Geprikkeld door het idee om nog wat langer met Dean door te brengen in bad, zei Catherine: ‘Alleen als ik deze keer de baas mag zijn over de zeep.’
Dean trok even plagerig aan haar haar. ‘Je weet nu toch wel dat ik altijd de baas ben? Zeker als het om spelletjes gaat.’
Gefrustreerd sloeg Catherine haar armen over elkaar. ‘Maar de vorige keer heb ik jou helemaal niet gewassen. Dat is niet eerlijk.’
Hij knipoogde. ‘Goed dan, jij mag eerst, hoe vind je dat?’
Catherine grijnsde bij de gedachte aan alle manieren waarop ze hem zou tergen. Ze wreef in haar handen. ‘Haha, dit gaat leuk worden.’
Dean gromde en begon wat papieren in een la te schuiven. ‘Ik hoop dat ik het overleef.’
Catherine dacht terug aan de vrijpartij hier op kantoor en er was één ding dat ze wilde weten. ‘Dean?’
Zonder op te kijken van zijn bureau zei hij: ‘Hm?’
‘Daarnet zei je... meisje van me. Meende je dat?’ Ze had niet zo kwetsbaar willen klinken maar ze moest weten waar ze aan toe was.
Dean stopte met wat hij aan het doen was en keek haar aan. Hij bleef haar aankijken en zei: ‘Ik meende elk woord.’ Hij stond op en overbrugde de afstand tussen hen. Ze stonden bijna tegen elkaar aan toen hij vroeg: ‘Heb je er iets op tegen om de mijne te zijn, liefje? Zo ja, dan moet je het nu zeggen.’
Haar maag maakte een salto. Bij Dean voelde ze zich lekker en gewild. Zijn woorden en aanrakingen brachten haar tot leven. ‘Daar heb ik niets op tegen. En dan moet je meteen maar weten dat jij vanaf nu ook de mijne bent.’
Hij streelde haar wang met een vinger. ‘Geen enkel bezwaar.’
‘Dat kan nog interessant worden, trouwens, want ik woon in Georgia en jij vertrouwt me nog steeds niet.’
Zijn ogen werden koud. ‘Niet over weggaan praten, oké?’
Catherine merkte dat hij de vertrouwenskwestie onbesproken liet. Ze wist dat ze het er een keer over moesten hebben. Het was een onderwerp waar niet over gepraat werd, maar dat altijd aanwezig was als ze samen waren. Ze nam de laatste stap en sloeg haar armen om zijn middel, in een intieme omhelzing. Ze had geen idee hoe het hun fragiele relatie zou vergaan maar op dit moment wilde ze gewoon het beste maken van elke minuut. ‘Kom je spelen in bad?’
Zijn lippen drukten een lichte kus op haar hoofd. ‘Wat heb jij toch altijd goede ideeën, schat.’
19
Dean keek naar de tijd op de wekker naast zijn bed. Jezus, hij was pas een paar uur alleen, zonder Catherine, en hij dacht alleen maar aan haar. Wat ging er mis? Normaal gesproken was hij blij als zijn vriendinnen niet vierentwintig uur per dag op zijn lip zaten. Hij had een hekel aan aanhankelijke types. Catherine was verre van aanhankelijk. Ze was nu gewoon uit zonder hem, naar een of andere opera, en had het waarschijnlijk prima naar haar zin. Hij schudde zijn hoofd en zette zijn grafietpotlood terug in de beker. Hij stapte achteruit en bekeek de schets. Fuck, dit was het beste dat hij ooit gemaakt had. Hij vroeg zich af wat Catherine ervan zou vinden. Toen hij de bel hoorde kreeg Dean een knoop in zijn maag. Ze kon het niet zijn. De voorstelling duurde tot negen uur, had Catherine gezegd. Ze zou bellen als ze weer in het hotel was. Maar een man kon toch hopen? De bel ging weer en Dean liep met grote passen naar de woonkamer. Tegen de tijd dat hij bij de voordeur was stond zijn gezicht niet bepaald vrolijk. Hij zwaaide de deur open, klaar om zijn bezoek de volle laag te geven toen hij met zijn mond open bleef staan, oog in oog met zijn zus en moeder.
‘Zo, jij moest van ver komen,’ zei Deanna in haar handen wrijvend om de kou te verdrijven.
‘Was het nodig om twee keer aan te bellen?’ vroeg hij opzij stappend om ze binnen te laten.
‘Sorry,’ zei Deanna zonder het te menen. ‘Wat was je aan het doen?’
‘Ik zat te werken, nieuwsgierig aagje,’ antwoordde hij en hij kneep even in haar neus.
‘Zo laat nog?’ vroeg zijn moeder.
‘Kom maar,’ zei Dean en hij hielp haar uit haar jas. Niet dat ze hulp nodig had. Met haar tweeënzestig jaar was zijn moeder nog prima in staat haar eigen leven te leiden. Ze had een egale huid die haar leeftijd nauwelijks verried en donkerbruin haar met hier en daar wat grijs. Dean wist dat ze aan yoga deed en goed voor zichzelf zorgde. Toch maakte hij zich zorgen. Sinds zijn vader een paar jaar geleden was overleden aan een aneurysma in zijn hoofd woonde zijn moeder alleen in het grote huis waar ze waren opgegroeid. Wade, Deanna en hij zouden graag zien dat ze het huis zou verkopen om een kleiner appartement te betrekken, maar ze weigerde.
‘Niets moeilijks, hoor,’ antwoordde hij. ‘Even een offerte uitwerken.’ Hij hield er niet van om tegen zijn familie te liegen maar ze wisten nog niets van zijn liefde voor de kunst. Naast Catherine wist niemand ervan. Zijn schetsen aan zijn moeder en zus laten zien zou betekenen dat hij zich helemaal bloot zou moeten geven.