Er waren twee volle dagen voorbijgegaan sinds Catherine bij Dean was. Ze had zijn telefoontjes genegeerd hoewel dat het moeilijkste was wat ze ooit gedaan had. De paar keer dat hij voor haar hotelkamer had gestaan had ze niet opengedaan. Pas toen ze het prachtige boeket van madeliefjes voor haar deur zag liggen toen ze door een kiertje gluurde, barstte ze in tranen uit. Haar hart deed zo’n pijn, wat belachelijk was omdat ze niet meer dan één nacht samen hadden doorgebracht. Het was niet de bedoeling dat ze voor een onenightstand zou vallen. Ze kenden elkaar nauwelijks, maar waarom voelde ze zich dan zo onlosmakelijk verbonden met Dean? Het was niet logisch.
De tijd die ze met Gracie doorbracht was een fijne afleiding geweest zodat ze niet de hele tijd aan die grote eikel dacht. Ze hadden op maandag een geslaagd bezoek gebracht aan het Historisch museum. Catherine begon aardig te wennen aan Ohio. Zo erg zelfs dat ze niet eens afwijzend zou staan tegenover verhuizen naar deze staat. Het zou heerlijk zijn om dichter bij Gracie te wonen. Helaas zou dat ook betekenen dat ze dichter bij Dean zou zijn.
Het was nu dinsdagmiddag vijf uur, en Catherine had geen plannen vanavond. Ze was even met een paar websites voor verschillende klanten bezig geweest maar al het werk was al gedaan. Er lag nog een hele avond voor haar. Ze overwoog om de sauna van het hotel te proberen en een massage te bestellen, misschien zelfs een pedicurebehandeling. Ze vond dat ze zichzelf weleens mocht verwennen. De afleiding zou haar bovendien goeddoen, en misschien zou een massage die knopen in haar nek wel wat kunnen versoepelen.
Toen ze de telefoon wilde pakken om de receptie te bellen werd er op de deur geklopt. Haar hartslag ging omhoog bij het idee dat het Dean kon zijn. God, ze miste hem. Het was niet eerlijk dat ze zo verlangde naar een man die dacht dat ze een oplichtster was.
Toen ze op haar tenen ging staan om door het spionnetje in de deur te kijken slikte ze bijna haar tong in. Voor haar deur stond Dean en hij keek als een man die duidelijk zijn buik vol had van de situatie. Hij leek haar dwars door het kijkgat aan te kijken, en Catherine deed wankelend een stap naar achteren.
‘Ik weet dat je er bent, Catherine, en deze keer ga ik niet weg.’
Zijn stem was hard genoeg om iedereen op de gang te alarmeren. Catherine zuchtte in de wetenschap dat ze hem niet voor eeuwig zou kunnen ontlopen. Het was tijd om de confrontatie aan te gaan. Ze haalde diep adem en draaide de knop van de deur om. Zijn aanblik was adembenemend. Hij droeg een laaghangende spijkerbroek, een zwart T-shirt onder zijn jack, en een paar afgedragen halfhoge werklaarzen. In zijn rechterhand droeg hij een zak boodschappen. Shit, als hij er vreselijk uit had gezien had ze hem wel aangekund. Misschien. Nu wist Catherine dat het slechts een kwestie van tijd was voor ze zich over zou geven.
Zij, op haar beurt, zag eruit als een figurant uit een horrorfilm. Haar haar zat opgebonden in een slordige knot en ze droeg een oude spijkerbroek die haar figuur weinig goeddeed. Het versleten lichtblauwe T-shirt dat ze normaal gesproken alleen in bed droeg maakte haar ensemble compleet. Super, het eerste punt was voor hem.
‘Het wordt tijd dat je stopt je te verstoppen,’ zei hij terwijl hij naar binnen stapte en zijn jas uitdeed. Toen hij de jas en de tas met boodschappen op de bank had gegooid draaide hij zich om, om haar aan te kijken.
Catherine werd rood van schaamte. Ze deed de deur langzaam dicht en gebruikte de tijd om al haar moed bijeen te rapen. ‘Ik was me niet aan het verstoppen,’ loog ze en ze draaide zich naar hem toe. ‘Ik wilde je gewoon niet zien. Dat is iets anders.’ Ze wees naar de computer en besloot haar werk in de strijd te gooien. ‘Ik moest nog werken ook.’
Hij liep naar haar toe en Catherine merkte dat ze terugdeinsde. ‘Je verstopte je,’ kaatste hij terug met een stem als een robot.
Catherine wist wel beter dan deze man tegen te spreken. ‘Ik heb plannen vanavond, Dean, dus hou het kort.’
Hij grijnsde. Hij deed haar denken aan een panter op het moment dat hij zijn prooi in de hoek had weten te drijven. ‘Ik sprak laatst met Wade en Gracie, Catherine,’ zei hij en hij deed nog een stap in haar richting. ‘Je gaat vanavond niet met hen uit. Ze hebben een etentje met een klant van Wade.’
Haar kin schoot omhoog. ‘Niet al mijn plannen zijn samen met mijn zus.’ Oké, strikt genomen had ze de massage nog niet geboekt maar dat hoefde Dean niet te weten.
Dean bleef stilstaan en trok een wenkbrauw op. ‘Als je niet naar hen gaat, met wie ga je dan uit? Je bent nog niet lang genoeg in Ohio om iemand te kennen.’
Hoorde ze daar iets van jaloezie? Hm, interessant. ‘Ik zou niet weten waarom dat jouw zaak zou zijn.’
Met twee stappen stond Dean voor haar met zijn handen stevig om haar bovenarmen. ‘Alles wat jij doet is mijn zaak, schatje,’ mompelde hij. ‘Met wie ga je vanavond uit?’