Catherine hoopte dat het waar was, maar ze had het akelige voorgevoel dat na vannacht alles voorgoed anders zou zijn.
10
Dean deed de voordeur achter haar dicht en het geluid galmde door de donkere ruimte. Elke zenuw in haar lijf stond gespannen. Ze schrok toen hij een schakelaar naast de deur omhaalde en de kamer opeens helverlicht was.
‘Niet zo zenuwachtig doen, hoor,’ mompelde hij terwijl hij haar uit haar jas hielp. ‘Ik ben de grote boze wolf niet.’ Toen hij haar jas op een stoel bij de deur had gelegd hield hij zijn handen naar haar op. ‘Kijk maar, geen klauwen.’
Ze glimlachte en ontspande iets door zijn plagerijen. ‘Sorry, het lijkt wel of ik altijd nerveus ben bij jou.’
Hij schoof zijn handen in zijn zakken. ‘Dan moeten we maar iets bedenken om je te helpen ontspannen. Wat dacht je van een beker van mijn befaamde warme chocolademelk?’
Ze gooide haar tas op haar jas. ‘Ik ken geen enkele vrouw die daar nee op zou zeggen.’
‘Hm, vanmiddag chocoladetaart en nu chocolademelk.’ Hij knipoogde. ‘Ik denk dat ik weet hoe ik door jouw verdediging heen kom, mevrouw Michaels.’
Zijn gebruik van het woord mevrouw gaf haar koude rillingen. ‘Ieuw, geen mevrouw zeggen, hoor. Dan moet ik weer aan die jongen in de club denken.’
Hij liep naar de keuken. ‘Ja, wat een klootzak was dat.’
Catherine trok een stoel naar achteren en ging aan tafel zitten. ‘Hij was me al eerder opgevallen. Hij stond al een tijdje naar me te kijken. Echt een beetje eng.’
Dean pakte twee mokken en zette ze op het aanrecht. Catherine liet zich gewillig afleiden door de manier waarop zijn broek over zijn billen en bovenbenen spande, maar de blik die hij haar over zijn schouder toewierp deed haar verlekkerde fantasieën meteen weer uiteenspatten. Ze fronste.
‘Wat?’
‘Waarom heb je daar niets van gezegd?’
‘Eh, ten eerste is het niet verboden om naar een vrouw te kijken, Dean. Ten tweede heb ik jou niet nodig om opdringerige mannen op afstand te houden.’
Dean schudde zijn hoofd en liep naar een ander kastje om een pak chocolademelkpoeder te pakken. ‘Had ik hem toch een kaakslag moeten geven. Ik wilde het wel maar ik dacht dat het beter was om niet meteen op jouw eerste avond uit de club te worden gezet.’
Ze lachte. ‘Complimenten voor je zelfbeheersing, ik waardeer het zeer.’
Toen hij doorging met het bereiden van hun drankjes kon Catherine weer verdergaan met kijken hoe hij zich door de keuken bewoog. God, wat was die man goedgebouwd. Van elke harde centimeter van zijn lijf liep het water haar in de mond. Maar hoe lekker hij ook was, Catherine kon maar niet vergeten dat hij haar niet vertrouwde. Nu ze wat meer tijd samen hadden doorgebracht was hij misschien van gedachten veranderd. Er was maar één manier om dat zeker te weten. Vraag het. De lafaard in haar kreeg het niet voor elkaar de vraag te formuleren. Ze wilde het moment niet verpesten door zo’n afgezaagd fenomeen als realiteit.
Toen hij de dampende mok voor haar neerzette bromde Catherine goedkeurend. ‘Dat ziet er heerlijk uit.’
Dean gaf haar een lepel. ‘Wil je marshmallows?’
Catherine trok een wenkbrauw op. ‘Heb je die kleintjes?’
Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen en Catherine smolt bijna. ‘Yep,’ antwoordde hij. ‘Deanna wil die ook altijd.’
Hij ging ze pakken en Catherine vroeg zich af hoe de relatie met zijn tweelingzus was. ‘Hoe is het eigenlijk om een tweelingzus te hebben?’
Hij zette een zak op de tafel tussen hen in en ging achter zijn eigen mok zitten. ‘Net als een gewone broer of zus denk ik, alleen dan met dezelfde verjaardag.’
Catherine pakte een paar marshmallows. ‘Echt waar? Is er geen hechtere band of zoiets?’
Ze keek hoe Dean er een paar in zijn eigen mok liet vallen en roerde voordat hij antwoord gaf. ‘Ja, er is wel een hechtere band, denk ik. Er zijn wel momenten geweest in ons leven dat we voelden dat de ander in de problemen zat. Kortgeleden nog, toen Deanna onder schot gehouden werd. Ik wist dat het niet goed was.’ Hij haalde zijn schouders op. ‘Ik weet dat het gek klinkt maar ik voelde haar angst.’
Catherine had een klein slokje genomen maar de pijn in Deans stem raakte haar diep. Ze voelde zijn pijn. ‘Deanna mag van geluk spreken dat ze nog leeft, geloof ik.’ Gracie had Catherine verteld wat er was gebeurd. Deanna was aangenomen voor een renovatieklus maar de klant breek een drugsdealer te zijn. Toen een van zijn jonge afnemers een overdosis had genomen kwam zijn vader verhaal halen met een pistool. Deanna was gewoon op de verkeerde plaats geweest, op de verkeerde tijd.
Dean haalde een hand door zijn haar. ‘De paar minuten dat het Jonas kostte om de man te overmeesteren waren de langste van mijn leven.’