Terwijl ze heen en weer wiegde sloot ze haar ogen weer. Catherine stelde zich voor hoe zijn handen zouden voelen en al snel bewogen haar eigen handen over haar lichaam, nauwelijks echt aanrakend maar genoeg om een erotische vonk of twee te doen overslaan. Ze raakte haar nek aan, zich inbeeldend dat zijn lippen haar daar kusten. Ze vroeg zich af of hij de tijd zou nemen, kussend en knabbelend, voordat hij verder naar beneden zou gaan.
Catherines handen grepen de zoom van haar jurkje en ze trok het iets op, zich onbewust van het prikkelende uitzicht dat haar bovenbeen bood. Ze voelde haar zijdezachte huid onder haar vingertoppen. Ze rilde. Zou hij eelt op zijn handen hebben? Werkhanden? Toen het nummer bijna afgelopen was vroeg ze zich af of ze ooit zou weten hoe Deans handen op haar huid voelden.
Dean zat hier bepaald niet op te wachten. Behalve dat ze eruitzag om op te vreten, danste Catherine als een godin. Godver, toen hij haar kuste had hij kunnen weten dat het moeilijk zou worden afstand te houden. Hij kwijlde bijna door de liefdevolle manier waarop haar korte zwarte jurkje om haar billen spande. Dean moest zijn handen als vuisten voor zich op tafel leggen om niet de dansvloer op te springen om haar in zijn armen te nemen. Toen hij om zich heen keek zag hij meerdere andere mannen begerig naar haar kijken en dat alleen was genoeg om haar mee te willen nemen. Hij zou haar naar een plek brengen waar ze alleen zouden zijn zodat hij meer op haar zachte lijnen kon leggen dan alleen zijn handen.
Wade probeerde zijn aandacht te trekken en Dean rukte zijn blik met moeite van Catherine weg om te vragen wat hij wilde. ‘Ja?’
‘Wat hoorde ik over Catherine die bij jou langs is geweest?’
Dean fronste en zette zich schrap voor het onvermijdelijke kruisverhoor. ‘Niets belangrijks.’
Wade trok één wenkbrauw op en zond hem een ‘ik-kijk-dwars-door-je-heen-oudere-broer-blik’.
‘Ze wilde iets van me weten,’ zei Dean om het niet ingewikkelder te maken dan nodig was. Die kus ging niemand wat aan. ‘Kijken of zij en ik een wapenstilstand konden sluiten of zoiets.’
‘En kon dat?’
Hij dacht aan haar hemelse smaak en onderdrukte een vloek. ‘Ik ben hier toch?’
‘O, je bent hier.’ Wade leunde achterover in zijn stoel en sloeg zijn armen over elkaar heen. ‘Ik probeer er alleen nog achter te komen of je hier bent voor het geweldige gezelschap of om Catherine in de gaten te houden. Als ik moet afgaan op de manier waarop je haar bekeek op de dansvloer gok ik dat de waarheid ergens in het midden ligt. Klopt dat?’
‘Luister, jullie willen allemaal dat ik haar aardig vind, haar accepteer als deel van de familie, dat snap ik. Daar ben je meer dan duidelijk over geweest, Wade. Maar...’
‘Ze ís deel van de familie,’ zei Wade op een volume dat met gemak boven de bas en het geroezemoes van de menigte uitkwam. ‘Ze is Gracies zus en dat maakt haar ook nog een belangrijk deel.’
Dean haalde een hand door zijn haar en leunde naar hem toe. ‘Ze is nog steeds een halve vreemde. Jij en ik weten allebei dat het uitwisselen van een paar e-mails en telefoontjes niet genoeg is om iemand door en door te kennen.’
‘Ja, dat weet ik, en daarom is ze nu hier. Zodat ze elkaar kunnen leren kennen.’
Dean was het zat om telkens weer tegen die muur aan te lopen. Toen hij zich omdraaide en naar Catherine keek vervloog zijn woede. Ze leek wel een bosnymf. Haar lange rode haar golfde over haar rug terwijl ze danste zonder ook maar iets te merken van de storm van emoties die er in hem rondwaarde. Dean nam nog een slok van zijn biertje en zette het flesje op tafel waarna hij achteroverleunde om van de show te genieten. Ze bewoog op de maat van de muziek alsof ze zich erin verloor. Ze bewoog met passie. Hij vroeg zich af waar ze aan dacht. Fantaseerde ze over de handen van een minnaar? Toen haar handen over haar eigen lichaam bewogen werd Deans pik hard in zijn broek.
Een beweging rechts van hem trok zijn aandacht en hij zag een man over de dansvloer lopen. Hij ging recht op Catherine af. In een flits was hij zijn hele gesprek met Wade vergeten. Het enige wat Dean kon denken was dat die andere man haar onder geen beding aan mocht raken. Hij hoorde iemand zijn naam roepen maar hij negeerde het. Hij stak de dansvloer over, ontweek de draaiende lijven en ging dicht achter haar staan met zijn handen op haar heupen. Ze verstijfde.
Hij leunde over haar schouder. ‘Ga mee naar mijn huis.’
Catherine boog haar hoofd achterover om hem aan te kunnen kijken. ‘Is dat alles? Denk je dat ik me nu zonder pardon overgeef en in je armen val?’
Dean had nauwelijks door dat het nummer was afgelopen en dat een ander, langzamer liedje begon. Hij werd volledig in beslag genomen door de zachtheid van de vrouw onder zijn handen. Hij wilde haar zijdezachte huid voelen. Hij wilde die jurk uittrekken. ‘Dat zou fijn zijn, ja.’