‘Jouw mammie is een geweldige kok, ventje. Jammer dat je haar eten nog niet mag hebben.’ Hij nam plaats met de baby tegen zijn schouder en begon aan zijn bacon en eieren. Ze voelde zijn blik toen ze een fles in een steelpan zette om die te verwarmen. ‘Wanneer mag Johnny iets anders hebben dan een flesje?’
‘Dat duurt nog wel even,’ antwoordde Meg. ‘Het hangt ervan af hoe snel hij aankomt en wanneer hij niet meer genoeg heeft aan een fles. Ik zal het aan de dokter vragen. Ik heb dinsdag een afspraak.’
‘Ik ga met je mee.’
Haar hart sloeg een slag over. ‘Misschien zouden jullie beter samen kunnen gaan.’
Even bleef het stil. ‘Is er een reden waarom we dat niet met ons drieën zouden kunnen doen?’
Ze draaide zich om, verrast door de negatieve spanning die opeens van hem afstraalde. ‘Nee, natuurlijk niet, maar ik weet hoe dol je op hem bent en ik dacht dat het leuk voor je zou zijn om zelf met hem naar de dokter te gaan. Een soort dagje uit... jongens onder elkaar.’
Behoedzaam kuste hij Johnny’s haartjes. ‘Daar hebben we nog tijd in overvloed voor als hij wat ouder is. Nu heeft hij er alleen maar baat bij dat hij voelt dat zijn beide ouders voortdurend bij hem zijn.’ Hij stond op en overhandigde haar de baby. ‘Ik ben tegen vijven weer thuis. Als ik later ben, bel ik je. Lief zijn voor mama, Johnny.’ Hij gaf Johnny nog een kus. Toen hij zijn hoofd ophief, streek zijn kaak even langs haar haren, wat huiveringen van genot door haar lichaam veroorzaakte. Enkele seconden later had hij zijn jack aangetrokken en was hij verdwenen.
Zijn snelle vertrek moest betekenen dat ze hem boos had gemaakt. En woede maskeerde maar al te vaak angst. Waarvoor? Hij was altijd zo zelfverzekerd als het om de baby ging. Hij kon toch niet bang zijn dat hij iets verkeerd deed als zij er niet bij was?
Misschien was hij bang dat zij niet zo toegewijd was aan Johnny als hij had aangenomen, of dacht hij dat ze, door voor te stellen dat hij alleen naar de dokter moest gaan met de baby, hem duidelijk wilde maken dat ze zich al opgesloten voelde in hun liefdeloze arrangement.
Lieve hemel, hij moest eens weten...
Ze nam de baby mee naar de woonkamer en voedde hem op de bank, zodat hij naar de kerstboom kon kijken.
‘Ik houd zoveel van jouw papa dat het pijn doet vanbinnen, Johnny. Hoe houd ik dat geheim en blijf ik voldoende afstand houden zonder dat ik hem van streek maak? Het antwoord op die vraag zal uitmaken of dit huwelijk zal slagen of niet.’
Johnny bood haar zoveel troost... Uiteindelijk bleef Meg twee uur met hem in haar armen zitten. Toen had ze echter nog steeds geen oplossing gevonden en moest ze de baby wel naar bed brengen, omdat de afwas nog wachtte. Debbie belde toen ze aan de was begon.
Hoewel haar vriendin het had over haar op handen zijnde verhuizing naar. Logan, wilde ze eigenlijk weten hoe het huwelijk verliep. Zodra Debbie dat onderwerp aansneed, deed Meg haar best om haar wanhoop te maskeren. Maar dat lukte natuurlijk niet, en al snel biggelden de tranen over haar wangen terwijl ze haar hart luchtte.
Toen de ergste tranenvloed voorbij was, vroeg Debbie: ‘Waarom vertel je hem niet de waarheid? Dat je niet alleen verliefd ben geworden op Johnny maar ook op hem.’
‘Hij was een verstokt vrijgezel toen ik hem leerde kennen, en die gevoelens zijn niet veranderd. Als ik hem vertel wat ik voor hem voel, dan stuurt hij me de laan uit voordat ik zelfs maar met mijn ogen kan knipperen. Ik kan nu niet het risico lopen dat ik Johnny verlies.’
‘Of Zane,’ zei Debbie met een zucht. ‘Dan zul je moeten leren om je gevoelens voor hem uit te schakelen. Misschien moet je hem behandelen als je broer.’
Mijn broer...
Meg snoof. ‘Je hebt me zojuist op een idee gebracht.’ In feite was het een geniale inval, en het zorgde ervoor dat haar pijn ietwat werd verlicht.
‘Volgens mij is de eerste optie beter. Je kunt altijd beter de waarheid vertellen.’
Ze schudde haar hoofd. ‘Niet in mijn geval. Bedankt voor je steun, Debbie. En vergeet niet dat je vrijdagavond bij ons komt eten.’
‘Natuurlijk vergeet ik dat niet. Ik kan bijna niet wachten om de baby vast te houden.’
Nadat ze hadden opgehangen, liep Meg naar de dozen die Zane in de keuken, de kamer en haar slaapkamer had neergezet. Op één na bevatten al die dozen materiaal voor haar hobby. In die ene andere doos zaten haar studieboeken en de handleiding voor haar duikuitrusting. Haar duikspullen had ze opgeslagen bij haar ouders.
Toen ze alles had uitgepakt, liep ze terug naar de keuken. Zane had een lijstje gemaakt van de nummers van zijn vrienden. Het lag op het aanrecht.
Voordat ze begon aan het maken van de kerstgeschenken, had ze was informatie nodig, dus besloot ze Dominic te bellen. Ze was blij toen hij meteen opnam.