Catherine schudde haar hoofd. ‘We zijn toch zussen? Dan mag je zulke vragen stellen.’ Ze vroeg zich af of ze Gracie zou vertellen over Deans voorliefde voor kinky seksspelletjes, maar ze wist niet of dat slim was. Zou Dean dat niet erg vinden? Maar vrouwen praatten nu eenmaal over dat soort dingen; daar hadden mannen niets mee te maken.
Catherine boog dichter naar haar toe in de hoop dat de pedicures te druk waren om mee te luisteren, en vroeg: ‘Mag ik je iets vragen?’
‘Natuurlijk,’ antwoordde Gracie, ‘je mag mij alles vragen.’
Nog zachter vroeg Catherine: ‘Wil Wade weleens iets... eh... experimenteels proberen in bed?’
Gracie lachte, maar Catherine zag dat ze tegelijk vuurrood werd. ‘Eh, ja. Best vaak eigenlijk.’ Ze hield haar hoofd schuin en fluisterde: ‘Waarom? Houdt Dean van kinky?’
Catherine voelde aan haar hoofd en nek dat ze een vulkaan had aangewakkerd en dat er inmiddels ook stoom uit haar oren kwam. ‘Hij wil dat we een rollenspel doen.’ Catherines telefoon trilde weer. Ze greep hem snel en keek op het scherm. Dean wilde weten of ze het zeker wist. Wist ze het zeker?
Gracie fronste. ‘Eh, ik volg je even niet.’
‘Hij wil dat ik hem meester noem,’ bekende Catherine. Ze hoorde een pedicure hoesten, maar ze durfde niet te kijken welke het was.
‘O, ik snap het,’ fluisterde Gracie terug. ‘Dus het is zo’n dominantie-en-onderdanigheidding?’
‘Ja, precies. Heeft Wade ooit...?’
Gracie sloeg een hand voor haar mond om haar lachen in te houden. ‘Laten we zeggen dat Dean en Wade erg op elkaar lijken.’
Opeens voelde Catherine zich kilo’s lichter. ‘Ik heb gezegd dat ik het wel wilde proberen,’ bekende ze. ‘Was dat stom van me?’
‘Nee, hoor.’ Gracie haalde haar schouders op. ‘Ik denk dat het met sommige mannen echt eng kan zijn of raar, maar als Dean ook maar enigszins op zijn broer lijkt zal het heel fijn zijn en stopt hij meteen als dat niet zo is.’
Daar dacht Catherine even over na: ‘Hij zei wel dat zijn genot in mijn genot zat.’
‘Dat is precies hoe Wade erover denkt. Ik bedoel, het is voor hen ook niet opwindend als wij er niet opgewonden van worden.’
‘Hm, als je het zo bekijkt heb ik eigenlijk niets te verliezen, toch?’ Catherine besloot het erop te wagen en stuurde nog een berichtje. Een paar berichtjes later gooide ze haar telefoon terug in haar tas. ‘Geregeld,’ zei Catherine met vlinders van opwinding in haar buik.
Toen Gracie niet reageerde keek Catherine opzij en zag dat ze peinzend naar de tegels op de vloer staarde.
‘Gracie?’ vroeg Catherine zich afvragend waar haar zus aan dacht.
‘Je bent verliefd,’ zei Gracie toen ze haar aankeek.
Het was geen vraag geweest maar Catherine gaf toch antwoord. ‘Ja, en ik heb geen idee hoe ik hem straks achter moet laten.’ Ze zou gek worden als ze Dean nooit meer zou zien. Hij was op de een of andere manier heel snel een heel belangrijk deel van haar leven geworden. Hij had haar hart gestolen en Catherine wilde het nooit meer terug.
Gracie keek haar aan, haar groene ogen ernstig van medeleven. ‘Dan is het waarschijnlijk nu tijd voor wat zusterlijk advies van de oudere aan de jongere zus. Alleen moet ik toegeven dat ik helemaal geen expert ben op het gebied van de liefde. Het werd me pas een klein beetje duidelijk toen Wade mijn leven in stormde.’
‘Dat geeft niet. Als het echt goed zit tussen ons zullen we een manier vinden.’
‘Voelt hij hetzelfde voor jou?’
Ah, de hamvraag. ‘Hij heeft het niet uitgesproken maar ik weet dat er wel iets is. Ik weet dat hij niet wil dat ik wegga. En hij vertrouwt me inmiddels volledig.’
‘Eindelijk!’ zei Gracie. ‘Hij heeft dus eindelijk door dat je niet een of andere oplichtster bent?’
‘O ja, daar is hij overheen, maar nu ga ik al bijna naar huis,’ snoof ze. ‘Weet je, ik wil helemaal niet weg. Ik kan jullie allebei niet missen.’
Gracie sloeg haar ogen neer. ‘Ik wil ook niet dat je weggaat. Ik zou willen dat je hier woonde.’
Catherine pakte Gracies hand. ‘Ja, dat zou ik ook willen, zus,’ zei ze met een lichte trilling in haar stem.
Gracie kneep in haar hand en glimlachte. ‘We gaan dit oplossen, let maar op. We hebben elkaar gevonden en ik laat je niet meer gaan.’
Catherine knikte alleen. De rest van hun bezoek aan de salon bleven ze stil. Morgen zou ze naar huis gaan. Die gedachte lag als een steen op haar maag.
25
Toen Catherine aankwam bij Dean voelde ze dat er iets veranderd was. De man tegenover haar leek een volslagen vreemde. Weg was de lieve, zachtaardige Dean, in plaats daarvan stond hier een man die eropuit was haar te bezitten in de meest ruwe betekenis van het woord. Hij keek naar haar zoals een dom naar zijn sub zou kunnen kijken, alsof zij, haar lichaam, haar ziel, aan hem toebehoorden, althans, zo stelde zij het zich voor.