mee om te kijken.’
‘Maar je gaat niet zwemmen?’
‘Vanavond niet.’
Zolang jij blijft geloven dat ik je bedrogen heb, put ik nergens vreugde uit. Ze durfde de woorden niet uit te spreken.
Zijn kille blik gleed even over haar gezicht en lichaam tot hij bleef rusten op de envelop in haar hand.
Wat is dat?’
Hannah wendde haar blik af voordat ze de envelop aan hem overhandigde. ‘Terwijl jij hem opent, ga ik me even opfrissen. Ik zie je zo wel in de auto.’ Als ze in zijn ogen verdacht zou blijven, zou ze niet veel langer in staat zijn om deze parodie op een huwelijk vol te houden.
Enkele minuten later haastte ze zich, gekleed in een schone spijkerbroek en blouse het appartement uit. Dominic zat al in de auto. Hij reikte voor haar langs om haar portier dicht te trekken. Het korte contact van zijn behaarde arm met haar borst was voldoende om haar lichaam in vuur en vlam te zetten.
Misschien had ook hij dat gevoeld, want ze reden in stilte naar het hotel. Zodra ze in het zwembad waren, overhandigde hij haar de baby en een tas.
‘Daar zitten de badpakken in. Als jij haar even omkleedt, ga ik mijn zwembroek aantrekken. Ik ben over een paar minuten weer bij je.’ Zonder op een antwoord te wachten, liep hij bij hen vandaan.
‘Laten we dan maar eens een plekje gaan zoeken waar we jou kunnen omkleden. Over een paar minuten krijg jij je eerste zwemles,’ mompelde ze tegen de baby.
Het kinderbadje bevond zich in het ondiepe deel van het zwembad. Ze zag dat er een aantal families aanwezig waren, moeders en vaders die met hun kinderen speelden. Op slag werd haar blik vertroebeld.
Hadden ze er ook maar enig idee van hoe gelukkig ze waren omdat ze bij elkaar hoorden en van elkaars gezelschap konden genieten?
Ze maakte haar blik los van het zwembad en legde Elizabeth op een ligstoel om haar uit te kleden. Dominic had een hemelsblauw badpakje voor haar gekocht, bedrukt met vrolijke walvisjes. Het badpakje sloot met strikjes op de schouders.
Hij had een feilloze smaak op het gebied van kleding en alles wat hij zelf droeg, stond hem fantastisch. Hij had zelfs oog voor wat een baby goed zou staan. Ze kon het niet laten om even een blik te werpen in de andere zak. Het was een zwarte bikini. Dit was het soort badkleding dat haar vader verboden zou hebben, maar het was precies datgene wat Lisa zou hebben gekozen — al was het maar om hem op stang te jagen.
Hannah zou het hebben gedragen als ze alleen zou hebben gezwommen met haar echtgenoot. Ze zou het echter niet in haar hoofd halen om haar lichaam publiekelijk in zo’n piepklein gevalletje te vertonen. In het verleden had ze zich altijd gehuld in een bescheiden badpak. Omdat ze door de natuur nogal rijkelijk bedeeld was, net als haar moeder, had ze het zelfs nooit in haar hoofd gehaald om zich in zoiets onthullends te vertonen.
De hemel zij dank dat ze Dominic al had verteld dat ze niet zou gaan zwemmen. Het bloed steeg naar haar hoofd bij de gedachte dat ze die bikini in zijn bijzijn zou moeten dragen. Het zou iets anders zijn als hij nog met liefde naar haar zou kijken. Ze legde de zak met de bikini erin terzijde en concentreerde zich op Elizabeth.