Met haar weelderige rode haar samengebonden in een paardenstaart en zonder make-up was ze net een meisje van achttien. Hij moest de armleuningen van zijn stoel vastpakken om niet over het bureau naar haar toe te duiken. ‘Gracie heeft helemaal niet gezegd dat je zou komen,’ zei hij om de ongemakkelijke stilte te verbreken.
Catherine kreeg een brutale blik in haar ogen. ‘Ze weet ook niet dat ik hier ben. Ik ga haar straks verrassen.’
Fuck, wat was ze mooi als ze lachte. Hij had haar te lang niet gezien. Het had verschrikkelijk gevoeld. Hij was een ongelooflijke eikel geweest sinds ze weg was. Iedereen liep met een wijde boog om hem heen, maar één lach van Catherine en zijn wereld was weer oké.
Jezus, hij hield zoveel van deze vrouw. Nu wist hij dat zijn gevoelens voor Linda kinderspel waren geweest vergeleken met wat hij voor Catherine voelde. Catherine was het voor hem en hij zou alles doen wat in zijn macht lag om te bewijzen dat ze bij elkaar hoorden.
‘Je nam je telefoon niet op.’
Ze keek naar haar handen in haar schoot. ‘Nee, sorry.’
‘Geen excuses. Ik heb je gekwetst en dat spijt me verschrikkelijk, lieveling,’ zei hij met een brok in zijn keel. ‘Het spijt me meer dan ik kan zeggen.’
Catherine begon zenuwachtig te draaien alsof ze niet wist hoe ze moest beginnen. Hij kon met de beste wil niet bedenken wat ze ging zeggen. ‘De aanval is altijd de beste verdediging,’ zei hij haar zacht aanmoedigend.
Ze keek hem aan over het bureau en zei toen: ‘Ik ben zwanger.’
Dean knipperde met zijn ogen, niet zeker of hij het goed gehoord had. ‘Wat zeg je?’
Catherine legde een hand op haar buik en zei nogmaals: ‘Ik ben zwanger, Dean.’
Deans blik zoemde in op haar nu nog platte buik. ‘Wow.’
Ze schoot overeind en liep door de kamer. ‘Ik wilde je het zelf vertellen. Je wordt vader.’
Dean werd wakker uit zijn eerste verbijstering en zei: ‘Weet je het zeker?’ Hij schudde zijn hoofd. ‘Ik bedoel, je was toch aan de pil?’
Ze stopte en draaide zich om. ‘Ik weet het zeker. En ik was aan de pil, maar in alle... consternatie ben ik onzorgvuldig geweest, denk ik.’ Ze werd rood en keek naar de muur achter hem, alsof de saaie kleur op de muur haar enorm fascineerde.
Hij stond op en liep naar haar toe. Dean zag dat ze bleek was en trilde. Ging ze huilen? Hij nam haar in zijn armen en hield haar stevig vast. God, dat voelde perfect. Ze voelde zó goed.
‘Sst, rustig maar, liefje,’ mompelde hij. ‘Ik was verrast maar samen komen wij hieruit. Alles komt goed.’ Ze knikte en begroef haar gezicht in zijn T-shirt. ‘Jezus, Catherine, ik heb je zo verschrikkelijk gemist.’
Dean voelde hoe ze ontspande en de hoop gierde door zijn keel.
‘Ik heb jou ook gemist,’ bekende ze met een klein stemmetje.
Hij begon over haar rug te wrijven en fluisterde: ‘Denk je dat je me ooit kan vergeven?’
Ze keek op en weer werd hij betoverd door haar expressieve ogen. Ze leek te kiezen tussen vluchten of blijven. Uiteindelijk zei ze: ‘Ik ben teruggekomen omdat... omdat ik van je hou, Dean.’
Dean was klaar om het van de daken te schreeuwen. Zijn handen beefden toen hij haar gezicht pakte en fluisterde: ‘Ik hou ook van jou. Zoveel dat ik langzaam gek werd zonder jou.’
Dean tilde haar op zijn schoot en zei: ‘Volgens mij staat ons maar één ding te doen.’
Catherine verstijfde in zijn armen. Ze keek op en keek hem aan. ‘Als je bedoelt dat we de baby weg moeten laten halen, dan kun je dat meteen weer vergeten. Dat is geen optie, Dean.’
Dean verstrakte, zijn kaak stijf van woede. ‘Denk jij dat ik mijn eigen kind zou vermoorden? Wil je me alsjeblieft nooit meer zo beledigen?’
Catherine knipperde hevig met haar ogen en beet op haar lip. ‘Gelukkig, sorry, sorry.’ Ze kneep haar ogen dicht. ‘Natuurlijk zou jij dat nooit willen. Het spijt me.’
Dean dwong zichzelf kalm te blijven. Ze was moe en gespannen. Ze was teruggekomen en hij wist dat daar moed voor nodig was geweest. Na alles wat hij haar had aangedaan was ze nu hier.
‘Ik ben vanaf het begin stom bezig geweest, Catherine,’ zei hij. ‘Maar toen jij wegging, brak ik. Ik heb je even met rust gelaten omdat ik me niet op wilde dringen. Maar ik sta voor morgen geboekt op een vlucht naar Atlanta. Morgenochtend zou ik naar je toe vliegen om te zorgen dat je naar me luisterde. Hoe dan ook.’
‘Je had me moeten vertellen dat je Jonas had ingeschakeld.’
Hij kromp ineen. ‘Ik weet het, dat was stom. Ik zal zoiets nooit meer doen, Catherine.’ Toen ze stil op zijn schoot bleef zitten, wachtend tot hij doorging, gooide Dean alles eruit. ‘Toen Linda vreemdging dacht ik dat ik me nooit erger zou kunnen voelen dan toen. Ik had een ring voor die vrouw gekocht en ze had er de hele tijd iemand naast.’