14
Catherine werd wakker in de warmte. Te veel warmte om precies te zijn. Meestal vroor ze ’s nachts halfdood dus hoe kon ze het zo warm hebben? Woelend voelde ze dat haar bed rommelig en hard was. Wat... maar toen kwam alles genadeloos terug. De nachtclub. De man. De seks. O god, de fantastische seks.
Er werd iets nats over haar gezicht geslingerd en Catherine veegde haar wang af en fronste. Ze deed voorzichtig een oog open, en vloog toen bijna tegen het plafond toen ze recht in het gezicht van een enorme massa vacht en tanden keek.
‘Eh, braaf hondje.’ Catherine praatte expres zacht om het dier niet op te hitsen. De hond, een rottweiler als ze het goed had, bleef domweg naar haar zitten kijken, zijn tong aan één kant uit zijn bek. Ze kon niet zeggen of het grote dier blij of hongerig was. Ze gluurde om het grote lijf heen en zag dat het stompje van de staart vrolijk heen en weer zwaaide. ‘Mooi, dat is een goed teken.’ Catherine besloot ervan uit te gaan dat het grote, gevaarlijke geval vriendelijk van aard was en stak haar hand uit met de palm naar boven zodat hij haar kon besnuffelen. Hij rook aan haar hand en was blijkbaar aangenaam verrast door haar geur want hij ging door met haar te likken.
‘Nu we kennis hebben gemaakt wil ik toch even zeggen dat je een behoorlijk intimiderende hond bent.’ Toen hij zijn grote kop op haar buik legde, duidelijk smekend om geaaid te worden, glimlachte Catherine en ze voldeed aan zijn verzoek. Zijn vacht was zacht en glanzend, goed verzorgd. Dean had een hond? Waarom had ze die niet eerder gezien? ‘Je bent nogal een watje, of niet?’ Ze fronste alsof ze net iets bedacht. ‘En waar is je baas?’ Dean was nergens te bekennen. Ze strekte haar armen boven haar hoofd, rekte zich uit en vroeg zich af of hij de hond naar binnen had gestuurd om voor hem de ongemakkelijke ochtend-na-de-nacht-ervoor waar te nemen. ‘Zo makkelijk komt hij er niet van af,’ zei Catherine terwijl ze de grote hond voorzichtig van haar buik en benen duwde. Toen het bloed in haar benen weer begon te stromen haalde ze opgelucht adem. ‘Mooi zo, ik ben niet verlamd. Dat gaat de goede kant op.’ Toen ze opstond kreeg ze kippenvel van de koele lucht in de kamer. Ze had naakt geslapen. Dat was heerlijk geweest zolang ze dicht tegen Dean aan had gelegen, zo warm en knus. Er verscheen een grijns op haar gezicht toen ze terugdacht aan hoe hij haar midden in de nacht wakker had gemaakt om te vrijen. Tot twee keer toe. Het was twee keer goddelijk lekker geweest.
Goed goed, misschien was het niet het slimste idee dat ik ooit gehad heb om met hem naar bed te gaan, mompelde ze in zichzelf. Maar hoe ze het ook probeerde, Catherine kon er geen spijt van hebben, ondanks dat ze geen flauw idee had wat dit betekende voor wat zij samen hadden, of niet hadden. Dean was vurig geweest en lief en overweldigend. Het was zo perfect geweest dat het eng was.
Maar niet bepaald verstandig.
Catherine keek naar de hond, zijn grote lijf uitgestrekt op het bed met af en toe een vragende blik op haar werpend, en zei: ‘Maar ik mag toch wel één keer in mijn leven iets stoms doen? Ik heb het de laatste tijd heel zwaar gehad.’ Toen de hond enkel zijn ogen sloot en begon te snurken bedacht Catherine dat ze de antwoorden op haar vragen niet zou vinden door zonder kleren aan midden in de kamer met een rottweiler te blijven kletsen. Eerst maar iets zoeken om aan te trekken.
Ze zuchtte en keek de kamer rond op zoek naar een kledingkast of een T-shirt over een stoel. Toen ze een kast zag liep Catherine eropaf en schoof de deuren open. Ze zag een verzameling overhemden met lange mouwen. Zou hij boos worden als ze er een leende? Ze haalde haar schouders op en greep een zwart exemplaar. Toen ze het aanhad deed ze de kraag goed en toen rook ze het. Ze trok het shirt omhoog naar haar neus en ademde Dean in. Zijn sterke, mannelijke geur vulde haar neusvleugels. God, dat was verslavend.
Ze ging de badkamer in en zag zichzelf in een flits in de lange, rechthoekige spiegel die boven de wasbak hing. ‘Heilige Maagd Maria, ik zie er niet uit.’
Haar huid voelde ruw van het geschuur van Deans stoppels. Hij had elk stukje van haar gezicht gekust en nu was ze rauw en rood, wat niet bepaald een aantrekkelijke look was voor een roodharige. Het werd warm tussen haar benen toen ze terugdacht aan zijn sexy mond die haar over haar hele lichaam kuste. Hij was bijzonder vaardig met die mond. Ze wilde er meer van. ‘Onenightstand, ik dacht het niet,’ mompelde ze. Het zou wel een paar weken duren voor hij uit haar systeem was.
Als ze trouwens niets aan haar kapsel deed zou ze deze arme man de stuipen op het lijf jagen. Ze was nooit het soort vrouw geweest die fris en fruitig wakker werd. Nee, als ze wakker werd had ze meestal meer weg van een verkreukelde krant waar de hond overheen had geplast. Ze dacht aan de grote rottweiler op het bed en lachte.