Ze moest minstens één meter zeventig zijn, en ze zag er geweldig uit in haar spijkerbroek. Hij bewonderde haar glanzende haar, dat als een bruine cape om haar schouders lag. Haar zwarte coltrui benadrukte de volle curve van haar borsten. Tot nu toe had hij haar slechts in haar uniform of in een parka gezien, realiseerde hij zich opeens.
Nadat hij hun jassen en zijn hoed op de bank had gedeponeerd, ging hij haar voor naar de keuken. Haar blik zwierf door het vertrek en bleef rusten op de fles whisky die hij op het aanrecht had laten staan.
Verdorie!
‘Je zei dat je met opzet onverwacht was gekomen,’ teemde hij.
Een mondhoek krulde omhoog. ‘Dat is een heel voedzaam ontbijt.’
‘Als ik je vertel dat dit de eerste keer is sinds jaren dat ik dit ‘s ochtends heb gedaan, geloof je me dan?’
Haar warme, bruine ogen bestudeerden zijn gezicht voordat ze in de zijne blikten. ‘Ja. Ik merkte al dat je iets had gedronken toen we buiten stonden, en die fles is nog bijna vol. Ik moet dus aannemen dat je zat te wachten op mijn telefoontje. Dat vertelt me dat je wel heel wanhopig op een antwoord wachtte.’
Deze vrouw had meer diepgang dan hij voor mogelijk had gehouden. ‘Je hebt gelijk,’ zei hij eerlijk. ‘Is Meg een afkorting van Megan?’
Ze knikte. ‘Mag ik zien waar je van plan bent om Johnny te laten slapen?’
‘In de kamer aan het einde van de gang. Er is een badkamer tussen zijn kamer en de slaapkamer die jij kunt gebruiken. Mijn kamer heeft een eigen badkamer en is het dichtst bij de keuken.’
Hij liet haar het hele huis zien, inclusief de bijkeuken waarin de wasmachine en droger stonden.
‘Je bent netter dan ik,’ bekende ze toen ze weer terug waren in de woonkamer.
De strakke band om zijn borst werd wat losser. ‘Ik moet je nog iets opbiechten. Ik heb de hele nacht opgeruimd en schoongemaakt. Ga toch even zitten.’
Ze nam plaats in de dichtstbijzijnde stoel en sloeg haar prachtige benen over elkaar. Het viel hem op hoe uitermate vrouwelijk ze was in alles wat ze zei en deed.
‘Met alle prachtige dingen die ze op dit moment voor baby’s maken, zal het geen enkele moeite kosten om van dat kamertje een schattige babykamer te maken. Je huis is bijzonder comfortabel.’
‘Ik ben blij dat je daar zo over denkt.’ Hij ging schrijlings op een van de houten stoelen zitten en liet zijn kin op de rugleuning rusten. ‘Vooruit, vuur je vragen maar op me af.’
‘Moet je voor je werk vaak verhuizen?’
‘Nee, gedurende de loop van dit project heb ik steeds in Tooele gewoond. Nu het bijna klaar is, zal ik naar Wyoming verhuizen. Daar zal ik me permanent in Laramie gaan vestigen. Daar zal ik een huis huren totdat het huis dat ik wil laten bouwen, klaar is. Het is op hetzelfde stuk grond als waarop Alik en Dominic huizen aan het bouwen zijn voor hun gezinnen. We zijn zakenpartners en we zullen ons de komende jaren blijven bezighouden met het treinproject. Dus is het eigenlijk niet meer dan logisch dat we bij elkaar in de buurt gaan wonen.’
‘Zeker gezien het feit dat jullie allemaal zo goed bevriend zijn,’ onderbrak ze hem.
Hij knikte. ‘Als Johnny wat ouder is, zal hij het daar geweldig naar zijn zin hebben. Hannah, Dominics vrouw, is in verwachting van haar eerste kindje. Ze hebben al een meisje geadopteerd. Ze heet Elizabeth en is een jaar oud. Alik en Blaire hebben een zoontje, dat nu ongeveer een maand of vier zal zijn.’
‘Dus dan zullen jullie allemaal kersverse vaders zijn.’
Die benaming klonk Zane als muziek in de oren. Een week geleden had hij zich dat nog niet kunnen voorstellen. En dat zou ook niet gebeuren als de vrouw die nu tegenover hem zat zich er niet toe zou kunnen brengen om met hem te trouwen.
Nu hij haar wat beter leerde kennen, realiseerde hij zich dat ze niet het type was dat bereid zou zijn om als kindermeisje haar intrek te nemen bij een vrijgezel.
Het zou een huwelijk moeten zijn, en anders niet.
‘Als je er bezwaar tegen hebt om Tooele te verlaten, ben ik bereid om de verhuizing naar Laramie nog een aantal jaren uit te stellen. Ik wil dat jij je op je gemak zult voelen. Woont je familie hier?’
‘In Grantsville. Mijn vader is daar ingenieur. We komen oorspronkelijk uit South-Dakota. Als mijn vader met pensioen gaat, zijn ze van plan om terug te keren naar de familieranch in het noordwesten van de staat, maar dat duurt nog wel een tijdje.’
‘Heb je broers of zussen?’
‘Ja, een broer en een zus. Ze zijn getrouwd en hebben kleine kinderen.’
‘Dus Johnny zou nichtjes en neefjes hebben.’
‘Ja, drie stuks. Twee meisjes en een jongetje.’
‘Ben jij de jongste?’
‘Ja, maar ik zou de emotionele banden met mijn familie nooit zo zwaar laten wegen dat ze een verhuizing die zo belangrijk is voor jou, in de weg zouden staan. Natuurlijk moet je in de buurt wonen van de mannen met wie je dit project aan het ontwikkelen bent.’