‘Van mij mogen ze de macht hebben,’ zei ze boos. ‘Er wordt helemaal niets gedaan, behalve de reparaties aan de luchtcentrale, en iedereen gedraagt zich alsof de Opper Cops zijn teruggekeerd. Ze hebben zich allemaal teruggetrokken en helpen nergens mee, ondanks de voedselrantsoenering.’
‘En de Commissie –’
‘Doet niets! Ze zijn te bang. Ik wou dat die Controllers gewoon open kaart speelden en zeiden wat ze willen.’
Interessante strategie. ‘Werkt de Transmissie alweer?’ vroeg ik.
‘Nee. De drie Trava’s die Karla had genoemd hadden geen idee hoe het werkte.’
‘Als de Transmissie niet gerepareerd wordt, maakt het straks niet veel meer uit wie de macht heeft.’
‘Dat hoef je mij niet te vertellen, maar daar lijken de Controllers zich geen zorgen om te maken.’
Vreemd. ‘En Hank? Kan hij de Transmissie repareren?’
‘Hij is druk bezig met de reparaties in de luchtcentrale. En hij probeert ons te helpen om de saboteurs te vinden.’
‘Heeft Bubba Boom je verteld wie het zijn?’
‘Ja. Maar ze bleken alle vijf te zijn verdwenen toen we ze wilden arresteren.’
Kennelijk had iemand hen getipt. ‘Er zijn anders niet zoveel plekken waar ze zich schuil kunnen houden.’
‘Je meent het. Wat ben je toch briljant, ik denk dat ik jou maar kapitein ga maken.’
‘Je hoeft niet zo onaardig te doen.’
Anne-Jade wreef over haar ogen. De uitputting had diepe lijnen in haar gezicht gegroefd. ‘Sorry. Ik heb niet eens genoeg mensen om die paar schuilplekken te doorzoeken. Als Hank niet had aangeboden om naar hen uit te kijken, zouden Sloan en zijn makkers nu rustig in de eetzaal kunnen zitten zonder zich zorgen te hoeven maken over de DVB.’
‘Nu ze op de vlucht zijn, hoeven we in elk geval niet bang meer te zijn voor nieuwe aanslagen.’
‘Ja, dat is tenminste iets,’ beaamde ze.
‘Eén ding tegelijk.’ En dat herinnerde me aan mijn eigen taak. ‘Anne-Jade, ik weet dat je het erg druk hebt, maar kun jij onderzoeken of er in de Trava-sector een computer actief is? Ik heb gedaan wat ik kon, via de schachten, maar ik heb niets gevonden.’
‘We houden regelmatig inspecties. Te regelmatig, maak ik op uit wat je me vertelt.’ Ze zuchtte. ‘Ik denk dat we maar eens onaangekondigd moeten verschijnen.’
‘Neem die glazen buis mee. Daarmee moet je kunnen ontdekken wat ze verborgen hebben.’ Ik haastte me naar mijn kamer en kwam terug met de detector en Zippy.
Ze trok haar rechterwenkbrauw op. ‘Heb je Zippy op je kamer?’
‘Voor het geval ik hem nodig heb. Kun je hem terugbrengen als je klaar bent?’
Anne-Jade vertrok weer, mopperend over door rook beschadigde hersenen. Ik had haar de waarheid verteld over Zippy, maar niet alle redenen waarom ik de kleine schoonmaaktrol naast mijn bed had staan. Omdat we samen heel wat hadden doorstaan, bijvoorbeeld. En omdat hij de leegte vulde die Schaapje had achtergelaten.
Op uur zestig kwam Anne-Jade terug met Zippy en de glazen detector. Hoewel haar onverwachte inspectie een interessant en angstaanjagend assortiment aan illegale apparaatjes, wapens en smokkelwaar had opgeleverd, had ze geen computer aangetroffen die was aangesloten op het netwerk.
Dat betekende dus dat er een andere persoon of groep achter de Controllers zat. Niet best. Twee uur later haastte ik me naar Logans kamer.
Gedempte stemmen zweefden door de schacht naar me toe toen ik het rooster in zijn kamer naderde. Ik vertraagde mijn tempo en legde de laatste meter zo stil mogelijk af. Logans boze stem was makkelijk te herkennen. De andere twee stemmen klonken kalmer en waren moeilijker te onderscheiden.
‘…lang gaan jullie me hier vasthouden?’ wilde Logan weten.
‘…veilig… saboteurs… leven,’ zei een mannenstem.
‘Ik blijf wel in de Controlekamer. Daar kan niemand naar binnen.’ Logans woede klonk duidelijk door in zijn stem.
‘…opstand… makkelijk…’
‘Dat was omdat we haar allemaal hielpen. En trouwens, Trella vormt geen gevaar voor me, onrecyclebare idioot. Ze is mijn vriendin.’
Meer gemompel, terwijl ik mijn oren spitste om de rest op te vangen. De stemmen stokten en ik hoorde de deur dichtgaan. Er volgden nog wat metalige klikken en wat gerammel voordat stilte de kamer vulde. Ik wachtte een paar minuten tot ik zeker wist dat Logans bewakers weg waren en sprong naar beneden.
Logan staarde naar de gesloten deur, met zijn armen om zijn bovenlijf geslagen.
‘Logan, als je hier weg wilt, moet je het zeggen. Dan zoek ik de perfecte schuilplek voor je.’
Hij draaide zich met een ruk om. ‘Maak je geen zorgen, ik red me wel. Maar ik moet wel klagen en zeuren tegen de bewakers, anders gaan ze vermoeden dat ik iets in mijn schild voer. Heb je gehoord hoe ik een hele scène schopte omdat ik me zogenaamd zo verveelde?’