Home>>read Plotseling papa free online

Plotseling papa(160)

By:Rebecca Winters


Het was nooit Megs bedoeling geweest om te liegen tegen Zane. Ze waren hier aan begonnen omdat ze wisten dat het slechts in naam een huwelijk was.

Nu wilde hij de regels veranderen, en ze wist waarom. Voor het geval ze Johnny niet mochten houden, wilde hij een eigen kind, dat niemand ooit van hen zou kunnen afpakken.

Ze had zo’n medelijden met hem. Hij had zijn broer verloren, en nu zou hij binnen een maand waarschijnlijk ook zijn pleegkind verliezen.

Ze zou er alles voor over hebben om Zane een eigen kind te kunnen geven, waarvan hij kon houden. Hun eigen kind. Maar dat was onmogelijk...

‘Waarom zeg je niets?’ fluisterde hij tegen haar lippen. ‘Je weet wat ik vraag. Dat is het enige waaraan ik de afgelopen weken heb kunnen denken. Ik ben bijna gek geworden van verlangen naar jou. Laat me je liefhebben, Meg.’

Voordat ze hem kon tegenhouden, sloot zijn mond zich over de hare. Toen was ze niet langer in staat om weerstand te bieden. Zijn verlangen was minstens even groot als het hare.

De manier waarop hij haar aanraakte en liefkoosde, bracht haar zo in extase dat ze het uitkreunde. Haar lichaam stond in vuur en vlam, verteerd door een verlangen dat snakte naar bevrediging. Ze was het zich ook nauwelijks bewust dat hij haar in zijn armen tilde en naar de slaapkamer droeg.

Pas toen hij haar blozende gezicht tussen zijn handen nam en fluisterde: ‘Je bent zo ongelofelijk mooi, Meg. Je hebt er geen idee van hoe graag ik een baby wil maken met jou. Nu we Johnny hebben, zou het zo heerlijk zijn om ook nog een dochtertje te krijgen, met jouw fluwelen ogen, die het hart van een man kunnen doen smelten. Net zoals het mijne is gesmolten toen je me aankeek, die eerste keer in het ziekenhuis,’ kwam ze weer met een klap terug op aarde.

Ze omklemde zijn polsen voordat hij zijn handen kon wegtrekken. ‘Jij bent voor mij minstens even mooi, Zane. Je bent de aantrekkelijkste man die ik ooit heb ontmoet. Ik zou liegen als ik zeg dat ik niet naar je verlang met iedere cel van mijn lichaam. Maar voordat we verder gaan, is er iets wat je moet weten.’

Hij bewoog zich niet, maar zijn gezicht vertoonde opeens lijnen die hem jaren ouder deden lijken. ‘Er is iemand anders die je niet uit je hart kunt bannen.’

‘Nee, ik heb nooit tegen je gelogen, maar ik heb informatie achtergehouden die ik niet relevant achtte. Nu is die dat wel,’ fluisterde ze op gekwelde toon.

Hij trok zijn handen weg en duwde zich omhoog op een elleboog. Daarvan maakte Meg gebruik om van het bed te glippen. Ze trok de ceintuur van de badmantel opnieuw strak om haar lichaam.

Met tot spleetjes geknepen ogen keek hij haar aan. ‘Het maakt me niet uit wat je gaat zeggen. Als je maar weet dat je onmiddellijk weer terugkomt bij mij in bed als je je hart hebt gelucht.’

‘Ik vrees dat je je vergist, Zane,’ was haar enige reactie. Iets in haar toon moest hem verteld hebben dat dit iets serieus was. Hij trok een grimas en stond eveneens op. Wat is het?’

Ze deed haar best om haar zelfbeheersing niet te verliezen. ‘Heel mijn leven heb ik niets liever gewild dan moeder worden. Een paar jaar geleden moest ik geopereerd worden... met als resultaat dat ik nooit kinderen zal kunnen krijgen.’

De blik in zijn ogen werd leeg, maar ze bleef praten, want als ze stopte, zouden de tranen opnieuw gaan stromen. ‘Toen je me ten huwelijk vroeg, zag ik daarin de kans om moeder van Johnny te worden. Omdat ik wist dat je verder niets van me verlangde, had ik niet het gevoel dat ik je moest vertellen dat ik onvruchtbaar was. Maar omdat ik hysterisch werd na dat telefoontje van Mrs. Eisner, bedacht jij dat het een goed idee zou zijn om me zwanger te maken, voor het geval we Johnny toch zouden verliezen. Geloof me als ik zeg dat ik niets liever zou willen dan jou een kind schenken.’ Haar stem trilde zo dat ze amper uit haar woorden kon komen. ‘Maar nu je weet hoe de vork in de steel zit, zouden we allebei blij moeten zijn dat we het nooit zover hebben laten komen. We kunnen ons huwelijk laten annuleren.

Als de rechter beslist dat Johnny terug moet naar zijn moeder, is er geen reden meer waarom wij getrouwd moe ten blijven. Na een snelle scheiding zul jij weer in staat zijn een vrouw te vinden die je kinderen kan schenken. Als er iemand in de wieg is gelegd om vader te worden, dan ben jij het wel, Zane. Ik zou zo tien vrouwen kunnen bedenken die mooi, intelligent, vrijgezel en vruchtbaar zijn. Daarom is het beter dat we lichamelijk contact vermijden.

Om je de waarheid te zeggen, zou ik liever uiteengaan als goede vrienden die de liefde hebben gedeeld voor een klein jongetje dat ons allebei heel hard nodig had.’

Zijn gezicht leek uit steen gehouwen. ‘Je praat alsof de rechter al een beslissing heeft genomen.’

‘Natuurlijk hoop ik niet dat het zo zal gaan. Maar jij weet net zo goed als ik dat je nooit iets als vanzelfsprekend moet aannemen. Zo zit het leven nu eenmaal niet in elkaar. Toch zal ik tot de volgende hoorzitting jouw advies opvolgen en er geen negatieve gedachten op nahouden. Pas als ze Johnny van ons afnemen, zal ik weten hoe ik werkelijk in elkaar zit. Welterusten, Zane.’