‘Het is weg,’ zei hij bij wijze van verklaring toen hij naar haar opgezwollen lippen keek.
‘Hè?’ vroeg ze met een beverig stemmetje.
Hij grijnsde. ‘De chocolade.’
‘Eh, oké.’ Ze likte haar lippen af en voegde eraan toe: ‘Een servetje was ook goed geweest.’
Hij klakte met zijn tong. ‘En die kostbare chocolade verspillen?’
Ze schudde haar hoofd. ‘Je bent vastbesloten me alert te houden, of niet?’
In plaats van antwoord te geven wees Dean naar de klok boven het aanrecht. ‘Kom je niet te laat?’
Catherines blik schoot naar de lichtgevende cijfers op de display. ‘Shit.’ Ze rende de kamer uit en pakte haar tas. Met de deurknop in haar hand draaide ze haar hoofd om en keek hem aan. ‘Bedankt voor... de lunch.’
Hij grijnsde en leunde tegen de muur. ‘Graag gedaan, en dat meen ik.’
Het laatste wat Dean zag voordat ze de deur uit was, was de aantrekkelijke rode blos op haar wangen. ‘Die vrouw is slecht voor mijn gezondheid,’ mompelde hij.
7
‘Zeg je nou dat hij je gekust heeft?’ vroeg Gracie terwijl ze in een rek met jurkjes snuffelde.
De winkel waar Gracie haar mee naartoe had genomen was klein maar had een uitgebreide collectie feestjurkjes en avondkleding. Catherine keek naar een stapel rokjes maar ze zag alleen Dean voor zich. De hitte in zijn blik toen hij naar haar keek na die kus. Haar lichaamstemperatuur schoot weer omhoog. ‘Ik snap er niets van,’ bekende ze. ‘De ene minuut zegt hij dat hij me niet vertrouwt, alsof ik een of ander duivels plan heb bedacht om jou te ondermijnen, en vervolgens kust hij me. Behoorlijk irritant, kan ik wel zeggen.’
Gracie stopte en keek haar fronsend aan. ‘Maar hij heeft je dus echt gekust?’
‘Zie je wel?’ Catherine stak haar handen omhoog. ‘Jij bent net zo verbijsterd als ik.’
Ze schudde haar hoofd. ‘Nou, dan moeten we maar aannemen dat je bezoek de moeite waard is geweest. Ik bedoel, hij zal geen hekel aan je hebben, zoals je dacht, want dan zou hij je nooit gekust hebben.’
‘Nee, hij heeft geen hekel aan me.’ Ze snoof. ‘Hij vertrouwt me alleen niet.’
Gracie trok haar tas hoger op haar schouder. ‘Maar als dat zo is, waarom kuste hij je dan?’
‘Omdat ik chocolade op mijn mond had, zei hij.’ Catherine zag een jurk op het rek waar Gracie voor stond. Ze pakte hem en keek op het labeltje. ‘Shit, verkeerde maat.’
‘Natuurlijk, en vanavond komt hij ook naar de club.’
‘Hij zei dat hij misschíén zou komen. Ik betwijfel het, hoor. Kus of geen kus, hij wil me hier niet, Gracie.’ Ze liet haar schouders zakken. ‘Hij zou me het liefst op de eerste vlucht terug naar Atlanta zetten.’
Ze hield haar hoofd schuin. ‘Dat wilde hij misschien eerst maar ik vraag me toch af of dat niet veranderd is.’
‘Een kus was niet de oplossing. Ons gesprek trouwens ook niet.’ Catherine beet op haar onderlip. Verdomme, het was of ze hem nog steeds proefde. Sterk en mannelijk, maar ook teder. ‘Hij vertrouwt me nog steeds niet.’
Gracie haalde haar schouders op. ‘Als je dat zo zeker weet wil je zeker ook niet weten wat Wade zei over Deans belachelijke houding tegenover jou?’
O, dit was interessant. ‘Kom maar op, zus.’
‘Zus.’ Gracie grinnikte. ‘Dat kan ik niet vaak genoeg horen, denk ik.’
Even afgeleid van het onderwerp Dean en de kus, lachte Catherine. ‘Ik ook niet. Het voelt ook zo natuurlijk. Alsof ik je al mijn hele leven ken.’
Gracie kneep in haar hand. ‘Dat heb ik ook.’
Er gingen een paar seconden voorbij waarin ze samen genoten van het moment. Toen een vrouw hen wilde passeren in het smalle gangpad, liet Gracie haar hand los en verplaatsten ze zich naar het volgende gangpad. Pas toen ze bij een rek kwamen met afgeprijsde artikelen zei Gracie: ‘Wade denkt dat Dean zich tot jou aangetrokken voelt en daartegen vecht.’
Catherine herinnerde zich onmiddellijk de harde lengte van Deans erectie toen hij tegen haar aan stond in de keuken. Het gevoel van zijn lijf steeg direct naar haar hoofd. Als tequila. Verraderlijk spul. ‘Ik geef toe dat hij die kus best lekker leek te vinden maar ik denk niet dat dit ene moment Deans gedrag kan verklaren.’ Ze stopte en zei toen: ‘Zelfs voor ik hem gisteren ontmoette, vertrouwde hij me al niet.’
‘Dat is waar,’ gaf Gracie toe terwijl ze een zwart rokje oppakte. ‘En jij? Voel jij je tot hem aangetrokken?’
‘Ik weet het niet,’ zei ze. Meteen wist ze dat ze loog en ze besloot voor de waarheid te gaan. ‘Ja. Maar ik word gek van zijn beschuldigingen en wantrouwen. En hij vond het nodig om te zeggen dat jij en ik halfzussen waren, en dat weet ik wel, maar zo voelt het niet.’