‘O.’ Dit was een onverwachte wending. ‘Hebben ze contact met jou opgenomen?’
‘Niet met mij. Met Hank. Hij heeft altijd geloofd dat de Controllers ergens Buiten waren en ons konden vertellen hoe we beter konden leven. Hoewel zijn geloof wel even wankelde toen jij de Poort vond en die naar het Heelal bleek te leiden, en niet naar hen. Sinds jullie opstand heeft hij gezocht in het computersysteem. Hij is altijd blijven geloven dat ze bestaan.’
Na een korte pauze ging hij verder. ‘Al die onzin, dat de Controllers niet meer waren dan een ingebouwd veiligheidssysteem was precies dat. Onzin. Als je erover nadenkt, besef je wel dat er natuurlijk een hogere autoriteit moest zijn dan de kapitein en de admiraals. De Trava’s gehoorzaamden de Controllers, en dat hadden we allemaal moeten doen. Die misstand gaan Hank en ik rechtzetten. En nu kun jij ons daarbij helpen.’ Hij boog zich naar me toe. ‘We laten Jacy niet winnen. We krijgen weer een goed georganiseerde maatschappij, maar deze keer worden jij en ik en Hank en al onze aanhangers de leiders.’
Bubba Boom overbrugde de ruimte die er nog tussen ons was. Hij legde zijn armen om me heen en trok me naar zich toe voor een kus.
Even verstijfde ik. Toen herinnerde ik me mijn missie en beantwoordde zijn kus. Het was niet hetzelfde als met Riley. Rileys kussen suisden door mijn lichaam en zetten me in vuur en vlam. De kus van Bubba Boom maakte me zenuwachtig. Ik voelde me niet in staat om meer te doen dan hem kussen, en ik hoopte maar dat het niet nodig zou zijn.
Toen hij de kus verbrak, trok hij me tegen zijn borstkas. ‘Jij bent anders dan Hank. Jij begrijpt het,’ fluisterde hij in mijn oor. ‘Je begrijpt hoe het is om aan andermans genade te zijn overgeleverd. Om te lijden en noodgedwongen een keuze te maken tussen je vrienden.’
‘Heb je het nou over Vinco en de Opper Cops?’
‘Ja. Vinco stopte pas toen ik hem vertelde wie de TechNo’s waren, maar de namen van Anne-Jade en Logan heb ik voor me gehouden. Alleen de anderen heb ik genoemd. Elke keer als ik mijn ogen sluit om te gaan slapen, zie ik hun gezichten voor me. Je moeder begrijpt ook hoe dat is.’
Zo had ik het nog niet bekeken. Karla had gedreigd Lamonts man en dochter te recyclen als ze niet zou meewerken. Ze had haar vrienden verraden om haar gezin te beschermen… om mij te beschermen. En toen werden we haar toch nog afgenomen. Zo was ze alles kwijtgeraakt.
Bubba Boom liet me los. ‘Daarom hebben we de Controllers nodig. Die zullen geen mensen martelen of bedriegen.’
‘Weet je waarom ze binnen willen komen?’
Weer die fanatieke glans in zijn ogen. ‘We zijn hun verloren kinderen. We zijn weggelopen en we hebben er een puinhoop van gemaakt. Ze hebben geprobeerd ons in te halen, maar Binnen was sneller dan zij. Maar nu niet meer. We hebben onze vaart geminderd, zodat ze zich bij ons aan konden sluiten.’
Dus daarom was de Transmissie twee keer gesaboteerd. ‘Dan kunnen we maar beter iedereen gaan voorbereiden op hun komst.’ Ik probeerde te klinken als een ware gelovige.
Er verscheen een brede lach op zijn gezicht. ‘Ik wist wel dat je slim was. Hank zei dat ik je nooit zou kunnen overtuigen. Maar het is gewoon zo logisch dat je eigenlijk geen keus hebt.’ Hij kwam overeind. ‘Kom, we hebben nog veel te doen.’
Ik moest bijna rennen om hem bij te houden, terwijl hij terugliep naar de ziekenboeg. Toen we weer in de overvolle ziekenzaal waren, zei hij: ‘Ga je spullen pakken. Ik praat wel met de dokter.’
‘Waarom?’
‘Je kunt hier niet blijven. Dat is te gevaarlijk. We hebben een extra kamer voor je, en je zult voortdurend worden bewaakt.’
Dus ik zou ook voortdurend in de gaten worden gehouden. Ik kon er echter weinig tegen doen zonder mezelf te verraden. Snel pakte ik mijn schamele bezittingen. Toen ik terugkwam, stond Bubba Boom met Lamont te praten.
Mijn moeder keek me aan met een vraag in haar ogen. Ik had de indruk dat ik haar alleen maar een of ander teken hoefde te geven, en dat ze dan zou voorkomen dat hij me meenam uit de ziekenboeg. Nieuwsgierig naar wat ze zou doen had ik haar bijna bemoedigend toegeknikt. Maar de noodzaak om zo veel mogelijk te weten te komen weerhield me. Dus keek ik haar neutraal aan.
‘Trella, kan ik je even onder vier ogen spreken?’ vroeg ze.
‘Eh… ja, hoor.’ Ik wendde me tot Bubba Boom. ‘Ik ben zo terug.’
Lamont ging me voor naar haar kantoor en deed de deur dicht. Ze gebaarde naar de stoel, en ik ging op het randje zitten. Ik herinnerde me dat Bubba Boom en Domotor allebei hadden vermeden om met me te praten in de ziekenboeg, dus ik vermoedde dat er ergens in Lamonts kantoor een microfoon was verborgen.
‘Ik weet dat hij je heeft bevrijd en je leven heeft gered, maar vind je niet dat je een paar weken moet wachten voordat je bij hem intrekt?’ vroeg ze.